ANC-terrorist na professionele doortocht bij Agalev aan de slag bij het Europees Parlement

Wie is Guido Van Hecken? Nooit van gehoord! Inderdaad, best mogelijk dat zelfs de trouwste lezers van Rechts Actueel nog nooit gehoord hebben van deze man. Toch is het niet oninteressant om eens stil te staan bij deze persoon. In eerdere artikels op onze webstek maakten we reeds melding van de vreselijke ‘Plaasmoorden’ in Zuid-Afrika, de moorden op de blanke inwoners aldaar. Ook wordt regelmatig verwezen naar het vreselijke politiek-correcte denken waardoor er karaktermoord gepleegd wordt op al wie afwijkende opinies heeft terwijl criminelen steevast de dans ontspringen. Wat heeft dat nu allemaal met ‘Guido Van Hecken’ te maken? Veel, zéér veel.

Guido Van Hecken voerde in de jaren zeventig en tachtig clandestiene operaties in Zuid-Afrika uit. In december 1979 voerde Van Hecken zijn eerste echte ANC-opdracht uit, door drie uit de gevangenis van Pretoria ontsnapte ANC-terroristen in zijn huis in Maputo onderdak te verschaffen. Maar zijn huis diende niet uitsluitend als opvangplaats voor terroristen, zo verborg hij op zijn zolder ook – naar eigen zeggen – zestig kalasjnikovs, twee kisten vol landmijnen en een fikse lading TNT.  Zijn medewerking aan het ANC varieerde van documenten maken tot het aanbrengen van geheime bergvakken in auto’s, het transporteren van auto’s vol wapens of geld naar Zuid-Afrika en het uitvoeren van verkenningen.

In augustus 1981 vuurde een ANC-eenheid vier raketten af op een militaire basis in Voortrekkerhoogte. Guido Van Hecken was daarbij één van de vijf blanke communisten die de masterminds vormden achter deze ANC-aanslag. Guido Van Hecken speelde ook een rol bij een bomaanslag in de Kerkstraat in Pretoria, waarbij 19 doden en 200 gewonden vielen. Weer naar eigen zeggen bleef zijn betrokkenheid ‘maar’ beperkt tot het kopen van auto’s…

Met zulke adelbrieven kon het niet anders dan dat hij de kabinetchef werd van de Agalev-staatstecretaris voor ontwikkelingssamenwerking Eddy Boutmans (1999-2004). Wist Eddy Boutmans in ’99 dat zijn kabinetschef voor de gewapende vleugel van het ANC gewerkt had? Het laconieke antwoord van Guido Van Hecken spreekt boedelen:  “Natuurlijk. Eddy was een vriend lang voor ik naar Mozambique vertrok. Ideologisch keken we in dezelfde richting.” (Knack, mei 2012). Zijn terroristische verleden weerhield hem er ook niet van om als senior administrator aan de slag te kunnen bij de Commissie Ontwikkelingssamenwerking van het Europees Parlement.

Kortom, de terroristische acties van een Guido Van Hecken met vele doden en gewonden tot gevolg leiden onrechtstreeks tot de vreselijke plaasmoorden. En terwijl de Duitse roeister Nadja Drygalla de Olympische Spelen verlaat omdat ze een ‘fout’ vriendje heeft, Jurgen Ceder jaren na datum aan de schandpaal genageld wordt voor iets wat hij niet heeft gedaan – en waarvoor hij trouwens tot 2 x toe vrijgesproken werd – en een Frans Wijmeersch of Eddy Hermy louter vanwege hun overtuiging voor enkele jaren hun burgerrechten afgenomen worden, lijkt een terroristisch verleden haast een aanbeveling om kabinetchef in Belgïe of senior administrator in het Europese Parlement te worden.