[VIDEO] Treurmars Magdeburg voor bommenterreur tegen Duitsland, Antifa-moordpoging op agenten

In Duitsland wordt jaarlijks door rechtse nationalisten de bommenterreur herdacht waarmee vooral in 1945 Britten en Amerikanen honderdduizenden Duitse burgers met opzet ombrachten – één van de vele gruwelijke oorlogsmisdaden van WOII.  Als ‘opmaat’ naar de jaarlijkse indrukwekkende ‘treurmars’ in Dresden werd vandaag al door meer dan 1200 nationalisten betoogd in het destijds voor 90% verwoeste Magdeburg.  Extreem-links betoogde massaal tegen de vrije meningsuiting, en probeerde ‘en passant’ agenten met een betonblok te vermoorden;  het gerecht arresteerde hen wegens poging to doodslag.

Alhoewel iedereen in 1945 wist dat de Tweede Wereldoorlog op zijn laatste benen liep, waren de verliezen aan beide kanten in de vorige jaren zo groot geweest dat vooral de Britten uit waren op pure wraak.  Terreur- en tapijtbombardementen waren toen al lang niet meer gericht op de Duitse infrastructuur, maar op het vermoorden van zoveel mogelijk Duitsers.  Bombarderen bij nacht maakte met de techniek van die tijd enige precisie onmogelijk – maar dat kon de Britten op dat ogenblik niet meer schelen…

Op 16 januari 1945 was Magdeburg aan de beurt.  371 vliegtuigen van de Royal Air Force waren de beulen van dienst.  De aanval werd ‘s avonds uitgevoerd.  Eerst werd de stad door ‘pathfinders’ verlicht als doelwit.  Dan werden met opzet eerst bommen gedropt die de daken van de huizen rukten.  Vervolgens werden fosfor- en vuurbommen gedropt om de huizen maximaal in brand te steken.  Door deze systematische aanpak werd een vuurstorm opgewekt die het asfalt vloeibaar maakte en de zuurstof uit kelders zoog, zodat alle Duitse burgers verbrandden of stikten.  Acht vierkante kilometers bebouwing werden zo met de grond gelijk gemaakt, de brand duurde meerdere dagen.  Het aantal slachtoffers is erg moeilijk te becijferen, omdat in die fase van de oorlog vele steden gevuld waren met vluchtelingen; het loopt zeker in de vele duizenden.

In het officiële Duitsland is er voor een echte herdenking van de slachtoffers weinig plaats.  De bombardementen moeten steeds gezien worden als ‘een noodzakelijke prijs voor de bevrijding’, een ‘waarschuwing tegen rechts’, het aantal slachtoffers wordt onderschat, het doelgericht viseren van burgers (en dus het karakter van oorlogsmisdaad van het bombardement) moet ontkend of vergoelijkt worden.  Sinds enkele jaren gaan rechtse nationalisten daar met veel moed tegenin: zij eisen dat een oorlogsmisdaad een oorlogsmisdaad wordt genoemd.  Alle rechtse nationalisten worden door de pers voor het gemak ‘neonazi’s’ genoemd;  die zijn er natuurlijk ook wel, maar telkens weer blijkt dat zij vooral betaald worden door… de Duitse staatsveiligheid.

Naar jaarlijkse gewoonte tracht het extreem-linkse antifa-uitschot, gesteund door pers en regime, de rechtse nationalisten aan te vallen.  Deze keer overtroffen ze zichzelf: door het omlaag gooien van een betonblok vanop het dak van een huis probeerden ze agenten te vermoorden.  De agenten omsingelden daarop het pand en arresteerden enkele antifa-schurken wegens poging tot doodslag.  De beelden van de intimidatie die de rechtse Duitsers trotseren wekken maar één gevoel op: respect.