door Ruben Rosiers, Senior Seniorum NSV! – De Vlaamse beweging heeft zo haar stokpaardjes. Wandelingen, zangfeesten, drankfestijnen… en elk jaar de IJzerwake. Dit jaarlijks evenement trekt enkele duizenden Vlamingen, al dan niet bejaard , naar een afgelegen weide in Vlaams Lutjebroek. De quasi gratis bussen en de meestal gunstige weersomstandigheden houden het bezoekersaantal nog hoog, maar de vergrijzing zal niet lang meer op zich laten wachten. Stilstaan is achteruitgaan en elke zichzelf respecterende politieke beweging doet aan zelfevaluatie. Zodoende, mijn nederige bijdrage aan dit debat.
V-PARTIJEN
Met de recente opmars van de N-VA had men verwacht dat de ‘bewegers’ (of toch minstens het bezoekersaantal op de Wake) zou stijgen naar ongekende hoogtes. Voor die dwaalredenering had ik terug in 2009 al gewaarschuwd. Nu, zie en aanschouw het resultaat.
De N-VA heeft zichzelf steeds consequent buiten dat deel van de Vlaamse Beweging geplaatst dat zij niet konden recupereren en de recente uithaal van Jan Peumans naar de NSV! was hiervan het meest recente hoogtepunt. Tot daar de eerste illusie: de N-VA is een politieke partij pur sang, politiek om de politiek. Alsof Vlaanderen ineens terug interesse zou krijgen in de Vlaamse Beweging door die partij slaafs te volgen. En alsof die partij ineens zou luisteren naar de Vlaamse Beweging wanneer zij dat simplisme van een Forza Flandria kermt. Ik kan hen geen ongelijk geven…
TOEKOMST, OF STILLE DOOD?
Indien de IJzerwake zichzelf relevant wil houden, dan moet zij zichzelf eerst en voor het eerst relevant maken. Enkele zaken die alvast NIET de oplossing zijn: een cantus, een verlaging van de bierprijs, alcohol in het algemeen, een wandeling in het bos of een revolutionair geel-zwart ballenbad voor de kinderen.
Dit zullen geen nieuwe mensen aantrekken, ze dienen enkel tot politieke masturbatie en een verdieping van het sektarische element. Nu, de IJzerwake dient niet enkel te sleutelen aan het praktische concept, het probleem ligt vooral in het ideologische. Met andere woorden, welke meerwaarde wil de IJzerwake in vredesnaam (pun intended) bereiken?
De tijd van de twee grote oorlogen ligt al ver achter ons. Respect voor zij die gevallen zijn is normaal, maar irrelevant in de contemporele politiek. De gemiddelde Vlaming wéét niet eens dat Vlaanderen momenteel in oorlog is en bezettingstroepen levert (Syrië, Libië, Afghanistan, Kosovo…), dat er Amerikaanse kernwapens in Kleine Brogel liggen of dat wij via de NAVO schatplichtig zijn aan landen zoals Albanië en Turkije.
Zou het debat niet beter daar eens over gaan?
Op den duur zouden we nog jaloers gaan worden op de linkerzijde in dit land. Een evenement zoals Manifiesta trekt dubbel zoveel volk als de Wake, organiseert interessante en relevante debatten en moet het met heel wat minder media-aandacht doen. Wanneer VRT en VTM het nog de moeite waard vinden om naar de Wake af te zakken, dan lijkt dit mij eerder uit leedvermaak.
WAKKER WORDEN!
De IJzerwake kan en zal enkel overleven wanneer zij haar boodschap modern en concreet naar de 21ste eeuw brengt. Er is genoeg herdacht, nu mag er eens nagedacht worden. Wanneer de Wake bjivoorbeeld de moed zou hebben om (net zoals de NSV!) de onmiddellijke uittreding van Vlaanderen/België uit de NAVO te eisen, het zou al goed zijn. En als mijnheer De Wit de ‘Vlaamse’ parlementsleden sterk zou berispen die instemden met de bezetting van Afghanistan, het platbombarderen van Libië en het verbreken van de (traditioneel sterke) banden met Syrië, hij zou mijn zegen krijgen!
Op naar een Vlaamse anti-imperialistische Wake!
Ruben Rosiers
Senior Seniorum NSV!
16 reacties op “[OPINIE] IJzerwake, relevantie en toekomst?”
Mooi om te zien dat onze nieuwe senior seniorum de knuppel meteen in het hoenderhok gooit!
Ik denk dat er inderdaad 2 aspecten zijn aan de discussie: de vorm en de ideologie. Dat er qua vorm iets zou moeten veranderen staat als een paal boven water. Ondanks enkele voorzichtige kleine stappen in de juiste richting, zijn evenementen zoals de Ijzerwake niet aangepast aan de jongere generatie. Hoewel ikzelf wel kan genieten van de klassieke strijdliederen, zullen dezen geen enkele jongere (die het nationalisme niet met de paplepel heeft meegekregen) aantrekken, net zoals een accordeon of volksdansers dit niet zullen doen. Om de jeugd zich ook echt thuis te laten voelen zou men qua muziek, spektakel en toespraken een soort van ècht compromis tussen jeugd en traditie kunnen maken, waarbij de jeugd ook haar inspraak heeft in plaats van het op een paternalistische manier aan te pakken.
Wat ideologie betreft zitten we bij een moeilijkere kwestie… Wie het pleidooi van Ruben vergelijkt met wat er met de Ijzerbedevaart is gebeurd slaat de bal in ieder geval mis: dat hij niet wil opschuiven in een gematigde, politiek-correcte en links-liberale richting is toch duidelijk. Relevanter is de discussie tussen een “smalle” en een “brede” opvatting van nationalisme. Volgens de eerste moet iedereen die Vlaanderen onafhankelijk wil over de ideologische grenzen heen samenwerken. De tweede geeft daarentegen een ruimere invulling aan het nationalisme, waarbij ook op economisch, geopolitiek en maatschappelijk vlak nationalistische standpunten worden ingenomen.
Mijn voorkeur gaat duidelijk naar het brede nationalisme. Het idee dat we eerst belgië moeten splitsen en daarna wel verder zien, is de beste garantie om van dat nieuwe Vlaanderen een “belgië in het klein” te maken, met dezelfde bureaucratie, hetzelfde maatschappelijke liberalisme, dezelfde rol van sloef van atlantische geopolitieke belangen en zo verder. Voor zo’n Vlaanderen pas ik liever, ik voel niet de noodzaak om nuttige idioot te spelen voor liberale “centennationalisten”, ik heb uiteindelijk niets met hen.
De Ijzerwake in dienst van het brede nationalisme stellen lijkt op het eerste gezicht in te gaan tegen het idee van Godsvrede. Maar wat betekent de Godsvrede uiteindelijk? Iedereen die Vlaanderen onafhankelijk wil laten samenwerken over de ideologische grenzen heen, of iedereen die het beste met zijn volk voorheeft?
Beste Rob,jij bent volledig klaar om bij de volgende feesten ter gelegenheid van 21 juli onze ( belgische) helden te gaan bewonderen en daarbij de groet aan de driekleur te brengen;
Zo veel Beligisch hoerapatriotisme heb ik sinds lang niet meer gezien.
En het zou niet slecht zijn mocht je een beetje gechiedenis kennen.
Wat dan u afkeer van vorming mischien zou temperen.
De Taliban en alle radicale groepen zijn door de VS betaald en opgeleid tijdens de oorlog tegen de Russen.
Met steun van de saodische Wahabieten “remember Osama” of ben je al vergeten van waar die kwam.
Zij werden door de USA “vrijheidstrijders” genoemd.
En als nationalist moet men toch beseffen dat die “vrijheidstrijders” graag zelf hadden beslist na de Rusische bezetting wie over hen regereert.
En dat het niet “buitenlanders” moesten zijn die dat in hun plaats kwamen doen.
Het eigen volk beslist zelf,of niet soms?
Dat noemen we nationale onafhankelijkheid waar je anders zo tuk op bent,als ik je pleidooi voor het behoud van eigen waarden ,cultuur en ja religie lees als het om andere volkeren gaat dan de islamitische.
Die hebben blijkbaar geen recht op zelfbeschiking.
Sinds de Britten met hun “great game” het onderspit tegen de stammen hebben moeten incaseren is niemand er in geslaagt de regio te controlleren.
En je Belgische helden die het voetbalveld op de luchthaven van Kabul bewaken kosten ons alleen een pak belastingsgeld en zijn op zich totaal nutteloos.De enige die daar anders over denken zijn gasten zoals “De Crem”.
Nochtans een notoire pispaal van de partij waar je voor werkt.
De enige reden waarom de Amerikanen ons mee in bad trekken is dat zij ons zo kunnen compromiteren met hun imperialistische politiek.
En ik ben toch liever voorstander van een neutraliteitspolitiek dan van een agressiepakt.
Wat zegt je tegen de Amerikanen als die de Turken binnen de EU willen integreren ( en dat willen ze wel degelijk).
Ga je dan ook onze Belgische helden groeten die u en u partijleden van straat zullen kloppen omdat je daartegen zal willen protesteren?
Of gaat ge u op dat ogenblik verschansen in u nieuw vaderland?
De europese sovjetunie.
[…] Bron: Rechtsactueel […]
De kerngedachte van de Vlaamse beweging is voor mij altijd geweest: Af van de Belgische onrechtvaardigheid. Kort: “Hier ons bloed, wanneer ons recht?”. Vandaag leven we nog steeds in diezelfde onrechtvaardigheid. De oorzaak ligt niet alleen bij Wallonië, maar bij een sterke Vlaamse francofiele bovenlaag, die gevormd werd tijdens de bezetting door Napoleon. De Vlaamse beweging is altijd sociaal geweest. Laten wij eendrachtig onze eigen belangen behartigen. Als we toch even kijken naar het buitenland, doen we dat best met een sociaal oog en in functie van ons eigen volk. Wat b.v. Syrië betreft, kun je zeer goede informatie vinden, door hiernaast te klikken op: Valt Syrië uiteen?(TEKOS)
Beste heer Schillewaert
dat artikel over Syrië durf ik niet aan mijn Syrische vrienden te tonen, ik zou mij schamen.
Mvg
Als medestichter van de IJzerwake heb ik begrip voor elk pleidooi dat wil nadenken over de vorm ervan; zoals bij elke politieke activiteit moet men onwrikbaar zijn in de principes, maar soepel in de vorm. Maar voor de rest ben ik het met deze opinie volkomen oneens.
De tekst vertrekt van verkeerde uitgangspunten. De Wake krijgt nauwelijks media-aandacht, die dan nog vaak lacherig is, en brengt toch jaarlijks meer dan 5000 Vlamingen op de been; vrijwel geen enkele politieke stroming kan dat nog. Het nationale PVDA-partijfeest Manifiesta is zowel Vlaams, Brussels als Waals, en wordt met miljoenen ondersteund door de subsidie-mantelclubs van de PVDA inzake ontwikkelingshulp, jeugd en ‘vorming’. Ook het ABVV steunt voluit. Daarnaast treden de linkse artiesten graag, en wellicht betaald met ons belastinggeld, op. Dat is dus geen vergelijking.
Belangrijker is echter dat elke beweging die relevant wil zijn wel degelijk haar kracht put uit rituelen, die de link leggen met de traditie, de oorsprong. De NSV zelf is een traditionele studentenclub die haar kracht put uit rituelen, bijeenkomsten (cantussen), liederen, vlaggen en symbolen die soms al meer dan honderd jaar oud zijn. Net die traditie is één van de bronnen van kracht van NSV, net zoals de traditie van Zangfeesten en IJzerwakes één van de bronnen is van de kracht van de Vlaamse beweging. Omdat duidelijk was dat de IJzerbedevaart als krachtbron verloren was gegaan, heb ik in 1995 binnen het VNJ als eerste voorgesteld een positief alternatief te organiseren – en dat is de eerste IJzerwake van 1995 geworden, waarvan de organisatoren de traditie schitterend verderzetten.
De weide van Steenstraete is geen ‘weide in Vlaams Lutjebroek’, maar heilige grond voor de Vlaamse beweging, net zoals de toren in Diksmuide; dat links en de media daarmee lachen kan mij geen barst schelen, maar een nationalist zou slimmer moeten zijn: wie begrijpt hoezeer de Serviërs hechten aan Kosovo Polje, de Kroaten aan Vukovar en de Ieren aan Kilmainham Gaol begrijpt dat elk volk fysieke locaties heeft waar de offers van het verleden in een ritueel worden omgezet tot kracht en inspiratie voor de toekomst.
De ervaringen met de Ijzerbedevaart moeten ons echter leren dat men moet opletten bij elk pleidooi om de vorm aan te passen of er geen verborgen agenda speelt om ook de ideologische lijn te veranderen. Uit deze opinietekst blijkt dat sommigen graag alle simplistische anti-VS-slogans van links gekopieerd willen zien. Zo zouden wij ‘bezettingstroepen’ leveren in Afghanistan – terwijl onze Europese helden daar zijn om de vanuit Pakistan gestuurde Taliban-terroristen te bestrijden, om zo te verhinderen dat er nieuwe terreuraanslagen in Europa en de VS worden uitgevoerd. Bedenkingen bij de inmenging in Syrië zijn terecht, maar inzake Afghanistan heeft de waarheid haar rechten: Ik zou niet graag zien dat de IJzerwake zich keert tegen terechte militaire optredens tegen moslimterreur.
Wie de Vlaamse beweging strijdbaarder en relevanter wil maken heeft gelijk, maar doet er grondig verkeerd aan zich te keren tegen de tradities en massamanifestaties die haar bron van kracht vormen. Daar zit de vijand niet. Neem een voorbeeld aan de Ierse nationalistische beweging, die én politiek relevant is én trouw elk jaar haar doden herdenkt bij tal van manifestaties.
Bovendien doet men er goed aan voor eigen deur te vegen. De NSV organiseert terecht een jaarlijkse studentenbetoging, die rond de 500 aanwezigen haalt. Als de auteur van deze tekst erin slaagt dat aantal te doen stijgen, door een goede werking en organisatie van de NSV, dan zal ik hem graag feliciteren – net zoals ik nu alvast de organisatoren en de vele vrijwilligers feliciteer die reeds bezig zijn de IJzerwake tot een succes te maken. Op naar Steenstraete!
Rob Verreycken
Rob, je haalt een aantal terechte punten aan. Toch stel ik me de vraag of het debat dat door Ruben wordt aangewakkerd gevoerd wordt over het feit of de IJzerwake relevant is dan wel over het feit of de vorm van de IJzerwake moet aangepast worden. Wat het eerste punt betreft: volmondig ja! Wat het tweede punt betreft: ik denk van wel. (zuivere USA-bashing is, zoals je zegt, inderdaad zinloos, maar dat is een derde punt: de inhoud, maar daar wil ik niet over beslissen)
Persoonlijk zijn het niet de toespraken, noch de randanimatie (in een logge stinkende tent dan nog…) die me warm doen lopen om 2 uur in de wagen te zitten, doch wel de vele vrienden die ik (dikwijls) slechts één keer per jaar terug ontmoet tijdens en na de Wake.
Vele jongeren blijven blijkbaar liever thuis dan de moeite te nemen om naar de Wake te gaan, waar ze te horen krijgen wat ze al gans het jaar te horen krijgen. Met een ander concept valt hier m.i. al veel aan te doen.
Maar ik benadruk, met weg te blijven bereik je nog minder dan toch aanwezig te zijn, daarom herhaal ik mijn vraag aan Ruben: wat zal het worden: aanwezigheid of afwezigheid?
Zo lang één partij de “Wake” controleert en manipuleert in functie van stembusresultaten (met steeds minder succses weliswaar) en schatplichtig is aan buitenlandse belangen die door Dewinter als hoofdzaak van zijn politiek werk wordt gezien is er geen verandering mogelijk.Als men niet radicaal een anti-europees en een anti crisis verhaal zal gaan ontwikkelen kan de beweging alleen maar blijvend toekijken hoe het liberale en linkse deel van het nationalistisch spectrum ( N-VA)zich als koploper van die beweging manifesteert.En Dewinter is op geen enkel ogenblik van plan zijn koers te wijzigen en hij is jullie baas.Dus reken maar uit waar en hoe jullie iets gaan veranderen en wie daar de voortrekker van zal wezen binnen de partij .Shalom.
Ik weet niet op wie u het heeft, hij is alleszins mijn baas niet – geen VB-lid of -stemmer wezende. Ik voel me dus niet aangesproken. Niets houdt u tegen om zelf iets groot te organiseren.
Ruben,
Het zal niet gemakkelijk zijn. Om een voorbeeld te geven: op het Ijzertreffen – de drank- en eetgelegenheid aansluitend op de Ijzerwake – een jonge zanger te laten optreden die oudere strijdliederen in een hedendaagse stijl brengt is een quasi onmogelijke zaak gebleken. Wat dan met fundamenteel ideologische kwesties (atlantisme vs eigen identiteit -> NAVO)?
Verder zeker met alle sympathie. Semper Fidelis!
Ruben, je pende een bekommernis neer die ik zeker en voor de volle 100% met u deel. Mijn vraag is echter, hoe gaat u trachten deze ‘verandering’ te verwezenlijken? Door aanwezigheid of afwezigheid? Gaat de NSV! het debat aanvoeren in de toekomst (te beginnen tijdens het komende academiejaar onder uw aanvoering)? En hoe denk je dat alles te kunnen verwezenlijken zonder de ‘oude’ generaties tegen het hoofd te stoten die wel graag Borms en Van Severen – geheel terecht – op een voetstuk plaatsen?
Dezelfde vraag zou ik kunnen stellen aan het N-SA, die andere vereniging waar u lid van bent. Aanwezigheid of afwezigheid op de Wake?
We zijn het er beiden over eens dat niet enkel op ideologisch vlak jongeren moeten en kunnen aangetrokken worden, maar dat tevens gefocust moet worden op het brede culturele aspect, net zoals CPI dat doet. Ik hoop oprecht dat je met de NSV! een aanzet kan geven en dat die gevolgd wordt door andere verenigingen binnen de ‘Beweging’.
Houzee!
Goed dat hier over nagedacht wordt. Maar (er is natuurlijk altijd een maar…):
“De IJzerwake kan en zal enkel overleven wanneer zij haar boodschap modern en concreet naar de 21ste eeuw brengt”
Dat is ook wat men bij het IJzerbedevaartcomité dacht. Met de gekende resultaten.
Het is duidelijk dat er een soort mix moet bereikt worden. Het IJzerbedevaartcomité had slechts één doel voor ogen: de ‘radicale’ praat overboord gooien en alles inzetten op de vredeboodschap. Terwijl men even radicaal over vrede kan speechen dan over bepaalde verwezenlijkingen van de Vlaamse beweging.
Deze opinietekst is interessant, en gaat in de goede richting, alhoewel ik het niet eens ben met de zin “.. de IJzerwake dient niet enkel te sleutelen aan het praktische concept, het probleem ligt vooral in het ideologische…” Het praktis
che concept is volgens mij ook volledig passé, maar volgens de geruchten blokkeren een aantal “ouderen” alle nieuwe initiatieven. Ideologisch is er voor mij geen probleem, maar moeten er idd nieuwe accenten worden gelegd, die passen binnen de ideologische koers. Ik hoop dat deze tekst mss een aanzet tot discussie zal worden!
Goed geprobeerd, maar het niet-organiseren van de gordel in Rode is nu eenmaal véééél belangrijker dan wat probleempjes in Syrië. Dat versta je toch?
Not sure if serious