Het masker van de N-VA is dus gevallen: wanneer er na de gemeenteraadsverkiezingen coalities worden afgesloten zal het in geen geval met het Vlaams Belang zijn. Wat dus wil zeggen dat de N-VA nog veel liever het bed deelt met de aloude systeempartijen, de knechtjes van het establishment, dan met de enige partij die het establishment bestrijdt. En eigenlijk is dat niet verwonderlijk, het is gewoon een voortzetting van de vlees-noch-vis-politiek van de oude Volksunie, die zo typisch is voor een bepaalde Vlaamse bourgeoisie.
De oude Volksunie was ook in handen van ambtenaren, kaderleden en andere goedverdienende Vlaamse middenklassers, met alle gevolgen vandien. Deze bourgeoisie houdt niet van recht-voor-de-raapse uitspraken, maar bedient zich van een wollig en verhullend taalgebruik om toch maar niemand voor het hoofd te stoten. ‘Waardig blijven’ is het ordewoord, terwijl we ondertussen ten onder gaan aan waardigheid! ‘Geen avonturen’, want de bourgeoisie houdt niet van risico’s: de verkavelingswoning en de bijhorende familiewagen op de oprit moeten afbetaald worden, weet je wel. Het volstaat – om de woorden van wijlen Lode Claes te gebruiken – om in België de ‘brilliant second’ te zijn, na de ‘decisionmakers’, die het écht voor het zeggen hebben in dit land, en dus ook in Vlaanderen.
Voor deze kleffe Vlaamse middenklasse is het Vlaams Belang te smerig, te brutaal en te onbehouwen, net als de vele arbeiders die er op stemmen. Liever gebruiken ze zalvende taal om zich tegen het establishment aan te kunnen schurken, dan te vloeken en te vechten. De geur van zweet schrikt hen af. Maar hoe brutaal en hoe onbehouwen gewone arbeiders het ook kunnen zeggen: hun taal is veel eerlijker en getuigt in zekere zin ook veel meer van anti-burgerlijk denken.
Het drama van het Vlaams-nationalisme is in wezen het voortdurende verraad van de Vlaamse middenklasse. Want elke keer de kans er is om één groot Vlaams front te vormen, weigeren zij de uitgestoken hand ter rechterzijde. Om van hun neoliberalisme nog maar te zwijgen!
En als er niets van aan is, dat ze dan het tegendeel bewijzen!
Het moet de basis-militant zijn die uitmaakt wat op een bepaald ogenblik goed is voor Vlaanderen.
Leiders zijn maar tijdelijk leider. Zij gaan “voorbij”. Het zijn maar mensen. Zij lijken intelligent maar dat is nog geen reden om ze “zomaar altijd en alles te volgen”.
Hoewel ik tot de categorie van de “verkavelingswoning-Vlaming” behoor met binnenkort de familiewagen op de oprit, vind ik de weergave van de auteur goed gezien. Het ontbreekt de Vlamingen aan een (politieke) elite. Als puntje bij paaltje komt zijn het de eigen partij, eigen mandaat, eigen positie. Ik zie uit naar de dag dat een Vlaamse politicus zich hierboven kan stellen en zal kunnen samenwerken met andere Vlaamsgezinde partijen, waar dit mogelijk is, en zich niet toespitst op de verschillen. Bart De Wever is het blijkbaar niet, Jan Jambon, tot mijn verrassing en ontstentenis, ook niet. Frank Vanhecke zou het denk ik in zich hebben, maar ook daar weer, hebben persoonlijke problemen in de politiek roet in het eten gegooid. De N-VA kijkt duidelijk neer op de VB-ers. Maar het zal hen geen goed doen openlijk op ramkoers te komen met deze in hun ogen maar “marginaaltjes”.
Ik wil wel even verduidelijken dat ik iedereen zijn woning en zijn auto gun ;-)
Zeer juiste benadering!
Grondig mee oneens. Alsof er een soort klassenstrijd zou zijn waarbij de N-VA de middenklasse is en het VB de arbeidersklasse… Als je de campagnes van het VB van nu naast die van 20 jaar geleden legt zie je een duidelijke versimpeling. De oorzaak is dat de Antwerpse clan alleen maar heil ziet in drammerige propaganda en ideologie tijdverlies vindt. Maar de gemiddelde Vlaming, ook de arbeider, is intussen geschoold en veel slimmer dan de meeste politici denken. Zolang het VB niet inziet dat zijn stijl passé is zal de aftakeling doorgaan. De media-optredens van figuren als Valkeniers zijn zo barslecht dat oktober de grote crash wordt. Ik wordt dara niet blij van maar men zal oogsten wat men met het buitenpesten van Vanhecke en Co gezaaid heeft.
“Ik wordT” is duidelijk ook onderdeel van de ‘versimpeling’. De auteur van bovenstaande tekst is er perfect in geslaagd het buikgevoel van menig basis-militant te verwoorden. De n-va is duidelijk in het oude VU-bedje ziek. Het bedje dat neerkijkt op de ‘wandluizen’. Men voelt zich er beter. Ik zie trouwens niet in hoe pakweg de campagne van 13 April 2010 zoveel minder is dan de andere van 1980? Maar goed, U mag me altijd van mijn ongelijk overtuigen. Maar dan moet U wel intellectueel eerlijk genoeg durven zijn om toe te geven dat wat U noemt ‘versimpeling’ er ook was onder zij waarvan U abusievelijk denkt dat ze werden ‘buitengepest’.
Ik beweer niet dat er een ‘klassenstrijd’ tussen N-VA’ers en Vlaams Belangers bezig is, wel dat bepaalde Vlamingen, vanaf dat ze een zekere status bereikt hebben en zich settelen, de behoefte hebben om zich te laten aanvaarden door het establishment. Lees Lode Claes er maar eens op na!
Op welke ideologie baseert de N-VA zich eigenlijk?
Je gaat hier maar kort door de bocht. Flauwe tekst en onnodig bashen op de Vlaamse middenklasse
Let op mijn woorden: de N-VA gaat de weg van Hugo Schiltz op.