In een democratische rechtsstaat gelden strenge regels voor magistraten, en één van de meest fundamentele die natuurlijk iedereen kent is dat ze onpartijdig moeten zijn. Wie daar blijkbaar geen last van heeft is de zeer strenge politierechter Peter D’Hondt, die in een vraaggesprek met zijn moeder Paula D’Hondt in De Standaard tot tweemaal toe bevestigt: ‘Ik ben links’. Rechtse mensen die voor hem gedagvaard worden kunnen hem nu wraken wegens een schijn van partijdigheid.
In het vraaggesprek dat op 3 september 2011 in De Standaard verscheen laat de rechter geen twijfel bestaan over zijn linkse politieke overtuiging. Vooreerst gaat hij zonder probleem akkoord actief deel te nemen aan een interview dat gaat over de politieke linkse activiteit van zijn moeder, Paula D’Hondt; daarbij wordt herhaaldelijk en in zeer negatieve zin verwezen naar het toenmalige Vlaams Blok. Paula D’Hondt was als commissaris voor migranten destijs de verantwoordelijke voor de immigratiechaos waarvan we nu de gevolgen zien.
Vervolgens laat de politierechter geen enkele twijfel over zijn linkse politieke ingesteldheid. ‘Dat linkse heb ik zeker van mijn moeder geërfd,‘ zo orakelt hij. En ook nog, nadat hij heeft verklaard zelf niet gelovig te zijn: ‘ Nu voel ik me toch meer aangetrokken door het linkse gedachtegoed. Jean-Luc Dehaene heeft ooit gezegd: mocht ik niet gelovig zijn, dan zou ik een socialist zijn. Ik ben dus in goed gezelschap.’
Dat een magistraat in alle openheid erkent dat hij links en socialist is, is kompleet strijdig met de principes van de onpartijdigheid. Bovendien leidt het ertoe dat Peter D’Hondt schimpt op de rechterzijde: ‘Het zijn altijd dezelfden die tegen maatregelen voor meer verkeersveiligheid zijn‘, zo klinkt het. Peter D’Hondt houdt dus blijkbaar niet van rechtse politici die zich afvragen waarom een moordenaar of verkrachter volgens links een ‘slachtoffer van de maatschappij’ is maar een automobilist die 60 km per uur rijdt waar het maar 50 mag zijn een gevaarlijke crimineel….
Dit artikel moet dan ook door alle advocaten en rechtse mensen in de regio waar D’Hondt als rechter zetelt bewaard en gekoesterd worden. Wanneer men gedagvaard wordt, kan een rechter immers gewraakt worden, indien hij publiek politieke stellingen heeft ingenomen; het Vlaams Belang heeft dat recent nog op mijn advies met succes gedaan in de Raad van State tegen Franstalige rechters die zich publiek hadden uitgesproken tegen rechts. Wie ergens op het web publiek gepubliceerd staat als CD&V’er, NVA’er, VB’er of VLD’er, bijvoorbeeld omdat hij bestuurslid is of kandidaat was bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen, kan dus nu bij een dagvaarding politierechter Peter D’Hondt wraken wegens een gebrek aan onpartijdigheid: de rechtse gedagvaarde mag de gegronde vrees koesteren dat zelfverklaarde linkse socialist Peter D’Hondt zijn zaak niet helemaal objectief zal bekijken.
En intussen is het wachten op de eerste rechter die een vraaggesprek geeft samen met zijn in het VB actieve moeder en die publiek verklaart dat hij ‘rechts’ is. Om een of andere reden vrees ik dat dat nog even op zich zal laten wachten…