De jaarlijkse NSV!-betoging lokt in de betrokken studentensteden traditiegetrouw een propagandaoorlog uit tussen de nationalistische studenten en de extreemlinkse tegenbetogers. Naast het leveren van extra plakploegen voor de NSV!-plaktochten besloot Voorpost Leuven om met een bijkomende affichecampagne het overwicht in het straatbeeld naar de rechterzijde te doen kantelen (hetgeen tot nu toe al meer dan geslaagd is) en onze linkse vrienden tevens attent te maken op hun eigen hypocrisie (http://www.voorpost.org/1/429).

Hun anti-NSV!-campagne is immers nooit een antwoord op de boodschap van de NSV! – in dit geval een kritiek op de Europese Unie naar het model van Verhofstadt of Van Rompuy – maar steeds een vage collectie van lasterlijke beschuldigingen van racisme en fascisme, gecombineerd met holle slogans als “meer jobs”, waar niemand tegen kan zijn. Wat deze paladijnen tegen het racisme echter vergeten is dat ook hun grote idool Ché Guevara – die in ieder geval het officiële symbool is van het openlijk communistische Comac, maar die ook door andere linkse groepjes, partijtjes en naïeve wereldverbeteraars als held beschouwd wordt – ook niet zo’n fraai palmares heeft op dat vlak.

Met de affiches wijst Voorpost hierbij op een citaat van hem in “The Motorcycle Diaries”, waar Ché de zwarte een dromer en lui noemt terwijl hij de kwaliteiten van de Europeaan ophemelt. Maar er staat nog meer in te lezen: de zwarte zou zijn raszuiverheid bewaard hebben door een “gebrek aan affiniteit met wassen” en van een ander persoon vermeldt hij dat hij “een Jood is voor zover het over geld gaat.” Het is dus op zijn minst bizar te noemen dat je een pamflet waarop de nationalistische studenten beschuldigd worden van racisme in je handen krijgt geduwd van iemand met dit bedenkelijk sujet op zijn t-shirt.

En de campagne lijkt haar vruchten af te werpen, de Leuvense communisten waren zelfs zo verontrust dat ze het nodig vonden om een reactie op hun webstek te plaatsen (http://chengetheworld.be/nl/artikels/che-tegen-racisme). Een reactie waarmee ze trouwens aantonen dat ze de boodschap niet helemaal goed begrepen hebben. Ze halen een hele waslijn aan excuses aan om hun held toch in ere te herstellen: “hij was nog niet politiek actief”, “resten van zijn burgerlijke opvoeding”, “maar zijn lijfwacht was een zwarte” en dergelijke meer. Het was er voor Voorpost echter niet om te doen om Ché als een racistisch monster af te schilderen.

Er zijn genoeg andere en betere redenen om een hekel aan die man te hebben: tijdens de Cuba-crisis bekritiseerde hij de Sovjet-Unie omdat ze de wereld niet in een kernoorlog wilden storten, hij heeft honderden “vijanden van de revolutie” – dronkaarden, homoseksuelen, dichters, jongeren die naar rock-muziek luisterden, enzovoort – naar strafkampen gestuurd of simpelweg geëxecuteerd, om er maar een paar te noemen.

Waarom Voorpost er dan net deze uitspraak heeft uitgelicht? Omdat ze het beste de hypocrisie van links toont. En links hiermee nu eens de bal teruggekaatst krijgt, zelf eens beschuldigd wordt van iets aan de hand van één citaat. Net zoals links het NSV!, maar ook alle nationalisten in het algemeen, op basis van pover “bewijsmateriaal” leugenachtig afschildert als nazi’s en fascisten, wordt links nu eens aan de hand van één enkel citaatje op de korrel genomen.

Wanneer een nationalist een – vaak eenmalige – “foute” uitspraak doet, wordt hij er tot het einde van zijn dagen voor aan de schandpaal genageld, kan er van relativering of inkeer geen sprake zijn en worden tevens alle organisaties waar de nationalist lid van is mee gestigmatiseerd als racistische monsters. Maar als het een held van links is die eenzelfde soort uitspraken doet, kan die relativering plots wél, zoals hun eigen reactie aantoont! Onze conclusie is dan ook duidelijk: zolang links niet dezelfde meetlat gebruikt voor haar tegenstanders als voor zichzelf, is het niet waard serieus genomen te worden.