Over de Tweede Wereldoorlog wordt veel geschreven. Als je sommige media erop naleest of bekijkt, zou je haast denken dat deze oorlog nog bezig is. Zeker in periodes van verkiezingen duiken overal in Europa reportages en getuigenissen op die misbruikt worden om de huidige machtspartijen aan de macht te houden. Uiteraard hebben nationalistische partijen vandaag de dag niets te maken met de Tweede Wereldoorlog, maar zulk een leugens gaan er bij de goegemeente als zoete broodjes in. Het argument dat ook in Vlaanderen nationalisten hebben gecollaboreerd met Duitsland klopt natuurlijk, maar de redenen situeren zich eerder in een grijs dan een zwart/wit-veld.
We gaan geen geschiedenislessen geven, want dat zou ons te ver leiden, maar er moet wel een achtergrond worden gegeven aan de redenen tot collaboratie. De positie waarin de Vlamingen zich tijdens de jaren ’30 bevonden was dan ook allesbehalve rooskleurig. Tijdens de eerste grote Europese oorlog was al gebleken dat Vlamingen in het leger vooral dienden om de eerste kogels op te vangen. De minderwaardigheidpositie waarin de Vlamingen zich bevonden leidde tot een radicalisering onder de Vlaamsgezinden.
Toen vele jaren later in Duitsland het nationaal-socialisme de bovenhand kreeg, zagen vele Vlaams-nationalisten hun kans schoon om zich, tijdens de ondertussen uitgebroken oorlog, in te zetten tegen de grootste vijand van Europa op dat moment: het Goddeloze communisme. Velen kozen dan ook om zich – uit liefde voor het Vlaamse volk, maar ook aangemoedigd door bepaalde geestelijken – aan te sluiten bij de Duitsers en zo ten strijde te trekken aan het Oostfront. Van concentratiekampen was toen nog geen weet. De huidige vlotte en snelle verspreiding van informatie, zeker in een totalitaire staat, was zeker nog niet aanwezig.
Wat echter links niet kon en nog steeds niet kan, is alles in het juiste perspectief plaatsen. Dat men op de dag van vandaag mensen massaal zou deporteren om “een volk te vrijwaren van vreemde invloeden”, is uiteraard ondenkbaar en genocides zie je bijna enkel nog maar in bananenrepublieken, waar de chaos totaal is. Ook China gaat uiteraard niet vrijuit. In een bepaalde regio in het Nabije Oosten bouwt men zelfs nog muren rond gebieden, die men systematisch annexeert.
Omdat de Vlaamse Oostfronters te weinig positieve en neutrale aandacht kregen voor de heldhaftige strijd die ze gevoerd hebben tegen communistisch Rusland, besloten de mensen van het Sint-Maartensfonds (SMF) om een erepark op te richten. In 1968 was het dan uiteindelijk zover. In Stekene in Oost-Vlaanderen werd een stuk grond aangekocht en er kwam een officiële herdenkingsplaats voor de Oostfronters. Jaarlijks wordt er sindsdien een herdenking gehouden. Het SMF beheerde en onderhield het park op een respectvolle manier. Uiteraard mochten de herdenkingen jaar na jaar rekenen op de tegenstand van extreem-links tuig. Gewelddadige confrontaties waren schering en inslag. Zelfhaat was hiervoor de drijfveer.
Het park dat de naam ‘Luitenant Kamiel De Wilde park’ meekreeg werd bij het ontbinden van het Sint-Maartensfonds enkele jaren geleden overgedragen aan het Vlaams Nationaal Jeugdverbond (VNJ). Deze jeugdbeweging (en dan vooral de Oost-Vlaamse afdelingen) onderhouden nu met de grootste fierheid het erepark. Maar een park onderhouden kost veel geld en daarom organiseert de Volkskundige vereniging ‘Trapsoet’ uit Sint-Niklaas een Geschenkbeurs ten voordele van het Erepark in Stekene.
We willen toch graag nog eens benadrukken dat het herdenken van Oostfronters niets te maken heeft met het verheerlijken van het nationaal-socialisme of van welke genocide dan ook. Wie dit blijft beweren is ter kwader trouw en heeft geen idee waar hij of zij over spreekt. Voor ons blijven de Oostfronters die hun leven gaven voor de Vlaamse zaak, tegen het communisme, dappere soldaten.
Pius XII was toch de promotor van die strijd ,toen hij in Duitsland vertoefde? Wie bezorgt mij de tekst van de bisschoppelijke brief? Wordt goed verzwegen! In zijn biografie van Pius XII rept Constantijn van Beieren met geen woord over de ontmoetingen daaromtrent met Hitler.# Ook de Bretoense Beweging heeft gecollaboreerd omdat ze dachten meer autonomie van de Duitsers te bekomen. Ze zijn eveneens daarvoor zwaar gestraft. # Wist men iets af van de concentratiekampen? Ik kan getuigen: ‘Helemaal niets’ . Pas laat in 1945 verscheen een boek met foto’s over de kampen met hopen lijken. Het kostte 700 frank. De verplichte tewerkstelling was integendeel algemeen bekend.# We zijn op zoek naar de vier nummers van “Periodoek Kontact” van Vlaamse Oost-frontstrijders (Meldingen van SINT JORIS’ HULP v.z.w.d.)
Er waren er veel die hun eigen volk verraden hebben en die zijn er goed uit gekomen ,hebben zich rijk gemaakt met deze praktijken ;en daar waren van alle partijen die er bestonden ;
Zeer juist! Om de opportunisten te onderscheiden van de idealisten, moet je maar nagaan wie het zwaarst gestraft werd. Men stelt het wel zo voor, alsof de drie ant-Vlaamse partijen geen boter op het hoofd hadden.
Jeugdige idealisten , “Ostvolk”, die hun leven veil hadden en gestorven zijn om ons te beschermen tegen de linkse, rode onderdrukking, verdienen, los van iedere ideologische overtuiging, onze bewondering, lof en dankbaarheid. Steunen wij zo veel als mogelijk dit initiatief.
Bij het ronselen van vrijwilligers , werden hun ook financiële voordelen beloofd.
Leve Bert!
Het is voor een Goed Doel !