Een paar dagen geleden rapporteerden we al over de opmars van het Khadaffigetrouwe Groene Verzet. Onderlinge vetes en een volledig gebrek aan visie en daadkracht zorgen ervoor dat de Nationale Overgangsregering (NOR) er niet in slaagt om op te treden. De gevechten gaan verder en het lijkt erop dat alvast in het zuiden van Libië de stammenleiders meer en meer de kant beginnen te kiezen van het Groene Verzet. (Afbeelding: inwoners van Bani Walid vieren de verdrijving van de NOR)

In Sabha werd een soldaat van de NAVO neergeschoten door een militant van het Groene Verzet. Ondertussen werd in Bani Walid een bestuur gevormd door leden van de heersende stammen die verbonden zijn aan het Groene Verzet. De NOR werd gedwongen dit bestuur te erkennen als het legitieme bestuur van de stad nadat de overheidssoldaten eerder waren verdreven. De steden Brak en Gerah, ook in het zuiden van Libië, kwamen in handen van het Groene Verzet. Regeringsgetrouwe militieleden ontvluchten de stad toen zij zagen dat na de eerste vuurgevechten mensen Groene Vlaggen begonnen uit te hangen en ook de lokale politiemacht dit deed.

In Sorman, een westelijke kuststad, braken gevechten uit nadat de groene vlag, symbool van het regime van Khadaffi, werd uitgehangen aan het gebouw van het Ministerie van Elektriciteit. Toen een militie van de NOR ze kwam verwijderen,  werden zij aangevallen door gewapende burgers. Na een nacht van vuurgevechten is de situatie momenteel rustig, maar gespannen. In Tripoli zijn er wekelijks vuurgevechten tussen regeringsmilities en het Groene Verzet, zo werd op 24 januari een aanval op het militaire hoofdkwartier van de NOR afgeslagen. Ook werd gemeld dat in Benghazi de overheid militieleden aan het binnenbrengen is, anticiperend op nieuw geweld daar nadat er een paar dagen terug bomaanslagen waren gepleegd en aanvallen op regeringsgebouwen.

Met controles en wegblokkades probeert de NOR nu de situatie onder controle te krijgen. Door het willekeurige geweld en machtsmisbruik van de regeringsmilities is er terug nostalgie naar het regime van Khadaffi aan het ontstaan. Men kan het vergelijken met Afghanistan enkele jaren na de val van de Taliban. Krijgsheren die zich gedragen als lokale potentaten zorgen ervoor dat mensen de repressie, maar tevens veiligheid en zekerheid, van het vorige regime verkiezen boven de chaos.