Al diverse dagen zijn er in de Noord-Ierse stad Belfast rellen tussen loyalistische pro-Britse jongeren en de politie naar aanleiding van het niet langer elke dag hijsen van de Britse vlag boven het stadhuis van Belfast. In vergelijking met de moorden die Noord-Ierland vroeger zag blijven de rellen gelukkig kleinschalig, maar dat kan in het Noord-Ierse kruitvat snel veranderen. Intussen heeft de bekende Ierse volksmuziekgroep ‘The Wolfe Tones‘ toevallig net nu een nieuwe CD uit met op de hoes de Ierse vlag; loyalisten roepen op tot boycot.
Enkele honderden vooral jongere loyalisten protesteren nu al enkele dagen, en eigenlijk al diverse weken, tegen de beslissing van de gemeenteraad van Belfast om niet langer elke dag een grote Britse vlag te laten wapperen boven het stadhuis. De Noord-Ierse burgeroorlog was, als je naar het aantal slachtoffers kijkt, eigenlijk vooral een burgeroorlog in Belfast; en vlaggen zijn daarbij vaak de aanleiding voor bloedvergieten geweest. Zo barstte het geweld tussen pro-Britse loyalisten en pro-Ierse republikeinen historisch gezien grootschalig los nadat Ian Paisley een betoging had geleid tegen een Ierse vlag die gehesen was op Falls Road.
Volgens de commentatoren van de VRT, doordrongen van een marxistische kijk op de zaken, bepalen enkel sociaal-economische factoren het conflict: de oorzaak zou de armoede en lage opleiding zijn van de loyalisten, het zou maar om kleine geïsoleerde groepjes gaan en de kans dat het conflict oplaait zou onbestaande zijn ‘zolang de werkloosheid laag is’. Wie de nationalistische realiteit op het terrein kent hoopt inderdaad dat het niet uit de hand loopt, maar weet ook dat de Noord-Ierse vulkaan op elk ogenblik weer tot uitbarsting kan komen. En met economie heeft dat weinig te maken, maar alles met politiek en identiteit.
Zeker, de relschoppers zijn jongeren, bejaarden gooien doorgaans geen brandbommen meer; maar in de Ierse en Britse pers wordt gesignaleerd dat ervaren strijders van de loyalistische milities UDF en UFF de rellen mee leiden. Er wordt opnieuw geschoten – vuurwapens zijn nooit ver uit de buurt in Belfast. Uit beelden blijkt ook dat de aanhoudende loyalistische betogingen de republikeinen op de zenuwen beginnen werken; de republikeinse wijken bijten van zich af met stenen en flessen. De kans op ontsporing wordt zo groter: Zodra de loyalisten zouden besluiten dat het tijd wordt om republikeinen te viseren slaan die zeker terug – en dan gaan de poppen meteen aan het dansen.
Intussen is ook de beroemde Ierse volksmuziekgroep ‘The Wolfe Tones’ ongewild in de heisa verzeild geraakt. The Wolfe Tones hebben nooit een geheim gemaakt van hun sympathie voor de republikeinse zaak in Noord-Ierland. Toevallig vertoont hun nieuwste CD, ‘Child of Destiny’, een Ierse vlag op de hoes; voldoende voor loyalisten om op te roepen tot een boycot van de winkelketen die hun CD’s verdeelt… Vlaggen en Ierland, het blijft delicaat.