[FOTO’S] Grote meeting Le Pen in Rijsel (Lille), wij waren erbij: minder anti-islam, meer ‘voor de gewone Fransman’

Marine Le Pen is de kandidaat van het rechts-nationalistische Front National (FN) bij de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen op 22 april 2012.  In het kader van haar kiescampagne hield ze een door 3500 mensen bijgewoonde regionale kiesmeeting in het Grand Palais in Rijsel (Lille).  De nieuwe accenten in de koers van het FN kwamen er duidelijk tot uiting.  RechtsActueel was er voor u bij!

Iets ‘met de Franse slag’ doen wijst in het Nederlands op een zekere slordigheid, maar daar is bij het Front National (FN) niets van te merken.  Een keurige grote zaal, een correcte ordedienst, een sober maar fraai podium, perfecte kwaliteit van klank en licht:  organisatorisch hebben de Franse nationalisten niets meer te leren.

De zaal met 3000 zitplaatsen loopt eivol, deze man kan er nog net bij.  Minstens 500 mensen volgen de zaak op schermen in zaaltjes rondom.  Opvallend is het grote aantal jongeren;  de 43-jarige Marine bereikt duidelijk een nieuwe generatie.  Maar de zaal veert een eerste keer enthousiast recht als haar vader Jean-Marie Le Pen (intussen 83) zijn plaats vooraan inneemt.  De oudstrijder wordt geacht in deze campagne een bijrol te spelen, maar een oude vos verleert zijn streken niet:  gisteren heeft hij de politiek-correcte meute nog eens de kast opgejaagd door een gedicht van Robert Brassilach voor te dragen.  Die schrijver werd kort na de tweede wereldoorlog in de hitte van bevrijding en repressie op bijzonder twijfelachtige gronden wegens collaboratie geëxecuteerd.

Maar Marine zal het vandaag niet over geschiedenis hebben.  Stipt om 15 uur betreedt ze onder luid gejuich het podium.  Haar eerste onderwerp vormen haar tegenstrevers bij de aanstaande verkiezingen, vooral de socialist Hollande en de centrum-rechtse Sarkozy.  ‘Sarkozy gaat nu beloven wat hij vijf jaar niet gedaan heeft’, zo klinkt het.  ‘Het is een kwestie van elementair fatsoen dat de burgers deze leugenaar een rode kaart geven.’  Duizenden rode kaarten gaan de lucht in, en een stevig ‘dehors’ klinkt door de zaal.  Ook Hollande moet niet op begrip rekenen.  ‘In een buitenlandse krant verklaarde hij: men moet van mij geen schrik hebben, we hebben 15 jaar bestuurd en het liberalisme bevorderd, de bedrijven geprivatiseerd en de openbare dienst afgebouwd’, zo citeerde Le Pen Hollande.  Om te besluiten: deze socialist verdedigt niet de kleine man.  Die gewone man is hét doelpubliek van Marine.  ‘ Er is geen rechts en links meer, er zijn maar twee kandidaten:  Sarkozy en Hollande voor meer globalisering, meer mondialisering, meer liberalisering, en Le Pen voor de gewone Fransman en voor de Franse natie’, zo klonk het.

Vervolgens krijgen de traditionele partijen en de klassieke media een goed gefundeerde veeg uit de pan.  ‘ Zij zeggen dat het FN geen geloofwaardig programma heeft.  Wel, ik vraag u:  hoe komt het dat die specialisten zich al 40 jaar vergissen?  Zij voorspelden ons meer stabiliteit en welvaart dankzij de euro.  Zij voorspelden meer jobs en inkomen door de liberaliseringen…  Als ik morgen over het water van de Seine in Parijs loop, dan zullen ze schrijven: Marine Le Pen kan niet zwemmen.’   

Zo hard als Le Pen is voor het liberalisme en zijn gevolgen (‘oorlog’, zegt Le Pen, ‘van Irak over Afghanistan tot Syrië’), voor de euro en de Europese Unie, zo opmerkelijk genuanceerd is ze over de verschillende aspecten van het immigratieprobleem.  ‘Wij verdedigen de waarden van de republiek tegen moslimextremisme’, zo klinkt het, en bv. het halal-slachten wordt onder luide bijval onder vuur genomen.  Maar daarnaast wordt gezalfd: ‘ Ik ben er voor alle kinderen van Frankrijk, ongeacht of ze van Franse oorsprong zijn of pas de voorbije decennia gearriveerd zijn’, zo klinkt het.  En ook ‘la tolérance’ wordt nadrukkelijk genoemd als één van de te verdedigen waarden van de Republiek.  Alleen de illegale immigratie wordt aangeklaagd;  zaken als gezinshereniging of inwijking van Oost-Europese arbeidskrachten worden niet vermeld.

Na een uur is de toespraak afgelopen.  Het podium loopt vakkundig vol met enthousiaste vlaggenzwaaiers, en een fraai meegezongen ‘Marseillaise’ sluit het geheel af.  Bij het naar huis rijden hoor ik op het VRT-nieuws spreken over de meeting in Rijsel van de ‘extreem-rechtse’ Marine Le Pen.  Door dat soort inhoudsloze etiketten te blijven kleven mist de VRT-journalist het interessante in Le Pen’s discours:  de nieuwe aanpak van het immigratiethema, en het sociaal-economische discours dat veel scherper is dan vroeger, en zowel liberalen als socialisten fundamenteel onder vuur neemt.  In peilingen schommelt Le Pen momenteel rond de 20%;  over enkele maanden weten we, in hoeverre haar nieuwe strategie om de ‘gewone Fransman’ achter zich te scharen – door meer sociaal-economisch dan louter anti-islam te gaan – succes heeft gehad.