Er is de laatste tijd heel wat te doen geweest rond het uitzenden van islamitische religieuze televisie op de openbare omroep. Los van het feit wie dan wel of niet deze uitzendingen maakt, is het hypocriet om hier tegen te zijn.
Momenteel wordt er schande gesproken over het uitzenden van een islamitische visie op de openbare omroep. Het is echter enkel maar logisch dat deze uitzendingen worden gemaakt en uitgezonden. Moslims vormen, of men dat nu wil of niet, immers een redelijk grote groep in onze samenleving. Orthodoxe christenen of joden, die minder talrijk zijn, hebben ook recht op deze uitzendingen. Dit vervolgens verbieden voor moslims zou niet enkel leiden tot een radicalisering wegens uitsluiting, maar zou moreel gezien ook hypocriet zijn.
Tevens is dit het geval met hala-voedsel en met de islamitische rechtbank. Laat ik er om te beginnen bij zeggen dat ik hier ook allemaal geen fan van ben. Wanneer men in Antwerpen is en men passeert de Plantin & Moretuslei moet men echter eens binnenstappen in de Delhaize die men daar tegenkomt. Daar vindt men heler rekken koosjer voedsel met Israëlische vlaggen om het duidelijk aan te tonen. Ook zijn er in Antwerpen joodse overlegcomité’s die krak hetzelfde uitvoeren als dat wat Sharia4Belgium wil doen met hun moslimrechtbank. In het joods onderwijs, enkel voor joodse kinderen, leert men hoe hun cultuur superieur is aan de christelijke en krijgt men een religieuze opvoeding. En ook in orthodoxe kringen vormen de geestelijken een belangrijke bemiddelende rol.
Het is dan ook maar de vraag hoe men naar diversiteit wenst te kijken. Wenst men de moslims geen rechtbanken en uitzendingen te gunnen, wat te begrijpen valt, dan moet men dat de anderen ook niet gunnen. Wenst men onze cultuur te behouden, dan dient men deze te beperken tot de christelijke godsdienst (nadat de Kerk intern grote kuis heeft gehouden). Men mag echter niet hypocriet zijn en de éne bevolkingsgroep meer rechten geven dan de andere en over het initiatief van de éne bevolkingsgroep geen problemen maken, maar over krak hetzelfde initiatief van een andere groep vervolgens klagen.
Is er plaats voor islamitische uitzendingen op de openbare omroep? Dat hangt er van af vanuit welk standpunt men het bekijkt. Mijn inziens is er enkel plaats voor de christelijke godsdienst, maar zij die komen zwaaien met de westerse waarden van de “Verlichting” dienen beter te ijveren voor het volledig afschaffen van religieuze uitzendingen en religieuze symbolen. Maar dan werkt men weer mee aan de afbraak van onze cultuur. Tegenstanders dienen zich dan ook in de eerste plaats te bezinnen over wat zij wel of niet willen en dienen daarna pas zich te beklagen over bepaalde dingen. Men kan echter niet ijveren voor de liberale waarden van de Verlichting en tegelijkertijd de culturele conservatief uithangen.
Dit is allemaal een beetje kort door de bocht. Als men aan CD&V recht op zendtijd geeft, hoeft men nog geen zendtijd te geven aan een fascistische ideologie die oproept tot geweld. De ene godsdienst is de andere niet. Er worden dagelijks overal ter wereld moorden en slachtpartijen begaan door deze ene psychotische ‘godsdienst’. Zou het er zonder deze godsdienst van de vrede niet heel wat vreedzamer toegaan op deze wereld? Kent u een ‘democratisch’ land waar deze godsdienst van de vrede het voor het zeggen heeft? Niet alle godsdiensten zijn helaas moreel gelijkwaardig. Grote godsdiensten brengen grote culturen voort; moorddadige godsdiensten genereren geweld: de ene dictatuur wordt vervangen door de andere of nog concreter: van Arabische lente naar islamitische ijstijd.
Een uitstekend artikel, waarvan de draagwijdte veel verder gaat dan de titel laat uitschijnen. . De schrijver van dit artikel zegt het niet zo cru als ik (en hij heeft gelijk) maar het is duidelijk dat hetgeen hier wurdt aangeklaagd in de kern niets anders is dan a) ikke, ikke, ikke en de rest kan …., en b) de wet geldt alleen voor de anderen, nooit voor ons zelf. Soms schaam ik mij een ethisch mens te zijn en geen stom dier, want dit laatste lijdt niet aan onze verkrampte en ziekelijke hypocrisie, vooringenomenheid en onrechtvaardigheidj. Soms vraag ik mij af of het offer van Jezus en zijn lijden aan het kruis wel enig praktisch resultaat of nut heeft gehad.