Eergisteren was de, in Vlaanderen quasi totaal onbekende, komiek Dieudonné M’bala M’bala te gast in de Fiesta Club, een Brusselse discotheek. Zijn optreden duurde echter niet al te lang. De politie legde de show stil op basis van racisme en aanzetten tot haat. Een komiek het zwijgen opleggen voor zijn mopjes… hier kan het allemaal. Dieudonné is echter niet aan zijn proefstuk toe. Zijn levensverhaal leest als een spannend boek en zijn antisemitische humor en uitspraken zorgden al meermaals voor de nodige polemiek en controverse.
Dieudonné M’bala M’bala, de naam laat het vermoeden, is een neger die het eerste levenslicht zag in het Noorden van Frankrijk. Als komiek werd hij groot in de jaren ’90. Hij speelde mee in 23 Franse films en er werden reeds 4 documentaires over de man gemaakt. Laat ons het zo stellen: hij is niet de eerste de beste ‘Franse’ komiek. Hij heeft echter één nadeel, hij zet ‘gevoelige’ (zwaar understatement) thema’s bovenaan zijn komieke agenda.
Daar waar Dieudonné jarenlang hevig en actief protesteerde tegen het Front National en zelfs de politiek instapte om het FN te bestrijden daar waar het moet (in tegenstelling tot rechtbanken die niet dienen mee te spelen in het democratische spel, geheten: ‘politiek’), veranderde Dieudonné met de jaren van kamp en koos hij de kant van het Front National. Hij gaf Jean-Marie Le Pen gelijk in zijn vermeende antisemitische denkwijze en uitspraken en bezocht zelfs in 2006 de partijdagen van het Front National: de Bleu-Blanc-Rouge (BBR).
Sindsdien is Dieudonné opgejaagd wild voor de goegemeente, of wat dacht u? Uiteraard is het een bizarre jacht, aangezien de linkse medemens nu zélf van een neger een jachttrofee wil maken. Het moet gezegd, links is niet consequent in zijn daden als het aankomt op het veroordelen van racisme en fascisme. Langs de ene kant kiezen ze de kant van de joden om het nationaal-socialisme te kunnen veroordelen en alle rechtse partijen te linken aan dit voormalige Duitse regime. Anderzijds gaan ze openlijk en met veel tamtam de Palestijnse actievoerders steunen die maar één vijand voor ogen hebben: de joden. De spreidstand die ze hierbij moeten aanhouden moet ondertussen enorm pijnlijk zijn!
Nu goed, de stad Brussel heeft Dieudonné uit een zaal kunnen jagen en proces verbaal laten opmaken wegens racisme en aanzetten tot haat. De tweede zaal, waar dinsdag een show van Dieudonné zou plaatsvinden, de Birmingham Palace in Anderlecht, werd ‘plotseling’ aan een grondig onderzoek onderworpen en wat blijkt nu? De zaaleigenaar zou niet in het bezit zijn van een geldige milieuvergunning. Nou moe! Ook toevallig zeker?
Humor is soms een raar gegeven. Met alles mag gelachen worden. Met alles? Neen, met één ding niet. De joden zijn op dit gebied een beschermde soort die met een vingerknip komieken en andere bekende mensen het zwijgen weet op te leggen. Bewijzen hiervan zijn legio, denk maar aan Plat Préféré, Man Bijt Hond, enz.
O ja, voor we het vergeten, lachen met Mohammed mag ook niet!
Waarom noemt de auteur van dit artikel Dieudonné een “neger” en diens maatschappijkritische humor “antisemitisch”?
Wie zoiets zegt en bovendien nog eens een slechte vergelijking maakt (cf. Mohamed-cartoons) begrijpt duidelijk Dieudonnés boodschap niet.
Voor de volledigheid: Dieudonné is van Franse (Bretoense) en Kameroenese afkomst, dus strikt genomen een “mulat”. Zijn (deels) Afrikaanse afkomst heeft wel een rol gespeeld in de kentering van zijn maatschappijbeeld, aangezien hij zich door zich te verdiepen in de geschiedenis van de slavenhandel bewust geworden is van het (verzwegen) belangrijke Joodse aandeel daarin en zo geleidelijk aan ook van het Joodse communautarisme in Frankrijk.
Dieudonné staat bekend als een tegenstander van de Loi Gayssot en heeft meermaals de ouderdomsdeken van het Franse revisionisme, prof. Robert Faurisson, die ondertussen een vriend geworden is, in talrijke shows, sketches en onlangs nog de film L’Antisémite opgevoerd. Daarmee heeft hij meer voor de vrije meningsuiting van nationalisten gedaan dan pakweg de partij waartoe de auteur behoort.
Dieudonné is geen “enfant terrible” van de liberale democratie, zoals sommige beroeps-ophitsers in de politiek of in de pers (die op zijn minst met het schaamrood op de wangen worden gedoogd, indien nodig beschermd en bijwijlen zelfs gelauwerd worden vanwege hun “lef” – welke politicus of opiniemaker heeft dezer dagen geen kritiek op de islam?). Dieudonné staat “alleen” tegenover het legale geweld van een liberale overheid die de grondwettelijke rechten en vrijheden steeds meer aan banden legt alsook tegenover het illegale geweld van Joods-zionistische privé-milities en antifascistische bendes. Zionisme gaat hand in hand met antiracisme (cf. LICRA) in Frankrijk en Europa, zoals het hand in hand gaat met etnische zuivering en apartheid in bezet Palestina.
Dieudonné brengt geëngageerde humor, een genre dat te hooggegrepen is voor de Vlaamse “stand-up comedians” (zo “Vlaams” zijn ze dus). Dat is iets heel anders dan de domme, platte onderbroekenhumor waarin de apolitieke, commerciële stand-up comedy grossiert en waarbij “artiesten” van alle leeftijden zich zo puberaal mogelijk proberen voordoen.
Tot slot: Gedreven door een rechtvaardigheidsgevoel en een rechtlijnigheid waaraan velen hier een voorbeeld zouden kunnen nemen, stelt Dieudonné niet de Joden noch hun godsdienst op zich aan de kaak, maar wel de schijnheiligheid (dubbele moraal ten aanzien van niet-Joden), het wangedrag en het machtsmisbruik waaraan ze zich bezondigen, allemaal dingen die systematisch worden toegedekt of vergoelijkt in de media en het (z)onderwijs onder het mom van “devoir de mémoire” en “political correctness”.
Extreme katholieken, moslims & joden zijn allemaal even achterlijk.
Leve de vrije meningsuiting. “Democratie is een georganiseerd meningsverschil ! 20% van de mensen is altijd tégen iets ! “( JF Kennedy )