We moeten natuurlijk opletten om allerhande complottheorieën te ontwaren bij een aantal recente politieke ontwikkellingen, maar het lijkt me dat de €-crisis de politieke EU-kaste goed uitkomt. De uitspraken van EU-commissie voorzitter – en voormalig trotskist – José Manuel Barosso en van de EVP-fractievoorzitter spreken dan ook boekdelen.

“De Europese Unie en de eurozone staan in het oog van de storm, maar met de toegezegde noodlening voor de Spaanse bankensector toont Europa dat het op korte termijn zijn crisissen kan aanpakken”, sprak Barroso. “Het bewijst het ongelijk van de critici die anders beweren.” …  “We moeten erkennen dat we met een systemisch probleem kampen en we moeten zeggen waar we naartoe willen en hoe we daar willen geraken.”

Hierbij riep hij de regeringsleiders van de verschillende EU-landen op om dan concrete stappen te zetten in de richting van een nog meer geïntegreerde Economische en Monetaire Unie. Het Europees parlement, de lidstaten en de Commissie moeten volgens hem een “interinstitutioneel akkoord” sluiten over groei. “Er moeten historische beslissingen genomen worden.”

“De eurozone moet meer geïntegreerd worden”, zei hij, “maar in geen geval mag dit een alternatief zijn voor de integriteit van de Europese Unie”… “Een fragmentering van de Unie is geen optie.”

Hierbij werd hij gretig bijgetreden door de fractievoorzitter van de EVP – Joseph Daul – die uitriep dat “Het moet gedaan zijn met de crisistoppen. Eind juni moet de beslissende keuze gemaakt worden voor meer politieke integratie!”

Met andere woorden: dankzij de crisis kan de Europese moloch nog dieper ingrijpen in het dagdagelijkse leven van de Europeaan, nog meer bevoegdheden moeten overgeheveld – en dus de facto zonder controle door de Europese volkeren – worden naar de EU. Of hoe de €-crisis best wel in het kraam past van de Europese plutocratie.

Wilfried Meerval