De wonderen zijn de wereld nog niet uit, zoveel is duidelijk.
Steven Vanackere, belgisch CD&V-minister van Financiën bleef, toen hij daarover door Vlaams Belang-volksvertegenwoordiger Hagen Goyvaerts afgelopen donderdag werd ondervraagd, staalhard ontkennen dat hij iets wist van de geheime overeenkomst tussen staatsbank Belfius en het ACW over de zogenaamde winstbewijzen. Dat was om meerdere redenen verdacht. Immers: de overheid is voor de volle honderd procent eigenaar van Belfius, waardoor er dus een totale rapporteringsplicht is, in dit geval nog meer dan anders van toepassing omdat die anderhalf procent extra rente die Belfius uitbetaalt aan het ACW met belastinggeld zal worden gefinancierd. Wat aan Goyvaerts volgende opmerking ontlokte: “Ofwel wist u van niets, en dan heeft het management van de staatsbank Belfius u belazerd, ofwel wist u wel van de inhoud, en dan bent u medeplichtig en moet u opstappen”.
De Vlaams Belang-fractie in de Kamer van Volksvertegenwoordigers vroeg daarop, “om te vermijden dat u straks helemaal onder de intriges en het juk van het ACW bezwijkt”, het ontslag van Vanackere als minister. Géén van de andere partijen wenste zich bij die vraag aan te sluiten.
Wie schetst onze verbazing toen we deze morgen alsnog iemand anders om het ontslag van Vanackere zagen vragen: Walter Pauli, “opiniemaker” bij De Morgen en sinds september 2011 ook bij het linkselende Knack. Die blijkt plots van oordeel “dat in elk beschaafd land, in elke gezonde parlementaire democratie, Steven Vanackere ontslag had moeten nemen”. Niet omdat Vanackere ofwel bedrogen wordt door zijn ondergeschikten ofwel liegt, maar omdat hij “bleef (…) ontkennen dat Belfius-bestuurder Wouter Devriendt een kabinetsmedewerker is, zoals de krant De Morgen schreef”.
En als De Morgen het over de leugens van anderen heeft, dán moet daar iets aan gebeuren, natuurlijk. Maar “in dit land gebeurt dat niet. In dit land is het feit dat één medium een nieuwsbericht brengt, de beste reden voor de concurrentie om er helemaal geen melding van te maken”, waarna Pauli nog wat inhakt op die andere linkse krant, De Standaard, want daar vonden ze De Gelder belangrijker nieuws. Terwijl, tot overmaat van politiek correcte ramp, “elke dag dat Vanackere blijft, (…) N-VA [casht]”.
Soit, “opiniemaker” Walter Pauli bleek voor Vanackere belangrijker dan een oppositiepartij in het federaal parlement. Hij diende zijn ontslag in, terwijl hij nog steeds beweert recht in zijn schoenen te staan en “geen relevante informatie achtergehouden [te hebben] in het parlement”, maar “dit klimaat van wantrouwen hindert mij in mijn werk, hetgeen niet in het belang is van het land. Het is ook niet in het belang van mijn partij. En ik wil ook erkennen dat het persoonlijk mijn incasseringsvermogen te boven gaat. Twijfels over mijn deontologie, omwille van mijn politieke overtuigingen, ervaar ik als zeer onrechtvaardig. Dat verklaart waarom ik deze beslissing zelf heb genomen, en dit ondanks de aanmoediging en de steun die ik in mijn eigen partij van de leiding, de collega’s en de militanten ben blijven krijgen”.
Een mens zou er bijna compassie mee krijgen. Als Vanackere niet gezellig zijn inkomen als volksvertegenwoordiger bleef opstrijken, terwijl hij mooi zijn verantwoordelijkheid ontvlucht is en sowieso op geen enkele manier kan gestraft worden …
Rechtse Mensen maken hun opininie ZELF ; zij willen geen pasklare PoCo-confectie-opinies opgedrongen krijgen uit het Linkse Opiniemakers Atelier , zoals gepubliceerd in De Zorgen, De Schandaard , Kack, Humus, Gazet van Achterlijk en andere pulp waarin gauchistische schrijvelaars hun excrementen deponeren ! Alleen mensen die NIET capabel zijn om ZELF aan reflectie te doen,kunnen zich door “opiniemakers”(de naam alleen al !) uitgekotste opgewarmde kost (kots) laten dwangvoederen met een baxter in de LINKSE arm want de naald is niet bij machte om het dikke vel van de RECHTSE arm te perforeren, die chance hebben wij wel !