Naar aanleiding van de ‘Ceder-gate’ onthulden we hier al de duistere kantjes van extreemlinks journalist Walter Pauli (ex-De Morgen en vandaag de dag Knack). Onze lezers stuurden daarop enkele zaken toe die we ten gepaste tijde graag met jullie willen delen. Laten we beginnen met een politica die de verdraagzaamheid en geweldloosheid predikt, maar anderzijds de verdediging op zich neemt van geweldenaars avant la lettre. We hebben het over Groen!-volksvertegenwoordiger Eva Brems die de gewelddadige acties van ALS officieel per brief aan de Gentse Rector minimaliseerde. Actueel is het misschien niet, maar wel typerend en kenmerkend voor de achtergrond van onze linkse wereldverbeteraars.

Eva Brems zit in de Kamer van Volksvertegenwoordigers voor Ecolo-Groen!. In haar biografie lezen we dat ze onder meer bestuurslid was van de Liga voor Mensenrechten, voorzitter van Amnesty Vlaanderen en bestuurder van Advocaten zonder Grenzen. Dat laatste mag wel erg letterlijk genomen worden. We schetsen even het hoe en waarom.

Aan elke universiteit waar de NSV een actieve werking heeft wordt daarop zenuwachtig gereageerd door (extreem-)linkse verenigingen, al dan niet bevolkt door actieve studenten. ALS, één van deze groepjes en voluit geschreven zichzelf de Actief Linkse Studenten noemend, dreigde in 2005 geschrapt te worden van de lijst van erkende studentenverenigingen. Geen erkenning betekent geen subsidies. De reden van deze eventuele sanctie, opgelegd door het PFK (verbonden aan de UGent), werd in overweging genomen nadat het ALS voor de zoveelste keer dreigde een NSV-activiteit te willen blokkeren.

Deze blokkades kunnen leiden tot rellen, aangezien ze nogal wat vechtlustige anarchisten en krakers op de been brengt. NSV’ers gaan uit van het motto ‘vreedzaam, maar weerbaar’ en pogen deze blokkades dan ook te doorbreken. In eerste instantie juridisch en vervolgens, bij een negatief resultaat, desnoods fysiek. Als je een zaal vastlegt, toestemming krijgt van UGent om een lezing te mogen geven en die zaal wordt door onverlaten geblokkeerd, dan lijkt ons dat een logische gang van zaken. Het is overigens in een gelijkaardige opgeklopte en hoogst ondemocratische sfeer dat het ‘Incident Ceder’ plaats vond.

ALS zocht en vond een dame die het voor hen wilde opnemen: Eva Brems, op dat ogenblik als professor verbonden aan het Centrum voor Mensenrechten dat een onderdeel is van de Faculteit Rechtsgeleerdheid aan de UGent. Ze zegde toe en schreef een brief aan de Gentse Rector. In die brief verdedigde ze de houding van ALS bij de blokkades en vond het een “Mahatma Gandhi-achtige vreedzame actie“.

De motivatie van Brems in deze bewust brief bevat overigens pertinente onwaarheden: “ALS viseert enkel deelname aan debatten en publieke toespraken van politici van het Vlaams Belang in de universitaire gebouwen, erop wijzend dat het Vlaams Belang de voortzetting is van het Vlaams Blok, en dus naar recht een racistische organisatie.” Naar ons weten is het Vlaams Belang geen veroordeelde partij, niet nu en niet in 2005, maar dat zal Brems worst wezen.

Even verder in de brief geeft ze toe dat alle (!) studentenverenigingen elk (!) recht van vrije meningsuiting moeten genieten, maar dat geldt blijkbaar niet voor de NSV, of althans niet voor de sprekers die ze uitnodigen. Brems voegt er aan toe dat sancties niet mogen opgelegd worden als er nog geen sprake van geweld is geweest. “Preventieve maatregelen of sancties uit vrees voor een mogelijke verhindering, zijn echter strijdig met de vrije meningsuiting.” Nou moe, hiermee spreekt ze zichzelf tegen, aangezien ze ervan uitgaat dat vroeg of laat het Vlaams Belang zal veroordeeld worden, net zoals dat het geval was met het Vlaams Blok. Van een veroordeling is echter nooit sprake geweest, wat van haar motivatie om geen VB-spreker toe te laten een “preventieve maatregel” maakt.

Eva Brems heeft uiteraard geen glazen bol en kon bijgevolg niet voorspellen dat het in 2008 wel prijs zou zijn. Toen werd eveneens een Vlaams Belang’er door de NSV uitgenodigd in Gent, namelijk Filip Dewinter. ALS organiseerde en hield een blokkade en een fikse opstoot tussen bezetters en de NSV was het gevolg. Nadien werden foto’s van de blokkade verspreid en tevens van de vernielingen die de ALS’ers hadden aangericht. Achteraf werd een schizofrene houding aangenomen: enerzijds werd het geweld en het vandalisme op rekening van de aanwezige krakers geschreven en anderzijds stonden de linkse fora op het internet (waar ook menig ALS’er actief is) vol over de ‘fantastische avond’ die ze beleefd hadden. Benieuwd of Brems na die blokkade die wél gewelddadig eindigde dezelfde verdediging zou neergeschreven hebben om haar extreemlinkse vriendjes uit de nood te helpen…

Lees hier de bewust brief van Eva Brems.