De sluiting van Ford Genk blijft de gemoederen beroeren. Afgelopen woensdag kwam het tot ‘relletjes’ bij de Ford-vestiging in Keulen en deze zondag houden de vakbonden een ‘Mars voor de toekomst’ in Brussel om hun solidariteit te betuigen met de getroffen werknemers en hun families. Ook het verrassende nieuws (of toch niet?) dat de Europese Investeringsbank (EIB) aan Ford een goedkope lening toestaat om te investeren in een Ford-fabriek in Turkije doet de wenkbrauwen fronsen.
In een persmededeling van Vlaams Belang-Europarlementslid Philip Claeys luidt het: ‘De Vlaams Belang-delegatie in het Europees Parlement is geschokt maar niet verrast door het feit dat de Europese Unie de delokalisatie van bedrijven uit Europa zoals Ford Genk financiert en dus actief ondersteunt. De EIB functioneert binnen de krijtlijnen die door de EU worden uitgetekend, wat onder meer betekent dat er steun wordt verleend aan projecten in kandidaat-lidstaten zoals Turkije.’ Met andere woorden: de EU behandelt Turkije nu al als een EU-lidstaat, terwijl het nog niet eens toegetreden is! Een teken aan de wand! Ondertussen antwoordde minister van Financiën Steven Vanackere aan Vlaams Belang-parlementslid Bert Schoofs dat de EIB niet minder dan € 190 miljoen investeerde in Ford Turkije, maar enkel en alleen maar om de CO2-uitstoot te verminderen.
Er is echter meer. Volgens een correspondent, die nu nog werkzaam is bij Ford Genk, kregen alle werknemers in september nog een brief waarin te lezen stond dat de werkgelegenheid nog tot 2020 zou verzekerd zijn, mits een gunstige economische situatie. Er is onder andere ook sprake van drie nieuwe Ford-modellen die in Genk zouden geassembleerd worden. Vreemd, want wat lezen we in het links-flamingantische tijdschrift Meervoud van deze maand? Dat er vooraf in een nieuwsbrief van de Amerikaanse investeringsbank ‘Lincoln International’ vermeld stond dat ‘Ford, met het vooruitzicht op 52% bezettingsgraad van de West-Europese assemblagefabrieken in 2012, ook dichtbij het sluiten van een fabriek in België is om de overtollige capaciteit af te stoten.’
En er waren nog meer signalen: Stephen Odell, de Britse topman van Ford Europa, wees in juni 2011 op de mooie modellen die in Keulen, Saarlouis, Valencia en het Roemeense Craiova gaan gebouwd worden. Over Genk en Southampton, die andere Ford-fabriek die in de klappen deelt, zweeg hij. De Ford-directie wist dus maar al te goed hoe het zou aflopen. Alleen de politieke verantwoordelijken wisten van niets. Hadden ze misschien schrik voor een afstraffing bij de afgelopen verkiezingen en hebben ze daarom de voorkennis over de sluiting van Ford Genk genegeerd? Onze correspondent spreekt dan ook van ‘een mes in de rug’.
Meteen vroegen we hem ook of hij aanwezig was bij de uit de hand gelopen vakbondsactie in Keulen. Neen, zei hij, maar zijn broer wel. Volgens hem zijn die ‘rellen’ in Keulen fel overroepen door de media. Er zijn wel een houten pallet en een autoband in brand gestoken (noot van de auteur: al dan niet door PVDA-militant en ACV’er Gaby Colebunders) op het terrein van Ford in Keulen zelf en er was wat getrek en geduw, maar het zwaartepunt van het geweld lag toch buiten de Genkse delegatie van zo’n 200-tal man.
Volgens onze correspondent gaat het om ‘Duitse PVDA’ers’ die 6 kilometer verderop een aantal autobanden en zelfs een wagen in brand staken. Dat laatste feit wordt bevestigd op de webstek van ‘Dewereldmorgen’, waar gewag gemaakt wordt van een in brand gestoken auto in het nabij Keulen gelegen Merkenich. Gaat het hier om één of ander extreem-links groupuscule, dat de onlusten bij Ford wou aangrijpen om keet te schoppen? Of handelt het hier om een actie van infiltranten/provocateurs van de Duitse veiligheidsdiensten om de vakbonden in een slecht daglicht te stellen? De nationalistische NPD kan erover meepraten!
Wat er ook van zij – aanvullende getuigenissen zijn steeds welkom -, het is best te begrijpen dat de arbeiders van Ford Genk boos zijn en zich niet als lammetjes naar de slachtbank laten leiden. Lammetjes lopen er al genoeg rond in Vlaanderen en voor brave en geweldloze manifestaties halen de multinationals toch maar de schouders op. Of moeten we verwijzen naar het geweld van de Waalse vakbonden in de jaren ’50 en’60? Dat geweld leidde tot de afzetting van koning Leopold III en naar de federalisering van België. Voor of tegen geweld: ze kregen het wel gedaan!
Wordt ongetwijfeld vervolgd…
