Gisteren was het een jaar geleden dat in Benghazi de eerste betogingen begonnen die zouden leiden tot de Libische burgeroorlog en de val van Khadaffi. Dankzij de steun van Westerse troepen (luchtmacht en speciale eenheden op de grond) en islamisten uit Algerije en het Sahel-gebied overwonnen de rebellen. Een jaar later kunnen we niet zeggen dat de Libiërs er op vooruit zijn gegaan, integendeel.
Om te beginnen heeft de Nationale Overgangsregering (NOR) niet eens de controle over het Libische grondgebied. Honderden milities die vochten tegen Khadaffi hebben de echte macht op de grond dankzij de wapens die zij niet wensen af te staan aan de NOR. Honderden gevangenissen zijn in handen van deze milities waarin, volgens mensenrechtengroeperingen, minstens 8.000 mensen worden gemarteld vanwege eerdere sympathieën voor Khadaffi of vanwege persoonlijke vetes die nu afgehandeld worden. Dit komt bovenop 4.000 mensen die nog steeds vermist zijn en de 30.000 mensen die gedood werden in alleen al de periode februari-september 2011. De NAVO droeg hier ook haar steentje aan bij. Hun luchtaanvallen zorgden in vier maanden voor 1.108 burgerdoden en meer dan 4.500 gewonden.
Ook economisch zit Libië helemaal aan de bedelstaf. Onder Khadaffi was iedereen huiseigenaar, bezaten de Libische steden een degelijke infrastructuur en was er geen staatsschuld. De oorlog heeft de Libische economie echter meer dan 60% doen krimpen (bron: IMF) en de olieproductie is zo goed als niet meer bestaande. Het aantal kinderen in scholen is enorm afgenomen, steden zijn verlaten/geplunderd en van een rechtsorde is geen sprake meer. Behalve in het zuiden dan in de gebieden die terug in handen zijn van het Groen Verzet. En in de enclaves van moslimfundamentalisten die de sharia invoeren en hun aantal aanhangers, gecontroleerd gebied en invloed steeds verder uitbreiden.
“Vae Victis” zeggen ze dan…
De (Amerikaanse) partitocratie heeft gezegevierd. In Libië heerst nu de Democratie (sic)! Dit betekent dat de binnenlandse rust en orde er vervangen zijn door instabiliteit en wanorde, en dat de stammentwisten er opnieuw hoog oplaaien. De ene mono-graaiersbende is er eenvoudig vervangen door een andere multi-graaiersbende, een slechtere dan voorheen want die stelt de deur van haar “Democratie” wijd open voor een extreme Islamstaat. Wat een verbetering!