Al geruime tijd trekken de rechtse nationalisten in het Europees parlement zich het lot aan van de Afrikaner-minderheid in Zuid-Afrika, de ‘Boere’, van wie het lot onder het communistische ANC-bestuur steeds nijpender wordt.  Deze week had ik weer een ontmoeting met een delegatie uit Zuid-Afrika.  De schets die zij gaven van de toestand in hun prachtige vaderland is schrijnend.

Nadat de wereld en Europa de minderheid in Zuid-Afrika van Europese afkomst gedurende decennia onder enorme druk gezet had, besloot die minderheid de macht zoals gewenst over te dragen aan het communistische ANC.  Sinds dat ogenblik is de aandacht van de wereld verdwenen; terwijl men overal ter wereld de rechten van minderheden opeist, zijn die in Zuid-Afrika plots van geen belang meer.

Het ANC bestaat voor 2/3e uit mensen die lid zijn van de communistische partij.  Toen een vertegenwoordiger van een landbouworganisatie een ANC-minister sprak zegde die doodleuk: ‘Wat u zegt is interessant, maar gaat totaal in tegen het communistische programma dat ik wil uitvoeren.’  De boeren kunnen dus enkel bang afwachten of en wanneer er een verwoestend landbouwbeleid start zoals in Zimbabwe, met hongersnood als resultaat.

Het ANC-beleid heet nu ‘Black Economic Empowerment’, waarbij blanken openlijk gediscrimineerd worden ten gunste van zwarten.  Zuid-Afrika is dus het enige land waar een meerderheid straffeloos racistisch een minderheid mag discrimineren.  ‘Compensatie voor de apartheid’, klinkt het dan – maar wilde men niet juist de discriminatie afschaffen?  Als men ze dan wilde afschaffen voor de een, waarom mag ze dan tegen de ander terug ingevoerd worden?  Trouwens, de apartheid werd vrijwillig afgeschaft in 1994, dat is bijna 20 jaar geleden.  Hoelang moet er nog ‘gecompenseerd’ worden?

Corruptie is in Zuid-Afrika onuitroeibaar en doodnormaal.  Giften geven aan het stamhoofd is nu eenmaal de traditie, en het ANC trekt dat rustig door naar alle mogelijke besturen.  Openbare diensten werken steeds slechter, de economie draait steeds moeizamer.  Hoop op beterschap is er hoegenaamd niet.

De Afrikaanstalige minderheid staat vooral nog sterk in Oost-Pretoria, mede dankzij een netwerk van sterke Afrikaanstalige scholen.  Maar dat wil het ANC nu veranderen: die scholen moeten Engelstalig worden.  Vervolgens zullen ze overspoeld worden door zwarten, en verliezen de Afrikaners elke kans om hun kinderen op te voeden in hun eigen taal en cultuur.

Het beleid dat gevoerd wordt is er eigenlijk op gericht blanken weg te jagen.  Om medische studies te doen moet een zwarte student 70% halen, een blanke student 90%.  Een gevolg is dat vele Zuid-Afrikaanse studenten geneeskunde naar Canada of Australië trekken – en daar ook blijven.  Het niveau van de Zuidafrikaanse gezondheidszorg daalt intussen zienderogen.  Honderdduizenden Afrikaners hebben intussen hun vaderland ontvlucht.

Daar bovenop komt een enorme illegale immigratie, want in de rest van Afrika heeft Zuid-Afrika nog steeds een goede faam.  De grenzen zijn zo lek als een zeef.  Duizenden zwarten uit het noorden komen het land binnen, met in hun kielzog bv. de Nigeriaanse maffia.

Elke poging van de Afrikanerminderheid om toch enige vorm van autonomie te behouden wordt door het ANC brutaal onmogelijk gemaakt.  In Kaapstad wonen vooral blanken die eerder links zijn.  Eén gebied, de Westkaap, wordt daardoor bestuurd door de DA, een eerder linkse partij met veel steun bij blanken en kleurlingen (de afstammelingen van gemengde huwelijken).  Maar dat is voor het ANC onaanvaardbaar: dus werden duizenden zwarten verplaatst naar nieuw gebouwde krottenwijken, de zogenaamde ‘plakkersdorpe’, zodat bij een volgende verkiezing de DA zal verliezen tegen het ANC.  Democratisch, nietwaar?  Het ANC wil niet het overgrote deel van de macht, het ANC wil alle macht.

En dan zijn er nog de plaasmoorde – de genocide tegen de blanke boeren via moorden op hun afgelegen boerderijen.  Recente cijfers tonen aan dat er bij gewone mensen 34 moorden per 100.000 inwoners zijn, bij politie-agenten 52 moorden per 100.000, en bij boeren liefst 98 per 100.000.  Boer zijn is dus dubbel zo gevaarlijk als politieman zijn, en dat in één van de meest misdadige landen ter wereld…

‘ Wij staan dus met de rug tegen de muur’, zo klinkt het. ‘  Wij worden cultureel vernietigd, en fysiek uitgemoord.  De EU en Europa weten het, maar men wil het niet zien.  Want Mandela moest en zou vrijgelaten worden, het ANC moest en zou aan de macht komen, er moest en zou ‘democratie’ worden ingevoerd en al onze bekommernissen om overspoeld te worden waren ‘racisme’.  Als men nu zou moeten verklaren dat wij slecht behandeld worden, dan zou dat eigenlijk betekenen dat men misschien verkeerd was – en dat wil men natuurlijk niet toegeven…’

De ontmoeting die we hadden zal wellicht leiden tot nieuwe politieke initiatieven ten gunste van de Afrikaners in 2013.  We houden u op de hoogte!