Het CGKR zal u niet onbekend zijn. De Commissie Gelijke Behandeling (CGB, niet te verwarren met KGB) is ongeveer hetzelfde, maar dan in Nederland. Wat het CGKR nog nooit gepresteerd heeft, deed de CGB zopas wél: het gelijk geven van een nationalist die een klacht indiende. Het betreft een klassieke klacht, die meestal van vreemdelingen komt, wanneer zij niet worden aangenomen in een bedrijf wegens hun achtergrond of huidskleur.
De heer M. solliciteerde bij de firma Special Refining Company B.V. voor de functie van Proces Operator. In het Nederlands: een job aan de lopende band in een fabriek. De firma had het CV ter hand genomen en een aantal zaken gescreend. Zo kwam men tot de vaststelling dat M. niet enkel verzwegen zou hebben dat hij al een tijd niet meer werkte bij de firma waar hij naar refereerde (is dat dan misdadig?), maar dat hij ook een politieke overtuiging had die ‘extreem-rechts’ zou zijn.
De CGB oordeelde dat M. het recht had om eender welke politieke te hebben. Daarop repliceerde de firma dat M. niet enkel die mening had, maar tevens de daad bij het woord voegde door actief bezig te zijn op het politieke strijdtoneel. Het CGB oordeelde daarover dat “het uitdragen van de politieke overtuiging direct terug te voeren is op de politieke overtuiging van de man, [en daarom] wordt het uitdragen van de politieke overtuiging ook beschermd door de gelijkebehandelingswetgeving.”
Dat is nog eens iets anders dan het CGKR dat enkel maar vreemdelingen het hand boven het hoofd houdt en klachten van blanke Vlamingen, die effectief gediscrimineerd werden, systematisch en categoriek seponeert. Zo verwijs ik naar de klacht die ikzelf indiende en die in een definitief antwoord van het CGKR werd geseponeerd omdat het “niet maatschappelijk relevant” was. Nou moe! En daar betalen wij dan veel belastinggeld voor…