Sinds de tweede wereldoorlog verbleven er tienduizenden Amerikaanse en Engelse soldaten in Duitsland. Dit was een deel van de erfenis die voortvloeide uit de onvoorwaardelijke overgave van Duitsland in 1945 onder kanselier Karl Dönitz, die door Adolf Hitler (voor diens dood) werd aangeduid als zijn opvolger.

Nadat Duitsland uit elkaar gescheurd werd, bleven verschillende geallieerde divisies in Duitsland achter om het ‘Rode Gevaar’ tegen te houden en zodoende West-Duitsland als buffer te gebruiken bij een eventuele nieuwe oorlog met de Sovjetunie van Jozef Stalin.

Maar de troepen bleven echter ook nà de val van de Berlijnse Muur in 1989 nog aanwezig, toen het socialistische paradijs instortte. Nu, in 2013, 23 jaar nadat de officiële reden van hun aanwezigheid weggevallen was, hebben de Britten besloten de laatste 30.000 (!) soldaten dan toch terug te trekken uit Duitsland.

Duitsland heeft sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog meermaals bewezen de eigen cultuur, taal en politiek ondergeschikt te maken aan de belangen van de Verenigde Staten en zijn horigen. Dus een bezettingsmacht, om het Duitse volk te controleren of ze wel braaf in de pas lopen met Amerika, is nu niet meer opportuun.

De verhoudingen in beeld op onderstaande afbeelding. De drie vertegenwoordigers van Frankrijk, Verenigde Staten en Engeland op bezoek in Duitsland. De Duitse kanselier Adenauer werd verzocht, in zijn eigen land, niet plaats te nemen op hetzelfde tapijt. Tot grote onsteltenis van de drie deed hij dit toch met een voet op de hoek.