De verontwaardiging over de vrijlating van Michelle Martin blijft terecht groot. Minder terecht werd het klooster in Malonne waar ze zou opgevangen worden gisteren gevandaliseerd. Vanuit Christelijk oogpunt is het overigens niet abnormaal dat men een zondige vrouw opneemt in zulk een instelling. De Kerk doet dit al sinds mensenheugenis. Martin zal er overigens geen prinsessenleven leiden, het regime in dat klooster is daar nét iets te streng voor. We gaan dan ook niet de populist uithangen door te stellen dat de ex van Dutroux vanaf nu als opgejaagd wild moet worden beschouwd, dat zou irrationeel zijn. Laten we eerder eens kijken wie er in feite pas écht het recht heeft om verontwaardigd te zijn.
Over de schuld van Martin is geen discussie mogelijk: ze is een monster dat kinderen liet omkomen van honger en ontbering en werd daarvoor veroordeeld. Persoonlijk hadden we ze ook liever voor levenslang achter de tralies zien verdwijnen, maar er staan wetten tussen de realiteit en onze emotionele gevoelens. En het is daar dat ‘we’ ons gerust gepakt mogen voelen. De grote schuldige in heel dit dossier is namelijk de zogeheten ‘Wet Lejeune’. In feite zou het de Wet Le Jeune moeten zijn, vernoemd naar de Minister van Justitie in 1888, Jules Le Jeune. Hij verdedigde reeds in 1881 voor het parlement de idee van een Wet op de Voorwaardelijke Invrijheidstelling.
Onder zijn ministerschap werd de wet een feit en kregen criminelen dus de kans om vervroegd vrijgelaten te worden. De toenmalige Eerste Minister Auguste Beernaert was net als Le Jeune afkomstig van de Katholieke Partij. De wet bleef ongewijzigd tot aan de zaak Dutroux. Op 5 maart 1998 werd de wet vervangen en op 18 maart werden de Commissies voor de Voorwaardelijke Invrijheidstelling opgericht. Die zouden vanaf dan beslissen over de vervroegde vrijlating van gedetineerden en nam die taak over van de Minister van Justitie. In 2006 werd deze wet vervolgens vervangen door een nieuwe wet betreffende de oprichting van strafuitvoeringsrechtbanken. Tegelijkertijd werd een andere wet gestemd betreffende de externe rechtspositie van de veroordeelden tot een vrijheidsstraf en de aan het slachtoffer toegekende rechten in het raam van de strafuitvoeringsmodaliteiten. Daarin komt de voorwaardelijke invrijheidstelling opnieuw aan bod.
Een hele boterham, maar uiteindelijk zou er fundamenteel niet veel wijzigen: criminelen krijgen de kans om vroeger vrijgelaten te worden. En het blijft tergend, want gisteren kondigde huidig Minister van Justitie Annemie Turtelboom plotseling aan dat ze een nieuwe wet(swijziging) klaarheeft die voorziet dat criminelen niet minstens de helft, maar wel eenderde van hun straf dienen uit te zitten. Laat ons duidelijk zijn: vervroegde vrijlating, onder voorwaarden of niet, is vervroegde vrijlating! Of dat nu na een halve ‘zittijd’ of na eenderde ervan is, maakt immers niet veel uit.
Maar nu lijkt het alsof de goegemeente enorm boos is over deze gang van zaken, maar op wie stemde de goegemeente de voorbije decennia? Waarom stemde de goegemeente na zulks een belachelijke wetswijzigingen toch opnieuw op die partijen die deze wetten goedkeurden? We geven een overzicht: in 1888 waren de Katholieken de baas in het land. Maar eerlijk is eerlijk, kiezers uit 1888 daar moeten we geen rekening meer mee houden. In 1998 echter bestond de regering Dehaene II uit de Vlaamse en Waalse Christendemocraten en socialisten. Zij draaiden de klok niet terug en vonden dus nog steeds dat criminelen vervroegd mochten vrijgelaten worden.
De tweede belangrijke wijziging gebeurde vervolgens in 2006 zoals we hierboven schreven. Toen was het de regering Verhofstadt II die met zijn liberalen de nodige steun vond bij de socialisten van zowel de sp.a, Spirit en de PS. En de huidige wetswijziging die nog steeds geen zoden aan de dijk brengt, bestaat uit zowel de socialisten, Christendemocraten als liberalen, telkens aan beide kanten van de Taalgrens. Steeds opnieuw geraken deze politici verkozen, steeds opnieuw nemen deze politici beslissingen die blijkbaar nu heel de goegemeente zouden shockeren… Een beetje hypocriet van de goegemeente lijkt me dit dan.
De enige die dus nooit mee mochten beslissen over deze wetten waren en zijn de partijen de vergane Volksunie, Vlaams Belang/Blok, de N-VA (allen Vlaams-nationalistische partijen) en eerder toevallig – maar we twijfelen niet aan hun goedkeuring mits deelname aan de macht – de groenen. We vergeten uiteraard nog een paar dwergpartijtjes, maar dat zal u ons wel vergeven. Het is natuurlijk geweten dat de goegemeente snel vergeet en bijgevolg zullen ook deze keer de machtspartijen niet afgestraft worden bij de volgende verkiezingen. Maar dat is helaas het spel van de politiek.
Ter afsluiting: door deze wet kwamen het voorbije jaar meer dan 750 criminelen vervroegd vrij.
In deze ganse problematiek dient er een onderscheid gemaakt te worden tussen :
1. de wet Le Jeune,
2.de zaak DUTROUX-MARTIN.
Inzake de wet LeJeune is het inderdaad zo dat deze wet zoals zovele anderen gemaakt is door politieke meerderheden, verkozen door een meerderheid van de bevolking, ook in Vlaanderen. De uiteindelijke verantwoordelijkheid ligt dan ook bij een klootjesvolk dat stemt voor ziijn eigen ellende en ondergang, maar dat nadien wel in al zijn tergende lafheid en valsheid zijn frustaties gaat afreageren op diegenen die er niet toe bijgedragen hebben. De wet LeJeune is ook één van de vele middelen die door de linkse en loge mafia’s gebruikt wordt om de kriminelen te beschermen, waarmee dan de bevolking wordt geterroriseerd onder het motto van Lenin :”de bandieten zijn de beste revolutionairen”. Het uiteindelijke doel is de vernietiging van onze westerse maatschappij, en waarbij vooral de autochtone middenklasse wordt geviseerd.
Inzake de DUTROUX-MARTIN is het van belang de waarheid kennen over wat er werkelijk is gebeurd, en wie al de daders zijn….Men kan dus niet Laurent LOUIS afmaken wanneer deze poogt in het parlement de waarheid aan het licht te brengen, en nu moord en brand schreeuwen bij de eventuele vrijlating van MARTIN. Dit geldt zowel voor de pers, het klootjesvolk als de familieleden van de slachtoffers. En zoals reeds gezegd in een vroegere reaktie : deze vrijlating is een prijs die het regime moet betalen omdat sommigen zouden blijven zwijgen…!!! In deze optiek is het niet uitgesloten dat DUTROUX ook nog vrijkomt….maar dan wel met de mogelijkheid dat hij kort voor of na zijn vrijlating zal “gezelfmoord” worden.
Een tip : zie artikel” Beyond Dutroux” op de webste van “Institute for the study of globalisation and coverts politics”
Het is dan ook van belang “out of the box ” te denken, ook als men met een werkelijkheid wordt gekonfronteerd die voor zeer veel mensen zo gruwelijk is dat ze onmogelijk te verdragen is!!
Domme Vlamingen zou ik zeggen die met hun teelballen laten spelen door de vernoemde partijen acchie dom en ze volgende rit terug het zelfde doen denk ik
Zoals steeds zoek ik naar negatieve elementen in een artikel. Ik vind er geen. Vooral het feit dat de goegemeente verontwaardigd is, maar toch op die machtspartijen blijft stemmen, is belangrijk. Deze gedachte moeten wij, Vlaamse Bewegers, massaal uitdragen in onze omgeving.