De volgehouden manier waarop N-VA, VB en LDD de voorbije weken inbeuken op één van de pijlers van het kwaad in België, het ACW, leidt tot steeds spectaculairdere resultaten. Nadat Vanackere moest opstappen omdat hij loog over een ACW-adviseur op zijn kabinet, en een geheim contract om het ACW 900.000 euro per jaar extra te geven werd opgegeven, wordt nu publiek bekend dat ARCO zélf de Koninklijke Besluiten schreef om de ARCO-aandeelhouders te beschermen met een staatswaarborg op kosten van de belastingbetaler – terwijl de Dexia-aandeelhouders alles kwijt zijn.
Dat een belangengroep zelf de wetgevende teksten schrijft om zichzelf te bedienen via een bevriende minister is schokkend en verbijsterend. In geen enkel normaal land kan zoiets aanvaard worden. Maar natuurlijk, dit is het gedrocht België en dus hoeven we ook niet verbaasd te zijn. meer nog: ik heb die manier van werken al beschreven in mijn boek ‘Welkom in vakbondistan’ uit 2010, en de tekst die daarop betrekking heeft werd naar aanleiding van het Dexia-schandaal op 11 oktober 2011 al gepubliceerd op Rechts Actueel.
‘In een normale parlementaire democratie verwacht men dat het beleid bepaald wordt door politici, aangestuurd via partijen, en dat vakbonden zich bezighouden met sociaal overleg ten dienste van de aangesloten werknemers. De verwevenheid van de vakbond ACV met de financiële top van het land zorgt echter voor opmerkelijke gevolgen. De topvrouw van Groep Arco, Francine Swiggers, maakte er in een vraaggesprek geen geheim van dat zij tracht om via de contacten met het ACW, waarvan het ACV deel uitmaakt, de wetgeving te beïnvloeden in het voordeel van de bedrijven waarin zij participeert. ‘Via het ACW en de politiek kunnen we een stempel drukken op de regulering, terwijl wij als Arco participeren in de bedrijven’, zo zegde Swiggers. Hier wordt dus openlijk toegegeven, dat de vakbond via CD&V tracht de wetgeving ‘op maat’ te laten schrijven, om daarvan dan in de bedrijven waarin de vakbond participeert de financiële vruchten te plukken…
Voor de gewone Vlaming heeft dat ingrijpende gevolgen. Het ACV bouwt, via Arco, stelselmatig een imperium op in de bedrijven die electriciteit, gas en water in dit land verdelen. Zo heeft men intussen een aandeel van 10% verworven in Elia, de beheerder van het hoogspanningsnet. En laten dit nu net de sectoren zijn, waar de factuur voor de gewone werkende Vlaming de afgelopen jaren stelselmatig is opgedreven, door bijkomende heffingen allerhande – die vaak worden ingevoerd door de CD&V, zowel op lokaal als nationaal vlak.
Zo krijgen we stilaan een scherper beeld van de CD&V-staat-in-de-staat in Vlaanderen: De Vlaming werkt, zucht en betaalt zijn belastingen aan de CD&V-besturen, die op alle niveau’s aan de macht zijn en vaak geldzaken doen met Dexia. Die besturen bepalen de tarieven waarmee allerlei intercommunales, firma’s, netbeheerders en andere schimmige tussenschakels in de zakken van de Vlaming zitten, en in die firma’s is Groep Arco vaak aanwezig. Aan het einde van de ketting zit daar het ACV/ACW, dat zowel via Dexia als Arco de winst opstrijkt… Het ACV/ACW gebruikt dat geld om bv. het verkiezingsdrukwerk van CD&V-kandidaten te financieren. En zo is de circel van de CD&V-staat-in-de-staat rond.’
Dat was 2010, terug naar vandaag. De CD&V-staat is dezer dagen geraakt, maar niet dood. Het ACW pleegt nu ganse dagen krokodilletranen over de ‘grote verliezen’ die het geboekt heeft, en over de ‘grote aantallen personeel’ die zij moet ontslaan. Geloof het maar niet. Nog steeds zijn ACW en ACV schatrijke holdings, die voor miljarden bezitten aan rekeningen, beleggingen, bezittingen in binnen- en buitenland. In het ergste scenario spreekt het ACW over het afdanken van een vierde van het personeel – wat betekent dat de moloch nog drievierde van zijn poen in handen heeft. (Terzijde: Dat het ACW de kost van haar afdankingen via erkenning als ‘onderneming in moeilijkheden’ en brugpensioenen ook nog eens op de belastingbetaler wil afwentelen is de zoveelste wraakroepende hold-up op belastinggeld door die maffiabende.) Het motto is dus: doorgaan, doorgaan, tot de laatste vuile rekening in Luxemburg en de laatste vieze belegging boven water zijn. En daarna moet al dat geld, rechtstreeks of onrechtstreeks verzameld op de kap van de Vlaamse belastingbetaler, terug naar de staatskas. Vervolgens moet er een wet komen die vakbondsfinanciering openbaar maakt en aan controle onderwerpt – net zoals dat al bestaat voor ondernemingen en politieke partijen.
Voor het volledige artikel op Rechts Actueel: http://rechtsactueel.com/2011/10/11/dexia-arco-en-het-geld-van-de-cdv-staat-binnen-de-staat/comment-page-1/
Voor ‘Welkom in Vakbondistan’: http://www.uitgeverijegmont.be/1/51
Goeie analyse Nick , ik ben het daar volledig mee eens ,trek de vuile beerputten open en zie wat er komt bovendrijven , maar zoals met alle malversaties zullen ze ook hier weer de nodige politiek benoemde rechters klaar hebben
Wat ik wel vreemd vind is, dat de top van het Vlaams Belang eigenlijk weinig aandacht schonk/schenkt aan deze praktijken. Al enkele jaren zijn er binnen het VB mensen die deze zaken uitspitten en zij kwamen/komen tot opmerkelijke conclusies die de publieke opinie wel eens van gedacht kunnen doen veranderen. Nu het VB krijgt niet de media-aandacht zoals de N-VA, maar toch is het ook de VB-top zelf die zich hier beter het geweer van schouder verandert. Migratie en islamisering wordt op den duur een grijs gedraaide plaat. Daarom zou het misschien beter zijn om bv de link te leggen tussen regularisaties en de hand van vakbonden en middenveldsorganisaties hierin en het voordeel van de macht van het getal bij vakbonden. Waarom vakbonden zo machtige machines zijn, waar hun leden zelf voor partijen stemmen waarvan de uitgangspunten haaks staan op datgene waar een vakbond voor staat. Met andere woorden het cliëntilisme à la carte op maat van de Belgische staat. Dat migratie en bij gevolg islamisering en ontwrichting van de samenleving direct mee kan gelinkt worden aan de machtspraktijken van de traditionele politiek is misschien wel dé wonde waar we de vinger moeten opleggen. De migrant zelf is niet verantwoordelijk voor het beleid waar hij alleen maar kan van profiteren. Het systeem is door anderen gecreëerd om voor linkse politieke partijen stemmen te winnen en voor sommige middenveldsorganisaties leden bij te krijgen zodat hun getalwaarde (lees: macht) binnen het Belgische systeem versterkt. De negatieve gevolgen daar mag niet over gesproken worden en de uitwerking wordt betaald door al diegenen die zich krom werken om dit land recht te houden. Het CGKR houdt wel een oogje in het zeil om ieder die buiten de pas loopt op te sporen en als het kan weer in de pas te doen lopen. Hier liggen de uitdagingen voor het Vlaams Belang!
Ook bij N-VA zijn het backbenchers die de kastanjes uit het vuur mogen halen. De top van die partij is hier precies toch een beetje bevreesd om frontaal in de aanval te gaan om de kansen om door CD&V gedumpt te worden bij volgende coalitievormingen. Bij het VB ligt dit anders. Daar ligt ook de sterkte bij het VB, want zij zijn sowieso al uitgesloten van machtsdeelname door de traditionelen, dus openlijk spreken is voor die partij geen enkel probleem! Waar wacht men op??? Want elke uitspraak rond migratie die VB momenteel doet is als regen die uit de hemel valt en onderweg verdampt waardoor die de grond niet maar raakt…..
de drie vakbonden in dit land zijn een bende dieven en bedriegers.