De Zuiderkroon, gelegen op het Antwerpse Zuid, zat goed vol voor het sociale congres van het Vlaams Belang. Met dit congres wilde het Vlaams Belang zichzelf op de kaart zetten als dé sociale volkspartij. En het lijkt nog te lukken ook.

Na de verwelkoming door jongerenvoorzitter Tom Van Grieken mocht congresvoorzitter Bart Laeremans van wal steken met een fel gesmaakte toespraak waarin hij onder meer tekeer ging tegen de immense jaarlijkse geldstroom richting Wallonië. De plannen van Di Rupo en co om tegen 2018 onze buurlanden op sociaaleconomisch vlak in te halen komen lichtjaren te laat, aldus Laeremans: ‘Het is NU dat er maatregelen moeten getroffen worden, NU dat de onredelijk zware lasten op arbeid drastisch naar beneden moeten, en vermits België dat niet wil doen is dit een zoveelste redenen om zélf het heft in handen te nemen om België op te doeken.’  Alleen al de transfers in de sociale zekerheid, vandaag meer dan vier miljard euro, zouden volstaan om de sociale lasten op de lonen met een kwart te doen dalen.

Opmerkelijk was ook de toon waarmee Laeremans het hoofdstukje ‘vakbonden’ aansneed: ‘Wij erkennen graag dat duizenden syndicale militanten vandaag nog altijd een belangrijke rol spelen op de werkvloer en wij beseffen maar al te goed dat wij heel wat van onze sociale verworvenheden aan de syndicale strijd te danken hebben. En ook in het vrije, onafhankelijke Vlaanderen dat wij voor ogen hebben zullen en moeten vakorganisaties een wezenlijke rol blijven spelen.’  Zo, hiermee is dus een steeds terugkerend argument tegen het Vlaams Belang ontkracht: het Vlaams Belang is niét tegen vakbonden. Wel vindt Laeremans het niet de opdracht van de vakbonden om werkloosheidsvergoedingen uit te keren en hekelt hij de reactionaire houding van de vakbonden inzake de communautaire verhoudingen: ‘Zij stellen zich vandaag op als de reactionaire en emotionele verdedigers van alles wat Belgisch is én van de Vlaams-Waalse geldstromen, terwijl die de Waalse economie in slaap wiegen en dus noch voordelig zijn voor de Waalse werknemers noch voor de Vlaamse. Daarom doen wij hier een oproep tot alle Vlaamse vakbondsleden: breek met het Belgisch immobilisme en verlaat uw Belgische structuren. Doe zoals alle politieke partijen al 30 en 40 jaar geleden deden en maak eindelijk werk van echte sociale vooruitgang in Vlaanderen.’ Mooi zo!

Eindigen deed Bart Laeremans met de vaststelling dat de voorspellingen van het Vlaams Belang steeds weer uitkomen en dat de andere partijen dan gedwongen worden om te volgen. Diegenen die nogal lullig vinden dat een stem op het Vlaams Belang een verloren stem is (alsof stemmen op een andere partij ook maar iets ten goede zou veranderen!) geeft hij nog de volgende boodschap mee: ‘Zij die overal verkondigen dat wij niet relevant zouden zijn op het politieke speelveld hebben het dus compleet verkeerd voor. Onze rol is misschien wel de belangrijkste van allemaal.’  Moet het nog gezegd dat het publiek de toespraak regelmatig onderbrak met een daverend applaus?

Ook veel onstuimige bijval genoot Barbara Pas, die haar toespraak kruidde met enkele verrassende zinswendingen. Volgens Pas zijn nationalisten verplicht om steeds de essentiële belangen van het volk – en zeker van de economisch en sociaal zwakkeren – te verdedigen. Echte solidariteit, met volksverbondenheid als cement, is hier het sleutelbegrip. Daarvoor moeten we de sociaaleconomische hefbomen in eigen handen krijgen, dus pleit Barbara Pas onverkort voor Vlaamse onafhankelijkheid: ‘We moeten tabula rasa maken en ons volledig ontsmetten van die vieze, vuile Belgische ziekte. Desinfecteren! We moeten af van het Belgische regime én de monarchie, het België van de Société Générale, de politique politiciènne, het cordon sanitaire en het colloque singulier. (…) We moeten de harde schijf vol Belgische virussen wissen.’  Uiteraard klonk het daarna uit alle kelen ‘ België barst!’

Ook goed was het stukje over de socialisten: ‘Ik ben sociaal, maar ik hou niet van socialisten. Ik hou niet van socialisten omdat het geen socialisten zijn.’ Dat is o zo juist! En verder: ‘Ze hebben geen ideologie meer, in het beste geval alleen nog strategieën om aan de macht te komen of te blijven. Ze hebben ook geen arbeiders meer, want die hebben ze ingeruild voor kaviaarsocialisten en allochtoon kiesvee. Niet de slaafse EU-schoothondjes van de SP.a, maar het Vlaams Belang heeft als sociale volkspartij altijd gekozen voor het recht van de gewone man en vrouw in de straat en zal dat in de toekomst ook blijven doen.’  Als uitsmijter gebruikte Pas nog een leuke woordspeling: ‘Men zegt graag dat het Vlaams Belang aan de kant staat. Wel ja, het Vlaams Belang staat graag aan de kant, aan de kant van het volk. Aan de kant van de man en de vrouw in de straat. Aan de kant van de gewone Vlaming die geen schuld heeft aan de huidige crisis, maar er vandaag wel voor moet opdraaien.’

Voorzitter Gerolf Annemans mocht afsluiten en deed dit door onder andere de aanwezigen te bedanken voor hun vertrouwen in de partij en voor hun enthousiasme. En enthousiast waren de aanwezige militanten zeker: na het congres vertelde een oude getrouwe dat het al een tijdje geleden was dat er nog zoveel sfeer was op een congres. Het Vlaams Belang is duidelijk nog niet ten dode opgeschreven: kan het zorgen voor een verrassing in 2014?