De trein is altijd een beetje reizen… als ze rijden en als het betaalbaar blijft!

Afgelopen woensdag staakte de NMBS nog maar eens. In 2011 staakte de NMBS gemiddeld om de twee weken. In principe willen de treinvakbonden hun bazen en de regering treffen, maar in feite zijn enkel de reizigers het slachtoffer. Alsof deze hinder nog niet voldoende was, besliste de NMBS om 170 ‘treinen’ af te schaffen. Maar het is nog niet gedaan. De NMBS zal namelijk op 1 februari de jaarlijkse traditionele prijsstijging doorvoeren voor haar reizigers.

Over de stakingen is iedere reiziger het eens: houd een betaalstaking in plaats van een treinstaking. Op deze manier zijn de klanten niet langer het slachtoffer, maar wel de bonzen van het spoor. De treinreizigers worden na het afschaffen van stations, loketten, ‘treinen’ en zo meer op 1 februari getrakteerd op een nieuwe prijsstijging. Akkoord, het gaat niet om tientallen euro’s per ticket, maar een prijsstijging is een prijsstijging en een extra hapje uit het budget van de burger die al enorm veel moet betalen om een overvolle trein te nemen.

“Zoals elk jaar past de NMBS op 1 februari haar tarieven aan volgens de bepalingen in het beheerscontract met de overheid. Zo wordt een gemiddelde prijsstijging doorgevoerd van 1,80 procent, wat lager ligt dan de evolutie van de gezondheidsindex (+ 2,21 procent) en bijvoorbeeld de kostenstijging voor personeel”, klopt een schaamteloze treinbaas zich op de borst.

Een zeker Peter K. uit gevat zijn ongenoegen: “Ik werk zelf aan de NMBS. Je moet maar durven, stations afschaffen, stopplaatsen, treinen, conducteurs niet aanwerven en ander personeel niet vervangen en dan nog ticketprijzen opslaan, gekocht aan een automaat zoals een flesje cola. En dan wil de politiek iedereen ‘aan de Trein’ krijgen? Op die manier? Goed bezig. Denigrerend is het!”

2 comments

Comments are closed.