De stembureau’s zijn nu al even open in de VSA. Een nieuwe president, een derde van de Amerikaanse Senaat en het volledige Huis van Volksvertegenwoordigers wordt gekozen/herverkozen. Op televisie mogen wij horen waarom de éne goed is de andere niet, waarbij de media vaak vervalt in een spontaan Obama-fanatisme. De realiteit is wel iets anders.
Obama zou voor “change” zorgen, een vredevollere wereld en een wereld waarin de VSA vredevolle relaties met de moslimwereld zou onderhouden om zo een stabiel Nabije Oosten te scheppen. We moeten zeker geen tekeningetje maken hoe dat is afgelopen? Als men Obama zou vergelijken met George W. Bush, de vleesgeworden duivel volgens bepaalde media, dan kunnen we enkel concluderen dat Obama beter is in Bush zijn dan Bush zelf. Zo liet Obama in 2009 alleen meer aanvallen door onbemande drones uitvoeren in Pakistan dan Bush drone-aanvallen in vijf jaar liet uitvoeren over de ganse wereld. Het merendeel van de tijd werden dan ook helere gezinnen uitgemoord. Niet dat Romney enig alternatief vormt. Hij is immers de meer militaristische versie van Obama, al zal uiteraard een eventuele confrontatie met de realiteit hem wel doen bijsturen.
Beide mannen zijn immers enkel maar de kandidaten voor de linker- en rechtervleugel van dezelfde machtselite. Republikeinen en Democraten voeren een beleid dat haaks staat op enig streven naar vrijheid van welk volk dan ook. Idem voor de Amerikaanse burgers zelf trouwens.
Laten we dan ook onze steun geven aan de enige kandidaat die het waard is en reeds burgemeester van Antwerpen is geweest: Patrick Ster!
Onzin? Uiteraard. Net evenveel onzin als de idee van een vrije keuze met verschil in de VSA, laat staan de idee dat Europeanen moeten denken dat we een voorbeeld kunnen trekken uit de VSA.