Over de multicultuur wordt veel gezegd en geschreven. Over het verband tussen de joden en de multicultuur iets minder. Het verband is er wel degelijk, maar wordt door onder andere nationalisten, die de joodse gemeenschap erkennen als bondgenoot tegen de islamisering, stilletjes verzwegen. Mensen die beweren dat dat verband er is worden door diezelfde ‘nationalisten’ afgedaan als gekken die geloven in complottheorieën. Vandaag kan u het echter zelf aanhoren van een dame (en niet de minste) die er geen doekjes om windt.
Barbara Spectre, getrouwd met Rabbi Philip Spectre, is de directrice en oprichtster van het Paideia, The European Institute for Jewish Studies. Zij zegt in onderstaand filmpje dat de joden, als voortrekkers van de multicultuur, ervoor zullen zorgen dat Zweden, en bij uitbreiding heel West-Europa, nood hebben aan die multicultuur. Deze grote ommekeer zal volgens haar nodig zijn om Europa te doen overleven. Joden als bondgenoot tegen de islamisering? En dit terwijl ze juist meer vreemdelingen (waaronder zich zeer veel moslims bevinden) naar Europa wil halen onder het mom van de multicultuur? Ik dacht het niet! Letterlijk van op Wikipedia: “She promotes anti-whiteness and multiculturalism in Europe.” Hieronder het filmpje (van augustus 2011):
(vooraleer de discussie begint: ‘dé joden’ is een veralgemening en deels klopt dat natuurlijk, maar laat ons wel wezen, het betreft hier joden die geassimileerd plegen te zijn en die belangrijke machtsposities bekleden in allerhande (openbare) bedrijven en instellingen, we hebben het nog niet eens over ultra-Orthodoxe fanatiekelingen of ander slag)
Waarom spreken politiek-correcten toch zo vaak eufemistisch over de “joodse gemeenschap” terwijl ze eigenlijk de oppermachtige , steenrijke “joodse lobby” bedoelen in Westerse staten , dus niet in Verre Oosten of Moslim gebied ? Wie trekt er aan de touwtjes in de USA op gebied van tal van (niet alle) media (zeker Hollywood), immo, bankwezen, tal van industrie ? Uit welk bevolkingssegment komen de belangrijkste financiers van BEIDE presidentskandidaat-partijen ?
Waarom spreekt men in ons land over “de Joodse Gemeenschap” en NOOIT over de “Indo-Europese Gemeenschap”, die toch de ethnische meerderheid vormt, allez VOORLOPIG toch nog althans, cfr onze povere nataliteitscijfers ?
In schril contrast hiermee staat dat de Apartheidsstaat Israel GEEN multikulti gedoe wil, of dacht u dat goy’s en shiksa’s er zo maar zouden kunnen naartoe emigreren ? DUIDELIJK NIET KOSHER dat 2 maten en 2 gewichten gedoe !
Klopt wat DavyG schreef. Rechtsactueel blijkt toch wel bijzonder zijn best te doen om te kunnen veralgemenen naar dé Jood. De waarheid is dat de Joodse gemeenschap, of dat nu in Zweden is of in Vlaanderen, veel diverser is dan welke andere gemeenschap ook. Er zitten in de Joodse gemeenschap dus uiteraard evengoed linkse multicullers, zowel in Israël als in Europa. Maar er zijn tegelijkertijd heel erg veel rechtse Joden die tegen de multicul zijn. Kijk maar naar Israël dat met Netanyahu een rechtse regering heeft. En kijk eens hoe Israël met illegalen omgaat. “Israëlische minister wil alle Afrikaanse illegalen opsluiten en terugsturen”: http://www.hln.be/hln/nl/1281/Israel-Palestina/article/detail/1443487/2012/05/24/Israelische-minister-wil-alle-Afrikaanse-illegalen-opsluiten-en-terugsturen.dhtml
Waarom denken jullie dat Links zo tegen Israël is?
Zonder denigrerend te willen doen, maar u reageert hier eigenlijk totaal naast de kwestie, net als DavyG. En het denkpatroon van u beiden is een goede illustratie waarom ”rechts” nooit ofte nimmer enige vooruitgang zal boeken in de discussie over ”multiculturalisme”: rechts heeft gewoon een verkeerde bondgenoot want hun liefde voor Israel en ”de joodse gemeenschap” is helemaal niet wederzijds.
Om te beginnen, de politieke tegenstelling links-rechts speelt in deze discussie geen énkele rol (en is bovendien sowieso sterk achterhaald en zéér bedrieglijk, maar dat is een ander onderwerp). Ook de vermeende verscheidenheid binnen de joodse gemeenschap speelt hier geen enkele rol. Het multiculturalisme vraagstuk gaat voor de joden in de eerste plaats over de vraag of de ontwikkelingen goed zijn voor ”de joodse gemeenschap” als gemeenschap (met al haar interne verschillen) zélf, dus over datgene wat alle joden die zich als jood identificeren bindt, nl het ”joods zijn” (wat vanalles kan betekenen, maar over 1 ding zijn ze het eens, nl het ”joods zijn” zelf), en hoe ze dit joods-identitaire, kunnen beschermen en behouden.
Daarom dat elke jood die zich met de ”joodse gemeenschap” identificeert zich voor alle maatschappelijke, culturele, geopolitieke vraagstukken in de eerste plaats laat leiden door die primaire vraag: is het goed voor ons als joden, als joodse gemeenschap? Deze kernvraag overstijgt het misleidend links-rechts denken. Dit specifieke -natuurlijke- groepsdenken en groepsstrategie om te overleven is tevens de reden waarom die kleine groep zich steeds heeft kunnen handhaven tussen alle andere grotere (vijandige) etnische groepen. Tot vandaag uit die strategie zich in het georganiseerd en doelbewust verspreiden van multiculturalisme (via joodse denktanks, intellectuele bewegingen edm) tussen alle andere etnische groepen om elke opstoot van vijandig unitair etnisch nationalisme in de kiem te kunnen smoren. Multiculturalisme voor iedereen, behalve voor de joodse gemeenschap zelf dus (lees bv Prof Stephen Steinlight die dat bevestigt als joodse intellectuel, of Kevin McDonald).
En deze eenvoudige vaststelling (bevestigd en geopperd door tal van andere vooraanstaande joden) doch niet begrepen (intellectuele luiheid maar ook taboe) door de meeste niet-joden vanwege het ”antisemitisme”-mijnenveld, is tevens de reden waarom de joodse gemeenschap dubbele signalen kan uitzenden mbt multiculturalisme: multiculturalisme is goed voor iedereen (want het is goed voor de joden), behalve voor joden (want die willen hun joodse eigenheid behouden ten koste van andere etniciteiten).
Neem nu bv die dame Mevr. Barbara Lerner Spectre uit de clip. Wat doet een amerikaanse ”joods-nationalistische” jodin, die geemigreerd is naar dit identitaire, raciale Israel, wat doet die in godsnaam in Zweden om tegenstrijdig genoeg, multiculturalisme te gaan propageren aldaar, met amerikaans belastingeld en russisch sponsorgeld ??? (Haar groepering is gesponsord door de joods-russische Alfa bank, wat niet eens vermeld is in dit bovenstaand artikel). Zij is bijlange niet de enige en zeker niet de meest belangrijke, maar wel de meest bekende promotor van multiculturalisme, omdat dat clipje nogal fel de ronde deed op youtube)
Tot slot: het klopt dat er nu een ommekeer aan het plaatsgrijpen is wat voor meer verwarring en tegenstrijdige signalen zorgt (die opnieuw niets te maken hebben met link/rechts tegenstellingen): plots is het promoten van multiculturalisme in het westen niet meer zo goed voor de joodse gemeenschap, en Dr Stephen Steinlight (jood en medewerker van het Center for Immigration Studies) zegt ook uitvoerig waarom: de immigranten uit de derde wereld hebben onvoldoende kennis van en affiniteit met de holocaust, het joodse lijden. Hierdoor riskeren de joden hun bevoorrechte status in het westen te verliezen! (beschrijft hij zwart op wit). Burgerlijk rechts met een ”beetje nationalisme” is dus de nuttige bondgenoot du jour.
Juist maar waarom likt Fluppe Dewinter dan zo de hielen van “de joodse gemeenschap” ? Uit machiavellistisch electoraal opportunisme ?
De hedendaagse anti-nationalistische invloed van het neomarxisme en de Frankfurter Schule
Ontstaan van de neomarxistische Frankfurter Schule:
De Frankfurter Schule bestond uit een groep –veelal joodse- marxistische sociologen, filosofen en psychologen die voor de Tweede wereldoorlog uit Duitsland weggetrokken waren en na de val van het Derde Rijk terugkeerden naar Duitsland. De Frankfurter Schule heeft een zeer belangrijk aandeel in de theoretische grondslag van de ontbindings- en ontaardingsverschijnselen die zich in de huidige Westerse wereld voordoen. Marxistische intellectuelen hadden in 1923 in Frankfurt het Institut für Sozialforschung opgericht, grotendeels betaald met het geld van de joodse miljonairszoon Felix Weil. Directeur werd de in Roemenië geboren jood Carl Grünberg, de eerste marxist die in Duitsland een leerstoel aan een universiteit kreeg. Het Instituut onderhield nauwe contacten met het Marx-Engels Instituut in Moskou. Bijna alle medewerkers waren lid van de Duitse kommunistische partij. In 1930 kwam de jood Max Horkheimer aan het hoofd van Instituut. Onder zijn invloed werd de marxistische leer voor de proletarische revolutie bijgesteld en werd de leer van Freud gepolitiseerd en tot middel in de klassenstrijd gemaakt. De nationaal-socialisten sloten in 1933 het instituut wegens staatsvijandige activiteiten. Het kapitaal van het instituut verhuisde voorlopig naar Nederland en de activiteiten werden in het buitenland verder gezet.
In 1934 veranderde het instituut van naam, het werd het ‘Institute of Social Research’ en kreeg plaats aan de Columbia-universiteit in New York, waar het op ruime steun van de joden kon rekenen. In die periode spreekt men niet langer van “marxistische theorie” maar voortaan van de verhullende term “Kritische Theorie”. In New York werden naast het voorbereiden van de terugkeer naar Duitsland ook plannen gemaakt om de Duitsers te “heropvoeden”. In 1946 keert het instituut op verzoek van de universiteit van Frankfurt terug naar Duitsland. Vertegenwoordigers kregen belangrijke functies aan Duitse universiteiten. Vanaf dan kon het mollenwerk goed van start gaan.
De voornaamste namen van de Frankfurter Schule:
Max Horkheimer (1895-1973): Joodse afkomst, zoon van rijke textielfabrikant, studeerde filosofie en sociologie, heropende in 1949 z’n oude instituut en werd rector van de Goethe-universiteit in Frankfurt.
Friedrich Pollock (1894-1970): Joodse afkomst, zoon van een handelaar, studeerde politiek en economie, werd in 1949 hoogleraar economie in Frankfurt na te zijn teruggekeerd uit de VS waar hij in ’34 naartoe vluchtte.
Theodor Adorno (1903-1969): Joodse afkomst, studeerde filosofie en sociologie, na terugkeer uit de VS werd hij in ’49 hoogleraar sociologie te Frankfurt. Had met z’n marxistische sociologie en ethiek grote invloed verworven op de muitende studenten van 1968 maar viel later bij velen van hen in ongenade omdat hij geweld bleef afwijzen.
Herbert Marcuse (1898-1979): Joodse afkomst, studeerde literatuurgeschiedenis, economie en filosofie. Was vanaf 1942 professor aan een aantal VS-universiteiten, na de oorlog aan enkele Duitse. Ook hij gold als één van de idolen van de Mei’68-muiters maar viel eveneens in ongenade wegens het afwijzen van fysiek geweld. In latere geschriften herriep hij gedeelten van z’n visies en leer.
Leo Löwenthal (1900-1993): Joodse afkomst, studeerde filosofie en sociologie, trok in ’34 naar de VS en werd in ’56 hoogleraar aan de Berkeley-universiteit.
Jürgen Habermas (1929): studeerde filosofie, geschiedenis, economie, literatuur. Was van ’64 tot ’70 hoogleraar in de filosofie te Frankfurt waar hij Horkheimer was opgevolgd. Oefende grote invloed uit op de muiters van Mei’68, maar werd later door hen ook afgewezen omdat men hem inconsequent vond: hij had namelijk geen concrete aanwijzingen voor een revolutie. In 1970 werd hij directeur van het Max Planck-instituut en in 1990 betreurde (!!!) hij de Duitse hereniging.
Erich Fromm (1900-1980): Joodse afkomst, was psychoanalyticus van de school van Freud, marxist en cultuurpsycholoog. Hij introduceerde de leer van Freud in de “Kritische Theorie”. Gaf vanaf ‘32 les in de VS en vestigde zich in 1965 in Zwitserland waar hij geen contacten meer onderhield met de Frankfurter Schule.
Alexander Mitscherlich (1908-1982): psychoanalyticus, was vanaf 1967 professor te Frankfurt, medeverantwoordelijk voor het belang van psychoanalyse in het “nieuw-linkse” denken.
Ernst Bloch (1885-1977): Joodse afkomst, studeerde filosofie, muziek en fysica. Was lid van de KPD en emigreerde naar de VS in de jaren ’30. Werd in 1949 hoogleraar filosofie in Leipzig. Hij verbond marxistische visies met de joods-christelijke “eindverwachting” en oefende met deze utopische voorstelling grote invloed uit op jonge protestantse theologen.
Wolfgang Abendroth (1906-1983): was lid van de KPD, studeerde rechten, ging in 1946 naar de oostelijke zone van Duitsland en werd professor te Leipzig. Keerde in 1948 terug naar de BRD en oefende als professor politieke wetenschappen te Marburg grote invloed uit op de muiters van Mei’68.
Schade die de Frankfurter Schule aanrichtte in de samenleving:
De schade die de theoretici van de Frankfurter Schule hebben aangericht aan de Westerse samenlevingen in de tweede helft van de 20ste eeuw valt nauwelijks te onderschatten. Hun denken en geschriften hebben honderden wetenschappers en filosofen in het Westen beïnvloed, sinds de jaren ’60 heeft hun denken zich genesteld aan de meeste westerse universiteiten. Nog steeds grijpen professoren aan onze universiteiten –vaak onopvallend voor de studenten- terug naar hun visies. Op die manier werden en worden ganse generaties studenten onder een vernislaagje neomarxistische praat bijgebracht. De Frankfurter Schule heeft ook uitdrukkelijk invloed verkregen via de media. Dit werd zelfs uitdrukkelijk door hen als één van de doelen vooropgesteld! Zo stelde professor Jürgen Habermas dat de studenten de “Grenze des Aktionsspielraumes” onder ogen moesten zien en met invloedrijke groepen dienden samen te werken die de toegang tot de massamedia hadden. Dat links sinds de jaren ’60 er in geslaagd is een vernietigende “mars door de instellingen” te plegen, niet in het minst in onderwijs en media, is ondertussen genoegzaam bekend.
Maar de schijn-humanitaire eisen die door de Frankfurter Schule voorop gesteld werden, ging bewust gepaard met een beïnvloeding van het woordgebruik en de woordkeuze. Zo stelde Marcuse bijvoorbeeld –conform Stalin- in 1942: “So scheinen denn ‘Nazis’ und ‘Nazismus’ die angemessenste Begriffe zu sein.” De term “nationaal-socialisme” werd voortaan beter niet meer gebruikt. En zeg nu zelf lezer, hoeveel “rechtsen” spreken er hedentendage niet over de “nazi’s”? Een voorbeeld van hoe effectief de linkse ondermijning werkt(e). Algemeen kan men stellen dat de Frankfurter Schule in zeer belangrijke mate heeft bijgedragen tot de ruïnering van tradities, psychoterreur, verwaarlozing van de hygiëne bij jongeren, stijgende jeugdcriminaliteit, gebrek en afbraak van gevoel voor de natuurlijke orde, buitenlandse (vnl. Engelse) invloed op de taal, kunstontaarding, uitdrukkelijk subjectief geschiedenisonderwijs met grote aandacht voor conflictsituaties zoals revoluties, positieve ingesteldheid tav massa-immigratie, binnenhalen van de “Coca-Cola en McDonaldscultuur”… De Frankfurter Schule heeft ook een belangrijk aandeel in het sinds de jaren ’90 sterk komen opzetten van de politieke correctheid. Doel was het zelfstandig kritisch denken uit te schakelen en te vervangen door (al dan niet geïndoctrineerde) voorstellingen die berusten op het klassieke gelijkheidsdogma. Meer dan ooit werden vreemdelingen, homo’s, dieren, vrouwen,… als het nieuwe proletariaat voorgesteld. Tegen rechtsen werd de “Faschismuskeule” geslingerd of de “Auschwitzknüppel” toegepast. Over het veel grotere aantal slachtoffers van het communisme dan van het nationalisme werd gezwegen, of de misdaden van het communisme werden vakkundig in het Stalin-hoekje geduwd.
De anti-autoritaire opvoeding van de jeugd leidde tot wantrouwen jegens en afwijzing van ouderen. Leerkrachten werden en worden getutoyeerd. Pas langzaam begonnen enkele opvoeders, onderwijsmensen, psychologen,… in te zien dat de natuurlijke rangorde noodzakelijk is en dat de “Reform” ondeugdelijk was. De functie van het gezin als laatste bolwerk van de traditionele samenleving was de Frankfurter Schule een doorn in het oog. Ook dit overblijfsel van het reactionaire burgerdom met z’n totalitaire opvoedingspraktijken diende vernietigd te worden. Om de autoritaire prestatiemaatschappij te ondermijnen moest immers aangevangen worden met de opvoeding. Het niveau van het onderwijs daalde. Eén van de gevolgen van het gelijkheidsdogma was het nastreven van een overdreven vrouwenemancipatie (zie: wetten en voorstellen die inhouden dat er minstens evenveel vrouwen als mannen in een parlement moeten zetelen, ongeacht bekwaamheid). De voor haar kinderen zorgende huisvrouw werd “altmodisch” verklaard. Gevolg: steeds meer als enkeling levende volwassenen en het schrikbarende daling van het aantal geboorten.
Alle mensen zouden gelijk geboren zijn, een theorie die in strijd is met de erfelijkheidsleer. Resultaten van het erfelijkheidsonderzoek of onderzoek naar etnische verschillen en oorzaken werden als taboe verklaard. Genetica werd gedegradeerd, alle rassen zouden voortaan “gelijk” zijn. Natuurwetenschappers hadden kritiek, zoals de bekende prof H.J. Eysenck die schreef: “Een politicus die realistisch handelen wil, moet voor alles iets over erfelijkheid weten.” Het negeren van de resultaten van natuurwetenschappelijk onderzoek kon in de communistische landen dan ook enkel met onderdrukking in stand gehouden worden.
De psychoanalyse van Freud, die zelf nooit had gedacht aan politisering ervan, werd aangepast. Dit gebeurde in belangrijke mate door de jood Wilhelm Reich die de “sexökonomische Lehre” ontwikkelde die het zich “seksueel uitleven” propageerde, wat een rechtstreekse aanval op het traditionele gezin betekende. In 1939 trok Reich naar de VS waar hij later werd veroordeeld wegens pedofilie en stierf aan syfilis. De huidige linkse regeringen in Europa doen niks liever dan homo’s laten huwen en hen in de nabije toekomst wellicht kinderen laten adopteren.
Een andere schadelijke uitwerking van de Frankfurter Schule is de vernietiging van het volksbewustzijn. “Volk” en “samenleving” werden gaandeweg vervangen door “individu” en “maatschappij”. Kinderen van het eigen volk kregen in toenemende mate vreemde namen, dikwijls Engelse. Gastarbeiders werden aanzien als medeburgers. Waarschuwingen of bedenkingen bij de toevloed van vreemdelingen konden en kunnen worden afgedaan als “racisme”. Enkel door het ontbinden en miskennen van natuurlijke gemeenschappen zoals volk en familie, wordt het mogelijk een “nieuwe maatschappij” te creëren die voor neomarxistische intellectuelen beheersbaar wordt. Aanhangers van “nieuw-linkse” visies kennen geen binding met vaderland, bodem of culturele traditie. Hij kent geen verplichtingen tegenover het milieu, geen “Heimatliefde”. Het begrip “heimat” werd als een romantische dwaling afgedaan en de band met bloed en bodem werd als een bloedschande band voorgesteld. Bijgevolg is er ook geen motivatie tot een daadwerkelijk ecologisch denken, en een echte milieubescherming. Vandaar dat de huidige groene partijen in hun regeringsdeelname bitter weinig doen voor het milieu maar des te meer linkse visies uitwerken m.b.t. mens en “maatschappij”. Meermaals werd de Frankfurter Schule door natuurwetenschappers er op gewezen dat ze natuurvreemd was en dat het marxisme een valse ideologie was. Het neomarxisme van de Frankfurter Schule zag de natuur enkel als een gebruiksvoorwerp, net zoals Marx en zijn volgelingen geen binding hadden met de natuur.
Belang voor huidige generaties jongeren:
Ook al heeft de invloed van het neomarxisme en de Frankfurter Schule veel van haar pluimen verloren, toch blijft vooral aan onze middelbare scholen, hogescholen en universiteiten een belangrijke, niet te verwaarlozen invloed ervan aanwezig. Dagelijks krijgen studenten vaak onopvallend neomarxistische visies en benaderingswijzen voorgeschoteld. Nog steeds worden studenten en scholieren wijsgemaakt dat alle mensen gelijk en uitwisselbaar zijn, nog steeds verschillen tussen culturen en rassen miskent, het bestaan van volkeren in vraag gesteld,… Vooral studenten in de zogenaamde menswetenschappen ondergaan deze invloeden. Anti-Vlaamsnationale boeken als ‘Het klauwen van de leeuw’ van ons aller Marc Reynebeau werd reeds als verplichte lectuur aan eerstejaars studenten opgedrongen, neomarxistische anti-identitaire auteurs als Eric Hobsbawm worden opgehemeld. We kunnen vaststellen hoe in het middelbaar onderwijs gaandeweg het vak geschiedenis gedegradeerd wordt en geschiedenisbewustzijn vernietigd wordt. In de plaats komt dan “wereldoriëntatie”, ondersteund door nieuw-linkse publicaties zoals ‘Mondiaal Magazine’ die aan de leerkrachten aangeraden worden.
Ook het klimaat van politieke correctheid dat in de jaren ’90 sterk kwam opzetten, heeft in belangrijke mate een nieuw-linkse achtergrond. In 1986 orakelde de Frankfurter Schule bij monde van Jürgen Habermas dat er officiële maatregelen dienden genomen te worden tegen de Duitse professor Ernst Nolte naar aanleiding van de zogenaamde ‘Historikerstreit’, die een ander licht wierp op de Duitse kampen. Tot daar het “vrije onderzoek”. Rudolf Kosiek verwoordde het zo: “In plaats van onderzoek zonder vooroordelen en met moderne openheid, verdedigt de Frankfurter School verouderde vooroordelen, verdraait met dogma’s de horizon van haar aanhangers en tracht met brutale politieke machtsmethodes i.p.v. met wetenschappelijk overtuigingswerk, haar eenzijdige ideologie door te drukken.” Nog steeds worden in bijvoorbeeld de communicatiewetenschappen neomarxistische verklaringsmodellen gehanteerd, nog steeds worden in de sociologie theoretici en inzichten die tegen de neomarxistische doctrine ingaan vergeten of geminimaliseerd (zoals bijvoorbeeld Ferdinand Tönnies), nog steeds worden verklaringen voor maatschappelijke kwesties vaak uitsluitend in de sociaal-economische sfeer gezocht.
Scholieren en studenten in de menswetenschappen dienen steeds de leerstof niet louter te blokken voor het examen, maar ook in vraag te stellen, leerstof is nooit objectief! Leerkrachten, professoren, lectoren, assistenten geven niet steeds een correct beeld over een onderwerp, laten bepaalde inzichten bewust weg,… Het gaat overigens niet alleen over de leerstof. Ook bepaalde structuren aan hogescholen en universiteiten zijn door nieuw-linkse inzichten tot stand gekomen. Aan de universiteiten werden studentenraden en studentenvertegenwoordigers in het bestuur van de universiteiten ingevoerd. Dit is ondertussen uitgebreid naar zowat het ganse onderwijs, zelfs tot in de lagere niveaus van het basisonderwijs bestaan er reeds leerlingenraden. Nieuw-linkse agitatoren nestelden zich daarenboven in zogenaamde “nieuwe sociale bewegingen” (Oxfam-wereldwinkeliers, 11.11.11, Amnesty International, Vluchtelingen Aktie Komitee,…) die ondermeer in het onderwijs een invloed op het leerprogramma hebben en in de media als heiligen behandeld worden.
Bronnen:
Kosiek, R., De Frankfurter School. In: Dietsland-Europa, 38ste jg., nov. 1993, pp.35-39
Meerbosch, J., De Frankfurter Schule en de Duitse politiek. In: TeKoS, 21ste jg., nr. 105, 2002, pp.27-31
Stalmans, J., Kort onderzoek naar de uitzaaiingen van de “Mei’68”-kanker. In: Dietsland-Europa, 38ste jg., nov. 1993, pp.40-44
BRON: http://vtk.ugent.be/forum/viewtopic.php?f=2&t=28536&p=693237
Hoe Amerikaanse ambassadeurs, veelal van joodse afkomst, islam en multiculturalisme promoten in Europa.
Het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken promoot actief de islam in Europa.
De ambassadeur van de Verenigde Staten in Spanje had onlangs een ontmoeting met een groep islamitische immigranten uit één van de meest geïslamiseerde wijken van Barcelona om zich te verontschuldigen voor het Amerikaanse buitenlandbeleid in het Midden-Oosten. De Amerikaanse ambassadeur Alan D. Solomont (JOOD) vertelde de verzamelde moslims op een stadhuis-achtige bijeenkomst in het hart van de oude stad van Barcelona, dat de VS niet “de vijand van de islam” is en dat de Amerikaanse president Barack Obama het imago van Amerika in het Midden-Oosten zo snel mogelijk wil verbeteren door de “zwarte bladzijden” van de invasie in Irak en de oorlog in Afghanistan om te slaan.
In Ierland bijvoorbeeld sponsorde de Amerikaanse ambassade in Dublin een studiebijeenkomst, ogenschijnlijk opgezet om islamitische immigranten te helpen hun invloed in de Ierse zaken- en financiële wereld te vergroten. De openingstoespraak op het evenement werd gehouden door imam Hussein Halawa van het Islamitisch Cultureel Centrum in Ierland, ondanks het feit dat uit gelekte telegrammen van het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken blijkt, dat de Amerikaanse regering al jaren weet dat Halawa lid is van de Moslimbroederschap en de rechterhand is van de Egyptische radicale geestelijke Yusuf al-Qaradawi. Halawa, een Egyptische immigrant die zijn leven heeft gewijd aan de invoering van de islamitische sharia in Europa, vertelde de aanwezigen dat het belangrijkste doel van de conferentie was om het Ierse bancaire systeem in overeenstemming te brengen met de islamitische rechtsbeginselen. De Amerikaans ambassadeur Dan Rooney, die is veranderd van een levenslange Republikein in een misdienaar van Obama, zei tijdens dezelfde conferentie, dat de VS als een “solide partner” achter deze ondernemende poging van Halawa staat.
In Oostenrijk sponsorde de Amerikaanse ambassade een wedstrijd voor filmmakers, met als thema “Diversiteit en Tolerantie“, om de eigenzinnige Oostenrijkers te leren respect te tonen voor moslimimmigranten die weigeren te integreren in hun samenleving. De Amerikaanse ambassadeur William Eacho, een fundraiser voor de Obama-campagne, veranderde in een politieke vertegenwoordiger door de eerste prijs toe te kennen aan een groep studenten uit het Oostenrijkse stadje Steyr, die een stomme film van één minuut produceerde die tolerantie promoot voor moslima’s die een boerka in de openbare ruimte dragen. Obama en zijn team denken te weten wat het beste is voor de Europeanen, maar volgens recente opiniepeilingen is meer dan 70 % van de Oostenrijkers voorstander van een wet die de boerka zou verbieden.
In België is Howard Gutman (JOOD) ambassadeur van de VS, vroeger ook fondsenwerver en nu diplomaat. Hij vertelde in november 2011 aan advocaten op een conferentie in Brussel, dat Israël schuldig is aan het islamitische antisemitisme in Europa. Volgens de Israëlische krant Yedioth Ahronot liet Gutman, die joods is, de deelnemers een video over zichzelf zien, waarop hij een warm welkom krijgt op een islamitische school in Brussel, wat volgens hem bewees dat moslims niet antisemitisch zijn. Na een spervuur van kritiek op dit wegredeneren van een groeiend probleem van antisemitisme in Europa, verwijderde de Amerikaanse ambassade het bewijs van de uitspraken van Gutman door het uploaden van een gewijzigd transcript op haar website.
In Frankrijk was de Amerikaanse ambassade in Parijs de cosponsor van een studiebijeenkomst om moslims te leren hoe zij zich politiek kunnen organiseren. Medewerkers van de Democratische Partij begeleidden 70 islamitische “diversiteitleiders” van de moslimmeerderheid in de sloppenwijken die als banlieues bekend staan over hoe een communicatiestrategie te ontwikkelen, fondsen te werven en een politieke basis op te bouwen. De Franse regering – die heeft geprobeerd om de verderfelijke gevolgen van tientalleen jaren door de staat gesteund multiculturalisme te keren – heeft haar ontzetting uitgesproken over wat ze noemt “inmenging.”
In Noorwegen, waar islamitische immigranten al meer rechten hebben dan autochtone Noren, organiseerde de Amerikaanse ambassade in Oslo (ambassadeur Barry B. White) (JOOD) een “meeting ter bevordering van de dialoog”, opgezet om de positie van allochtone vrouwen in het land te versterken. Volgens de Noorse krant Aftenposten heeft Obama’s speciale gezant voor de moslimwereld, Farah Pandith, de Noorse regering op de vingers getikt voor het oneerlijke integratiebeleid tegenover islamitische immigranten. Ze zei ook tegen de Noren dat moslims “hun geloof vrijer kunnen beoefenen in de VS dan waar ook ter wereld.” Erna Solberg, de leider van de Conservatieve Partij zei, dat Noorwegen nog veel heeft te leren van de Amerikanen.
In Groot-Brittannië steken medewerkers van de Amerikaanse ambassade regelmatig een hand uit naar moslims in het hele land om deze te helpen zich te versterken. Volgens een uitgelekt Amerikaans diplomatiek telegram houdt bijvoorbeeld ambassadeur Louis Susman ” zich regelmatig bezig met de Britse moslimgemeenschappen….hij heeft met moslimgroepen in Wales en Schotland gesproken, een bezoek gebracht aan de Londense Centrale Moskee en heeft o.a. een interreligieus ontbijt in zijn residentie georganiseerd.” Susman is onder vuur komen te liggen voor het bezoeken van een andere Londense moskee, namelijk de East London Mosque, één van de meest extreme islamitische instellingen in Groot-Brittannië. Gebouwd met geld uit Saoedi-Arabië om de wahabitische islam te verspreiden. Het uitgestrekte gebouwencomplex is de thuisbasis van het Londens Islamitisch Centrum, dat bij de Amerikaanse ambassade al lang bekend staat als een toevluchtsoord voor islamitische extremisten. Tijdens zijn bezoek sprak Susman zijn “grote bewondering” uit voor de moskee en zijn enthousiasme over de ontmoeting met de staf.
***
De bovenstaande extracten zijn afkomstig uit een artikel gepubliceerd op EJBRON. Een nieuws site die hoofdzakelijk Duitstalige artikels in het Nederlandse vertaling publiceert. Deze site is islam kritisch, maar erg pro Israël. Vandaar dat de joodse afkomst (en agenda) van de ambassadeurs niet werd benadrukt. Hetgeen te betreuren is gezien dit de genoemde feiten in een ander daglicht plaatst.
Het bewuste artikel kan u hier terugvinden:
https://ejbron.wordpress.com/2012/03/12/amerikaanse-ministerie-van-buitenlandse-zaken-promoot-actief-de-islam-in-europa/#more-16698
***
AMERIKAANSE AMBASSADEURS ONDER OBAMA ADMINISTRATIE EN DE JOODSE CONNECTIE
(lijst is niet volledig maar slechts een selectie)
? : nog geen informatie bevestiging van gevonden.
Italy – David Thorne
The Netherlands – Fay Hartog Levin – JOOD
Germany – Phillip D. Murphy (Ex Goldman Sachs)
Austria – William Eacho
France – Charles Hammerman Rivkin ?
Belgium – Howard Gutman – JOOD
Luxembourg – David R. Fetter ?
Spain – Alan D. Solomont – JOOD
Portugal – Allan J. Katz ?
U.K. – Louis Susman ?
Ireland – Daniel Milton Rooney
Swiss – Donald Sternoff Beyer, Jr.
Norway – Barry B. White – JOOD
Sweden – Mark Brzezinski ?
Finland – Bruce Oreck
Iceland – Luis E. Arreaga – was born and raised in Guatemala
Denmark – Laurie S. Fulton
Poland – Lee A. Feinstein – JOOD
Greece – Daniel Bennett Smith ?
United Nations – Susan Rice
South Africa – Donald Gips
Russia – Michael Anthony McFaul
Israel – Daniel B. Shapiro – JOOD religie : conservatief judaisme
Morocco – Samuel L. Kaplan – JOOD
(He is one of only a few U.S. Jews to represent the U.S. in a Muslim nation)
Hier nog een schitterend voorbeeld van een joodse activiste die ons multiculturalisme wil opdringen.
ANETTA KAHANE in Duitsland (ga maar eens na wie ze is, waarvoor ze staat : ze komt regelrecht uit een communistisch nest en is ex-Stasi lid DDR).
http://www.youtube.com/watch?v=QuYKtwnzG7M
Mensen zouden zich eens wat meer moeten verdiepen in dit soort zaken ipv hun tijd te verdoen met naar onzin op tv te kijken.
der zijn net zo goed joden die zich tegen de islamisering of multiculturalisme uitspreken. fjordman en bat ye’or bijvoorbeeld.