Gisteren vond aan de Antwerpse universiteit het NSV-debat plaats over wie al dan niet de agenda van de Vlaamse Beweging – en meer specifiek het Vlaams Belang – bepaalt, waarbij vooral gemikt werd op de sympathie die sommige kopstukken tentoonspreiden voor Amerika en Israël. Het gevaar met zo een debat is dat het meestal uitmondt in een dovemansgesprek, en dat werd het ook. Van bij het begin was het duidelijk dat de twee sprekers er een verschillende debatstijl op nahouden.
Jan De Beule was er duidelijk op uit om zijn tegenstander binnen de kortste keren te vloeren, door de draak te steken met Sam Van Rooy’s uitspraken en er een karikatuur van te maken. Zo kreeg hij meermaals de lachers op zijn hand – in de zaal zaten weinig Israëlsupporters -, maar na een tijdje leek het erop dat hij zijn tegenstander alleen maar belachelijk wou maken. Dat werkt misschien voor de eigen aanhang, maar wie kwam voor een behoorlijk debat met argumenten en tegenargumenten zal daar moeilijker door overtuigd geraken.
Sam Van Rooy zocht meer het debat op. Ondanks zijn reputatie van die hard Israëlfanaat, die bij Geert Wilders mocht vertrekken omdat hij een moslima in boerka ‘tuig’ noemde, toonde hij zich nu meer genuanceerd. Zo is hij weliswaar voorstander van de NAVO en van Israël, maar kan hij zich ook niet altijd vinden in hun daden. Maar doordat hij nuances wilde aanbrengen, kwam hij er wat bleekjes uit tegen Jan De Beule, die zich voluit en scherp profileerde.
Wat de inhoud van het debat betreft: de vlag dekte de lading niet. Het ging maar even over het thema van de avond, waarbij Jan De Beule stelde dat we alleen maar de belangen van ons eigen volk te verdedigen hebben, en niet die van Amerika of Israël, waarin hij voor 100 % gelijk heeft. Dan ging het gesprek voort over het conflict tussen Joden en Palestijnen. Sam Van Rooy kwam met de gekende stelling dat Palestina voordien nooit bestaan heeft en dat het een uitvinding was van Yasser Arafat om medelijden te wekken voor een verdrukt volk, terwijl Jan De Beule zich afvroeg wat de Joden nu eigenlijk zijn: een godsdienst, een volk, iets anders…?
Dat de Volkenbond heeft beslist dat er een staat Israël moest komen aan de oostkant van de Middellandse Zee is nu niet bepaald een overtuigend argument voor het bestaansrecht van Israël. Op welke manier is België trouwens ontstaan? Laten we ook onthouden dat Sam Van Rooy voor een tweestatenoplossing is: Palestina en Israël elk in hun eigen land. Dat is waarschijnlijk de meest realistische oplossing voor dit enorme probleem in het Midden-Oosten. Waar moeten al die Joden anders naartoe? Ze hebben nergens een vaderland en ze ‘in de zee drijven’ is toch ook geen oplossing?
Besluit: veel viel er niet bij te leren uit dit debat, met twee antagonisten die er zowel qua mening als qua debatstijl een verschillende golflengte op nahielden.
3 reacties op “Debat: Wie bepaalt onze agenda?”
Bij sommige reacties zou uitdrukkelijk vermeld moeten worden dat het om (slechte) humor gaat, lezers zouden anders wel eens kunnen denken dat bijvoorbeeld onderstaande gemeend is.
Israël is het land van de joden al eeuwen lang zelf voor moslims er waren ze hebben het van God gekregen ,er zal nooit vrede zijn ,de grote klop moet noch komen ,het is voorspelt in de Bijbel ,
De joden laten zich niet meer doen zo als in de oorlog van 1940 -1945 ,ze hebben groot leger macht (Lees Matthieus 24)
Ja Albert! dat is het! Het staat ook in andere Bijbelboeken geschreven en voorspelt.en sluit aan met andere profetieën. Een van de letterlijk uitgekomen profetieën was, dat alle joden die verdeeld gingen worden over de ganse wereld als teken in het einde der tijden van overal te wereld terug zouden verzameld worden in hun thuisland ‘Israël’. En dan zou grote strijd losbarsten; De moslims zijn Arabieren die de Islam hebben gekregen als polemiek tegen de joden en vol van frustratie ,omdat zij de nakomelingen zijn van Ismaël de bastaardzoon van Abraham en zijn slavin die niet aanvaard werd als volwaardige zoon, de woestijn ingestuurd werd, terwijl Isaak wél de volwaardige zoon was van Abraham, die als volwaardig offer werd aanvaard, wat wel niet doorging. En de nakomelingen van Ismaël zijn nog steeds dezelfde vijanden van de nakomelingen van Abraham en staan nog steeds tegen hun en hebben de duizend jaren lange frustratie van geslacht tot geslacht meegenomen. De naam Israël komt letterlijk van Jacob, nakomeling van Abraham. Jacob veranderde van persoon en bekeerde zich van zijn mentaliteit,God gaf dan aan Jacob een nieuwe naam en noemde hem vanaf toen Israël; Diens rechtstreekse nakomelingen en zonen van Mozes hebben een land veroverd dat vroeger ook nog bewoont werd door Semieten en dat bezet werd door Filistijnen, een reuzen geslacht.(Deze kwamen volgens info van Kreta). Ze hebben het land ingenomen en de Filistijnen gedood en verslagen.Doch degene die zich Palestijn noemen zijn geen nakomelingen van deze Filistijnen en de stad Palestina was een Joodse stad die nooit van Arabieren was. Palestijnen bestaan niet, want dat zijn bijna allemaal migranten die nadat ze zagen dat de Joden hun land terug kregen van de Volkenbond vanuit Egypte en andere landen kwamen om het land op de joden, als migranten zijn gaan bezetten puur omdat ze de joden haatten, net zoals ze nu massaal doen met Europa en steeds te tactiek van het slachtofferschap gebruiken als de minderheid die wordt verdrukt om compassie op te wekken van de anarchisten ,libertijnen socialisten en atheïsten, verenigd in ‘links’ of rechts.