Het was niet in het nieuws, al had het wel veel meer aandacht mogen krijgen. Op 2 januari was het 520 jaar geleden dat de islamitische stad Granada viel voor de Spaanse katholieke vorsten en hun legers. De val betekende de overwinning van het strijdvaardige Spaanse katholicisme over de fanatieke islam van de Berbers (die na een invasie en burgeroorlog de Arabieren van de macht hadden verdreven).
Bijna 800 jaar had het islamitische Spanje, Al-Andalus, zich uitgestrekt het Iberische schiereiland. Op een bepaald moment strekte de islamitische overheersing zich uit tot voorbij Narbonne in Frankrijk en slechts het Frankische leger kon bij Poitiers in 732 de opmars tegenhouden. Het betekende niet het einde van plundertochten e.d. in Frankrijk, integendeel. Nog eeuwenlang zouden de christenen, op een bepaald moment teruggedreven tot een paar versterkte bergdorpen in het noorden, moeten strijden om geleidelijk de herovering van Spanje tot een goed einde te brengen. Uiteindelijk zouden zij winnen door een demografisch overwicht (Europese boeren trokken in meerdere golven in massa naar Spanje om vrij land te bebouwen), door een enorme durf aan de dag te leggen in het zetten van doelen en door hun onfeilbaar geloof in de uiteindelijk overwinning Tussen de verovering van het Visigotische koninkrijk door islamitische strijdkrachten (geleid door Arabieren) en de val van Granada, beschouwd als het einde der Reconquista, had het Iberisch schiereiland er een hobbelige rit opzitten. Al-Andalus werd een eigen kalifaat, de christelijke koninkrijken voerden een bij momenten zeer hevige strijd om de eerste plaats en Aragon en Castilië werden verenigd tot het latere Spanje.
In Spanje wordt dit nog steeds gevierd, ook al probeert men dit feest (met dank aan links) af te zwakken om het uiteindelijk compleet te verbieden. Dit jaar had linkse druk ervoor gezorgd dat in de militaire parade van Spaanse soldaten in historische uniformen een soldaat werd opgenomen in Arabische gewaden. Wat op groot gejuich werd onthaald bij de aanwezigen aangezien de plaatsing van de Arabische soldaat het deed overkomen alsof de man een gevangen Moor was in handen van de Spaanse kruisvaarders. Het is zéér spijtig dat extreem-linkse militanten het nodig vonden om dit evenement te verstoren om hun, in dit geval Andalusische, separatisme tentoon te stellen. Dit met steun van een tiental Marokkaanse immigranten die het nodig vonden om het iedereen te proberen duidelijk te maken dat Al-Andalus aan hen behoorde. Helaas vonden ook Baskische separatisten het nodig om hieraan deel te nemen. Men kan zeggen wat men wil over de legitimiteit van de Baskische eisen tot onafhankelijkheid, maar wij kunnen enkel maar het verstoren van dit soort evenement veroordelen. De politie trad uiteindelijk kordaat, maar correct op en de aanwezige rechtse militanten, die hun ongenoegen over het linkse protest lieten blijken, konden op de nodige bijval en dankbetuigingen rekenen van de omstaanders.
Wij kunnen trouwens het boek “De Spaanse Conquista en Reconquista 711-1492” van de hand van Luc Corluy, uitgegeven bij het Davidsfonds, aanraden voor wie meer informatie wil over deze langdurige strijd. Ook interessant is deze informatie over de festiviteiten “Moros y cristianos“
In 2009 is er nog een belangrijke en heuglijke datum onopgemerkt voorbij gegaan, nl. de deportatie van de moslims uit Spanje 400 jaar geleden. In feite was dat het sluitstuk van de Reconquista, of de overwinning van de beschaving op de barbarij.
Helaas is het allemaal voor niets geweest: er zitten nu vele malen meer moslims in Europa dan een paar eeuwen geleden, en we hebben ze nog zelf uitgenodigd ook.
WABLIEFT? Ik moet zoals zoveel Vlamingen zo nodig de geschiedenis gaan leren.!!
Begin alvast sarcastisch de feestdag te vieren, dat links het continent teruggeeft aan de Islamieten en de Marokkanen. Wat niet meer met protesten mag gezegd worden, dat doe je dan maar symbolisch met sarcasme: Jaar: ” ” “Feestdag dat wij linksen het land én het continent terug begonnen te geven aan de moslims”
Op de foto staat het standbeeld van koning don Pelayo (zijn echte germaans-vicigotische naam kon ik niet terugvinden), de laatste vici-gotische koning die de islamieten tot stand bracht in 722 bij Covadonga. Eigenlijk is dit de éérste christelijke overwinning, en kan men zeggen dat hier de Reconquista werd begonnen. Dat was voor Poitiers en mag als even belangrijk beschouwd worden. Méér hierover op Wikepedia : http://nl.wikipedia.org/wiki/Don_Pelayo
Wie al in Havanna geweest is, zal waarschijnlijk het zéér grote hospitaal kennen, genoemd Salvador Allende. Welnu, vraag niet daarnaar aan de bevolking, vraag naar het hospital Covadonga. Dat was de oorspronkelijke naam. De communisten moesten er Allende van maken. Nog wat “linkse leugens”.
Toemaatje : lijst van de vici-gotische koningen in Spanje : http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_koningen_van_de_Visigoten