Beeld u zich eens in dat u Poetin bent. U komt op bezoek in de Europese Unie, waarvoor u één van de grootste energieleveranciers bent. De economie van de Europese Unie ligt op apegapen, waarbij men in Duitsland banen heeft die enkele euro’s per uur opleveren. Massamigratie waarbij nieuwkomers worden overgelaten aan hun lot door de overheid en verloedering breken de grote steden af. Maar u bent de grote boeman.

Het begint met een bezoek aan Duitsland. Een Duitse journalist probeerde Poetin de les te spellen. Dat hij zichzelf daarmee belachelijk maakt, doet er blijkbaar niet toe. Hij wilt een punt maken en tonen hoe enorm verontwaardigd hij wel niet is over het beleid. Een beleid dat zorgt voor meer academici dan de rest van Europa (Rusland: 1405, Verenigd Koninkrijk: 549, Frankrijk: 525), een beleid waarbij de werkloosheid in het economische rampjaar 2008 piekte naar iets meer dan 8%, maar ondertussen teruggebracht is naar 5,3%, een beleid waarbij de schuld van de Russische staat 11% van het BBP bedraagt. De industrie onder het beleid van Poetin groeide met 75%, investeringen met 125%.

Maar nee, het failliete Europa dat landen in schuldenslavernij ketent en een munt opdrong aan diverse economieën wilt Poetin de les spellen. FEMEN geraakt blijkbaar ook met gemak door de beveiliging van een staatshoofd, beeldt u maar eens in wat er was gebeurd als de betrokken prostituees een handvuurwapen hadden gehad. Het Duitse regeringshoofd Angela Merkel vond het ook nodig om Poetin aan te spreken over het te hard aanpakken van de NGO’s in Rusland. Zijzelf is ondertussen immens populair in Zuid-Europa. Om nog maar te zwijgen van de enorme populariteit die de Europese politici kunnen genieten in Libië waar zij zich uiteraard minder hard zijn komen moeien dan Rusland met de NGO’s.

Op naar Nederland dan. Tweehonderd jaar nadat de Russen, en laat het duidelijk zijn: enkel de Russen, ervoor gezorgd hadden dat de Lage Landen uit de handen van Frankrijk bleven, wordt het Russische staatshoofd daar ontvangen. Dat de de verontwaardigden ook hier staan te klagen, was te verwachten. Maar blijkbaar was het nodig om het symbool van de homoseksualiteit, de regenboogvlag, zelfs aan openbare gebouwen te hangen. Wanneer regeringsfunctionarissen uit Qatar of Bharein langskomen, zien we echter geen vlaggen van de oppositie hangen.

Maar de klap op de vuurpijl moest dan nog komen. Ook vandaag overleed Margaret Thatcher. Zelf ben ik er geen al te grote fan van, maar ik erken wel haar historische rol en heb een zeker menselijk gevoel. Zo ben ik van mening dat men principieel niet gaat drinken op de dood van een mens, tenzij die mens miljoenen in de dood heeft gejaagd (Stalin, Mao, Pol Pot, etc…), maar dan nog… Terwijl Poetin ongetwijfeld in de bar van het hotel zich aan het verbazen was over het immense verval van Europa kon hij zijn blik draaien naar de televisie waarop men kan zien hoe mensen juichen om de dood van Thatcher. Medestanders onder de bevolking moeten niet aan het woord komen, het is immers feest.

Aldus, moet Poetin gedacht hebben, illustreert Europa zijn verloedering. Een prachtige erfenis die zij op enkele generaties kapot hebben gefeest. 1813-2013, op lange termijn moet men zich in Rusland ongetwijfeld afvragen waarom al die Russen destijds gevallen zijn. De Europese landen wensten Napoleon enkel achter de Rijn te drijven, de Russen drongen aan op de gehele bevrijding van Europa, met het nodige verlies van mensenlevens tot gevolg. Om vervolgens hier te eindigen. Arm, arm Europa. Niet dat wij Poetin als een heilige beschouwen, maar wij hebben wel de volwassenheid om Poetin op zijn minst in de Russische context te zien, de belangrijkste voor hem tenslotte, en vanuit dat standpunt kritisch te kijken. Niet om vanuit onze eigen leefwereld (Europa is goed voor nog een 5% van de wereldbevolking) kritisch doen omdat wij er vanuit zouden gaan dat het Europese Verlichte denken zoveel beter is (wat het uiteraard helemaal niet is, integendeel).

NB: op donderdag 18 april om 19:30 te Kessel-Lo (Leuven) zal Kris Roman spreken over de perspectieven van samenwerking tussen Europa en Rusland. Aangezien ik bij de vorige lezing hierover aanwezig was, kan ik dit ondertussen ten zeerste aanraden!