Nu de openingsdebatten van NSV en KVHV Gent voorbij zijn en de nieuwbakken leden de rangen hebben vervoegd, is het academisch jaar in Gent voorgoed gestart voor deze twee nationalistische clubs. De NSV werd gisteren erkend als politiek en filosofische studentenvereniging en KVHV Gent mocht een eerste keer kennismaken met de verdraagzaamheid van de linkerzijde.
Over de erkenning van de NSV werd al heel wat geschreven en gezegd. Het belangrijkste is dat de Vergadering van de Konventvoorzitters (VKV) gisteren besliste om de NSV, ondanks alle tegenwerking en boycot van links, toch te erkennen. Het werden drie stemmen voor, één tegen en twee onthoudingen. Deze beslissing is niet intrekbaar. De NSV kan deze erkenning enkel kwijtspelen door overtredingen te begaan die bijvoorbeeld te maken hebben met racisme en discriminatie.
Het KVHV, dat al jaren erkend wordt – overigens door hetzelfde PFK (Politiek en Filosofisch Konvent) – en die in feite de wegbereider was van de erkenningen van rechtse studentenverenigingen in Gent (ere wie ere toekomt), mocht na de doopavond afgelopen maand opnieuw kennis maken met de vuisten en hoofden van links. Twee incidenten speelden zich af, maar het meest opvallende was de aanval op de praeses (voorzitter) van KVHV Gent. Toen deze door de Overpoortstraat wandelde, samen met een compaan, beiden uitgedost met traditionele pet en lint, werden ze in de rug aangevallen. De pet van de praeses werd ontvreemd en het slachtoffer kreeg nog een kopstoot als toemaatje met als resultaat een gebroken neus.
Bij het andere incident werd zelfs een vrouwelijk lid van het KVHV geslagen. Het academisch jaar werd met andere woorden (helaas volgens traditie!) ingezet door gewelddadige verwelkomingen vanwege linkse nietsnutten. Uit ervaring weten we dat deze linksen zelfs niet in het minst iets te maken hebben met het studentenleven of de academische instellingen an sich. Deze low-lifes proberen anders wel om de traditionele studenten, de rechtse clubs in de eerste plaats, het leven betrekkelijk zuur te maken. Of dat lukt is echter een andere vraag. Rechtse studenten zijn namelijk vreedzaam, maar weerbaar!
Onze “verdraagzaamheid” beperkt zich tot ons eigen gedachtengoed en ons PoCo-stopwoordje “diversiteit” waarover wij zo vaak snateren ” is eigenlijk CONFORMITEIT aan ons eigen gedachtengoed dat wij eisen , iets mag immers maar zoverre “diversiteit” wezen, dat het niet zo “divers”(sic) van af te wijken van de dogma’s der Linkse Kerk in onze gauchistische catechismus met sossenrode kaft getiteld ; “DIVERSITEIT is een verrijking”, ONZE “diversiteit” uiteraard, ha ja. Nu mijn kaki parka, teensletsjen aan en shit joint in mijn muil en betogen maar, zolang we maar niet moeten gaan werken…..