Sedert 2010 trekt jaarlijks een betoging door de straten van Brussel voor het leven en dus tegen abortus, georganiseerd door gewone burgers.  Ook dit jaar weer: op zondag 25 maart worden vele mensen verwacht om 14 uur aan de Kunstberg in Brussel (vlakbij het centraal station).  Maar dit jaar komt de abortuslobby in actie; extreem links roept op tot tegenacties de dag zelf, de Franse Gemeenschap orchestreert als overheid een betoging tegen het leven en pro-abortus op zaterdag, allicht een dag eerder in een poging de media-aandacht voor de mars van zondag te minimaliseren.

Nadat de oude CVP door de knieën ging voor de erfgenamen van mei ’68 en zelfs koning Boudewijn even in de koelkast werd gestopt om ondertekening van de abortuswet mogelijk te maken was de nederlaag voor rechts kompleet.  Maar sinds  2010 is er opnieuw jaarlijks een bescheiden dissident geluid te horen.  Een eerste ‘mars voor het leven’ in Brussel haalde in 2010 1700 deelnemers, in 2011 was dat al 3000.  Het beeld van die betogingen is steeds hetzelfde: weinig of geen partijen of verenigingen, maar vele gewone burgers, overwegend maar zeker niet uitsluitend Franstalig, die zich genuanceerd uitdrukken over de betrokken vrouwen maar tegelijk pleiten voor het leven – en dus voor een volwaardig uitgebouwde opvang voor vrouwen in nood én hun kinderen.

Dat succes is links een doorn in het oog en dus roepen ook zij op om dit weekeinde te betogen in Brussel: tegen het leven en voor abortus.  Dat is hun goed recht, maar opmerkelijk is dat het initiatief niet uitgaat van burgers, maar van… de overheid.  In METRO verscheen vandaag een grote advertentie voor de linkse betoging zaterdag, waarbij in grote letters wordt gemeld ‘met de steun van de federatie Wallonië-Brussel’.  Dat laatste is de onwettige term voor de Franse Gemeenschap.  Daaronder wordt als organisator ook het ‘Instituut voor de gelijkheid van mannen en vrouwen’ vermeld; dat is een federale Belgische overheidsinstelling. 

Daarbij zijn toch wel grote vragen te stellen.  In vrije landen maakt men een strikt onderscheid tussen de privésfeer en de publieke sfeer, waarbij inmenging van de overheid in de private overtuiging van de burgers als totalitair wordt beschouwd.  Hier gaat een overheid een betoging op de openbare weg organiseren om haar burgers de boodschap te brengen dat hun mening ‘fout’ is: een bijzonder gevaarlijke evolutie.     

Bij massamanifestaties door burgers ten gunste van Putin in Moskou, Assad in Damascus of Orban in Budapest stellen de 80%rood-groene journalisten trouwens steeds dat die manifestaties ‘door de overheid georchestreerd worden’;  We mogen dus gerust besluiten dat de pro-abortusbetoging dit weekeinde in Brussel door de Belgische overheid georchestreerd is.

De (dure) advertentie in METRO wijst er ook op dat de steun door de overheid ook financieel is.  De vraag rijst dan op welke andere manieren de Franse Gemeenschap en/of de federale overheid de pro-abortusbetoging steunen.  Worden haar duizenden ambtenaren opgeroepen deel te nemen?  Worden zij daarvoor gecompenseerd met een vergoeding of met een vrije dag?  Het parlementslid dat deze zaak eens uitspit mag het ons steeds laten weten.  

Eén zaak is zeker, de pro-abortusbetoging van zaterdag heeft door de openlijke steun van de overheid nu reeds alle geloofwaardigheid verloren, ongeacht het aantal aanwezigen.  De enige echte stem van het volk weerklinkt zondag om 14 uur aan de Kunstberg in Brussel.       

Voor alle info: www.marchforlife.be