RechtsActueel heeft reeds vanaf het begin gewaarschuwd dat de militaire interventie in Libië en het verwijderen van Khadaffi zeer ernstige gevolgen kan hebben. Regionale en tribale conflicten werden door Khadaffi vermeden. Door zijn verwijdering begint het land steeds meer en meer uiteen te vallen. Wij spraken reeds over de toenemende macht van islamisten en tribale conflicten, de onbekwaamheid van de voorlopige regering, de terugkeer van het Groene Verzet (Khadaffigezinden), maar nu valt ook het land uit elkaar.

Begin maart 2012 heeft de oostelijke regio, Cyrenaica, zich autonoom verklaard van de Libische hoofdstad Tripoli. Duizenden stammenleiders en militieleiders verzamelden in Benghazi, één van de eerste broeihaarden van de opstand tegen Khadaffi en verklaarden het oosten onafhankelijk. Cyrenaica strekt zich uit van Sirte tot de grens aan Egypte en is een olierijk gebied. In een speciaal congres verklaarden zij dat onder andere het beheer van de olie-industrie in de regio (Cyrenaica heeft meerdere oliebronnen) hen toekomt.

Zij wensen terug te gaan naar het tijdperk voor Khadaffi toen er een tribaal federalisme bestond waarbij lokale potentaten de plak zwaaiden in de regio’s en de olie-inkomsten vooral dienden om hen en hun milities, van rijkdom te voorzien. Met de machtsgreep van Khadaffi werd dit ongedaan gemaakt en werden de olie-inkomsten gebruikt om Libië één van de hoogste levensstandaarden en alfabetiseringsgraden in Afrika te geven.

De Nationale Overgangsraad (NOR), de voorlopige regering van Libië, sprak zich in het verleden reeds fel uit tegen een federalisering. Het zou volgens hen immers leiden tot het uiteenvallen van het land. Eén van de medestichters van de beweging voor meer autonomie voor Cyrenaica, Aboe Bakr Baaira, antwoordde hierop dat “federale staten als Duitsland en Zwitserland door federalisme niet uiteen zijn gevallen.” Ondertussen hebben tribale milities zich in het oosten verzameld in de Barqa Opperste Militaire Bevelraad die volledig los staat van de Libische NOR. Zij hebben reeds te kennen gegeven dat de NOR de autonomie van de deelstaat dient te erkennen en dat zij bereid zijn daar ook voor te vechten. Ook hebben zij reeds aangegeven dat zij niet zullen twijfelen om de oliebronnen gewapenderhand over te nemen van de NOR.

Het valt dan ook nog maar af te wachten in welke mate de desintegratie van Libië verdergaat. Zuidelijk Libië is immers grotendeels in handen van het Groene Verzet van Khadaffigetrouwen en het oosten is nu in handen van separatisten. De NOR heeft amper gezag in haar eigen gebied, waar tribale milities de plak zwaaien. Khadaffi was niet de perfecte heerser, maar in een land verscheurd door, wrede, tribale conflicten is duidelijk een sterke leider, met gevoel voor de tribale geschillen/verschillen, nodig om het land bij elkaar te houden. Aan dit tempo wordt Libië echter het nieuwe Somalië, maar dan aan de Middellandse Zee.

Als u wilt weten wat er nog zoal te wachten staat, dit gebeurde er onlangs met het kerkhof van Britse soldaten die tijdens WOII sneuvelden nabij Benghazi: