Tijdens lokale verkiezingen in l’Oise, een Frans departement gelegen in de regio Picardië, werd afgelopen weekeinde door het Front National een score behaald die de ganse Franse politiek op haar grondvesten deed daveren.

UMP-kandidaat Jean-François Mancel won er met amper 768 stemmen verschil van zijn (enige) tegenkandidate voor het FN, Florence Italiani. Dat komt neer op 51,41% voor Mancel en  48,59% voor Italiani.

Bij de parlementsverkiezingen van 2012 kwamen daarenboven 21% minder kiesgerechtigden opdagen dan nu. Ondanks deze veel grotere opkomst van 64,7% kiezers, verloor de UMP 5696 stemmen. Daartegenover heeft het FN 2005 stemmen méér behaald op amper een jaar tijd.

Meteen schieten de vraagstellingen als paddestoelen uit de grond: ‘waarom behaalt het FN hier zoveel stemmen’, ‘wat is de geografische oorzaak van dit resultaat’ en ‘zal dit gevolgen hebben voor de nationale politiek’? De angst zit er goed in bij de linkse beleidsmakers.

Dat er verwezen wordt naar ‘populisme ten gevolge van de financiële crisis’ was voorspelbaar, maar evenzeer erg gemakkelijk. Moesten de linkse regeringsleiders effectief iets doen aan de vele achtergestelde buurten en regio’s in Frankrijk en de tering naar de nering zetten en criminaliteit, vervreemding, verloedering en zo meer daadwerkelijk aanpakken, dan zouden ze geen dure studies moeten wijden aan het ‘waarom?’ van dit soort van verkiezingsresultaten.