Op de webstek van Knack mochten we volgende uitspraak lezen van Etienne Vermeersch: “Emeritus professor Etienne Vermeersch over de lage opkomst van de IJzerbedevaart: ‘Dit bewijst dat het nationalisme in Vlaanderen zo goed als dood is.'” Van een IJzerwake heeft de man duidelijk nog nooit gehoord.
Men kan het onze Etienne niet kwalijk nemen, hij durft wel eens over de dingen schrijven alsof enkel dat wat hij ervaart echt bestaat. De IJzerbedevaart trekt amper nog volk, dat is een feit. Concluderen dat nationalisme daarom dood is, dat is idioot. Op de IJzerwake komen elk jaar meer dan 5.000 mensen samen, dit jaar zelfs iets meer dan 6.000. Nationalistische verenigingen als NSV! en Voorpost zien hun actieve ledental stijgen en meer dan ooit is er interesse in het nationalistische gedachtegoed.
Al moet er dan wel meer invulling gegeven worden aan het nationalisme. Wanneer Vermeersch bedoelt dat het klassieke nationalisme dood is, dat enkel slogans kende, dan heeft hij gelijk. Meer dan ooit is er nood aan een maatschappelijke en economische invulling van het nationalisme. Maar daar passen we binnenkort met RechtsActueel een mouw aan.
NB: het bewuste artikel op Knack: http://knack.rnews.be/nl/actualiteit/nieuws/belgie/nationalisme-in-vlaanderen-zo-goed-als-dood-etienne-vermeersch/article-1195091983899.htm#
Leve de antiklerikale gebuisde jezuieten, hé Etiene V. en vermits niemand ons serieus neemt, doen wij het zelf wel, hé, iemand moet het toch doen !
Het “klassieke nationalisme” is geen slogannationalisme hoor Yves. Ik zou dat eerder beschouwen als de beginjaren van het nationalisme in de negentiende eeuw. Het slogannationalisme is een product van de twintigste eeuw, met de opkomst van de massapolitiek en iets dat voortleeft in populistische partijen. Dood is het nationalisme niet, omdat de natiestaat nog altijd een zingevende rol heeft. Wie naar het buitenland gaat, zegt altijd dat hij van die of die natie komt.
De vraag is ook weer wat “nationalisme” nu juist betekent. We geven er graag zoveel definities aan, maar je kan het helemaal deconstrueren totdat het gewoon een eenvoudige grondhouding is. En daar kan je alle richtingen mee uit. Je hoort wel eens zeggen dat een nationalist geen liberaal of marxist kan zijn, maar toch is het nationalisme in eerste instantie een liberale ideologie geweest. En ook de marxisten zijn ermee gaan lopen toen bleek dat het internationalisme een dode mus was.
Maar het is inderdaad niet dood, het heeft zelfs een heropleving gekend in de jaren ’90! Zie: http://www.jstor.org/pss/591074