In het Zuid-Franse Orange vond vorig weekeinde een ‘identitaire conventie’ plaats. Deze tweedaagse conventie georganiseerd naar aanleiding van het 10-jarige bestaan van het Bloc Identitaire legde de focus op de toekomst van een Europa der (Europese) volkeren. Student Bo van het Gentse Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond (KVHV) was als spreker uitgenodigd en maakte een verslag van deze tweedaagse. Orange is overigens de stad waar sinds 1995 een (ondertussen ex-) Front National-politieker burgemeester is. Jacques Bompart werd twee keer herkozen met een absolute meerderheid van stemmen. Maar dit geheel terzijde.
De Identitairen zijn de mening toegedaan dat de islam binnen het huidige verenigd Europa een te grote invloed verworven heeft en dat traditionele normen en waarden gekortwiekt worden door een alles overkoepelende Europese moloch waar de lokale Jan-met-de-pet geen vat op heeft. De weinig verhullende titel ‘Direction Reconquête!’ zette meteen de toon, het gaat hier om de ‘hérovering van Europa’.
Sinds enkele jaren worden er contacten onderhouden met de Franse Identitairen, het waren dan ook deze die me contacteerden met de vraag of het KVHV plaats wilde nemen naast de overige ‘identitaire jeugd’ van Europa. Verschillende Europese jongerenverenigingen werden gecontacteerd waaronder twee Vlaamse: VBJ bleef thuis, KVHV nam deel. Naast het KVHV tekenden ook de Catalanen, Oostenrijkers en Italianen present.
Wie of Wat zijn de Géneration Identitaires?
De Génération Identitaire is een Identitaire beweging, of zoals zij het stellen: “100% Identiteit, 0% racisme”. Dit is meer een ingesteldheid waarbij men zich bewust is van de identiteit die men bij zijn of haar geboorte verkregen heeft. Het is een bewustzijn van de bodem waar men zich op bevindt en hoe deze door de hun voorgaande generaties werd vormgegeven en waarom dit alles gekoesterd moet worden. Men strijdt voor een wereld waarin elk volk in coëxistentie naast elkaar kan leven, waarbij men respect heeft voor de cultuur van elk volk, zijn taal, zijn eigen unieke historie, maar vooral voor elk volk zijn territoriale integriteit.
Zo verschillen de identitaire afdelingen in Frankrijk op lokaal vlak ontzettend van elkaar maar brengt dit op het nationale niveau een zeer verrijkende werking tot stand. Een groot cultureel & identitair uitwisselingsproject als het ware. Dit werd ook op de conventie duidelijk. De lokale afdelingen van de identitairen worden gesteund in hun lokale acties en betrekken hierbij ook de plaatselijke bevolking, de lokale afdelingen krijgen lokale media-aandacht door lokaal problemen aan te kaarten en op hun eigen specifieke manier deze onder de aandacht te brengen. Tevens krijgt men via algemene nationale actie’s zoals de ‘Hollande n’est pas mon président’ ook nationaal de nodige media-aandacht.
De Identitairen ontstonden 10 jaar geleden in Frankrijk onder de naam ‘Jeunesse Identitaires’ (JI). Deze organisatie werd een aantal jaar geleden opgedoekt omwille van enkele ‘racisme’-klachten, het establishment loopt blijkbaar niet echt warm van jongeren die zich ook maar iets té bewust worden van hun culturele Identiteit. Even nadien werd er als alternatief “Une autre jeunesse” opgericht. Deze werd algemeen beschouwd als de opvolger van JI, maar is er nooit in geslaagd het succes van haar voorganger te evenaren.
Op 20 oktober 2012 ontsproot er na een geweldige actie een nieuwe beweging: de Génération Identitaire (GI). De actie was even geniaal als gewaagd: de bezetting van een moskee. In Poitiers werd in 732 de opmars der islam vanuit het Iberische schiereiland gestopt door Karel Martel. Laat het net in Poitiers zijn dat men bezig is aan de bouw van een mega-moskee, iets wat voor velen eenvoudigweg niet door de beugel kan. De symbolische betekenis die hierachter schuilgaat – zowel voor de Europeanen als voor de moslims – is immens. De GI bezette met ruim 70 jongeren deze moskee en gaf hiermee de aftrap aan de volledige nieuwe beweging: de Génération Identitaire.
“Le KVHV, nous sommes-qui et que ferons-nous?”
Toen het KVHV zich op de conventie moest voorstellen, bleef er van de oorspronkelijke voorziene 40 minuten, na de vertraging die men opliep door de late opening, betrekkelijk weinig over. De late start van de eigenlijke conventie was het gevolg van het onverhoopte succes met het daaruit volgende hoge aantal deelnemers. Daar waar de vorige conventie in 2009 ‘slechts’ 750 man kon bekoren telde men dit jaar niet minder dan 957 aanwezigen!
Elkeen onder ons kreeg een tweetal minuten om zijn of haar beweging voor te stellen. De Catalanen mochten het ijs breken en hun vertegenwoordiger stak een sterk en temperamentvol discours af (in het Spaans weliswaar) over hun beweging: Plataforma per Catalunya. Deze organisatie bestaat nog maar één jaar, maar is er wel al in geslaagd een flink aantal leden te groeperen. Op de conventie zelf waren de Catalanen aanwezig met een 15-tal leden. Deze Catalaanse groep kenmerkt zich door zijn rechts gedachtegoed en zijn onafhankelijkheidsstreven, maar dan wel binnen een Spaanse context. Men wenst een eigen staat te vormen maar deze dient niet noodzakelijkerwijze af te scheuren van Spanje.
Daarna kwamen de Italianen aan het woord. In gebrekkig Frans probeerde hij ons uit te leggen waarom we Europa moeten “baiser”, hij bedoelde “base” als in: “dat Europa een basis vormt voor toekomstige generaties in Padanië.” Hij wist het publiek alleszins een grote glimlach te bezorgen. De Italiaan stak, ondanks alles een zeer sterk en identitair discours af over Padanië.
De Oostenrijker stak van wal in het Engels en trachtte het publiek te overtuigen van het belang van een Europese ‘burcht’. Tevens wees hij erop dat in Oostenrijk de mogelijkheid bestaat om identitaire afdelingen op te richten, net zoals men onlangs in Duitsland gedaan heeft. Tot slot was het de beurt aan het Verbond dat, in tegenstelling tot de anderen, een ietwat langere presentatie gaf. Omdat ik het vermoeden had dat we omwille van de eerdere opgelopen vertraging vroegtijdig zouden moeten stoppen, besloot ik om meteen alles uit de kast halen. De voorstelling van het KVHV kan je lezen door hier te klikken.
Groots avondbanket met achteraf klein RAC-optreden. (Rock Against Communism)
Na het verorberen van een heerlijke ‘niet-halal’ vleesmaaltijd en het genieten van aardige hoeveelheden Franse wijn was het tijd voor enkele muzikale optredens. Deze begonnen rustig met een akoestische gitaar en wat patriottistische teksten. Daarna was het de beurt aan het serieuze werk: de ‘Rock Identitaire’, die in Frankrijk al sinds decennia succes kent bij het jonge rechtse publiek. De rust van akoestische klanken maakte plaats voor hevige rockmuziek en de zaal vulde zich met pogoënde jongeren en een wall’s of death nu en dan vulde het verdere verloop van de nacht.
Als extra noot nog even dit. Tijdens het banket werden de (eigen) veiligheidsmensen – die buiten de toegang tot de zaal bewaakten – aangevallen door vreemdelingen met airsoftwapens. Men wist ze evenwel na het nodige verweer de aftocht te laten blazen. La réconquête weet u wel.
Bompard is overigens ook parlementslid geworden bij de laatste verkiezingen voor de ‘Ligue du Sud’.
Klopt volledig.
Uitstekend! Vooral de passage over identiteit: “…elk volk haar cultuur, haar taal, haar eigen unieke historie, maar vooral aan elk volk haar eigen territoriale integriteit.” Van racisme is hier geen sprake. De huidskleur,de taal, godsdienst of cultuur spelen geen rol, zolang die huidskleur, taal, godsdienst of cultuur geen samenzwering inhouden tegen het gastland. Daarnaast moet immigratie, zelfs van mensen die zich aanpassen, beperkt worden, teneinde een overbevolkt gebied als het onze (455 inw./km2) leefbaar te houden.