Na dagen van rellen, plunderingen van winkels en onrusten in de straten van diverse steden over heel Groot-Brittannië, heb ik toch wel met enige verbijstering de reacties van de partijpolitici aangehoord. David Cameron, de president van Groot-Brittannië viel in het Lagerhuis – daar ondersteund door alle partijen – uit naar de relschoppers en hun ouders. Verder klaagde hij bepaalde delen van de samenleving aan en liet zich negatief uit over de heersende mores in deze lagen van de bevolking. Toch zou het hen wel sieren specifieker te zijn over de problemen en zeker ook hun eigen rol hierin te erkennen.

Het verbaast mij namelijk totaal niet dat de deelname van etnische minderheden in de deze rellen zeer groot is. Logischerwijs moet je voor deze informatie niet de hoofdstromingen van de media volgen, tijdens de rellen in London spraken de media in Nederland direct over jongeren als daders en niet over de etnische achtergrond. Nu zou men hierna kunnen concluderen dat er een generatieconflict aan de problematiek ten grondslag ligt. Echter media als RussiaToday ´het zijn etnische minderheden´ en Novopress ´inderdaad het zijn jongeren met een Afrikaanse achtergrond´ wisten wel te vertellen wie er oververtegenwoordigd waren bij de rellen. Over het algemeen zwarte Afrikanen dus.

Het leeuwendeel van de negroïde bevolking van Europa is erg gericht op de Verenigde Staten van Amerika en de daar heersende gebruiken en waarden. En dan met name die vanuit de achterstandswijken van de grote steden aldaar. Jarenlange veramerikeniseringsbeleid en begrip voor de ´cultuur´ uit de VSA hebben ook dergelijke gedragingen met zich meegebracht. Er heerst er onder deze jongeren een gewelddadige en zeer op rijkdom gericht cultuur. Die zich ook vooral druk maken om uiterlijkheden en op de zichtbare rijkdom. Veel glimmende spullen, veel bling-bling dus.

Het wordt verbeeld in de muziekstijl Rap, een toch wel duidelijk product van de Amerikaanse achterbuurten. Voor wie videobeelden hiervan bekijkt merkt de enorme nadruk op uiterlijkheden, mooie wagens en kledij, alsmede extreem machogedrag. De teksten in de muziek roepen op tot het snel vergaren van rijkdom en zijn vaak ook zeer gewelddadig.

De roekeloze tochten naar tastbare luxegoederen die we de afgelopen week in de steden van Groot-Brittannië hebben gezien, liggen er in opgeslagen. Ergerlijk is natuurlijk de bijdrage van Europese jongeren in deze groepen, hoewel zeer zichtbaar in de minderheid. Echter ze groeien op met gevoede haat tegen de eigen cultuur, tussen de brutale en zelfbewuste immigrantengroepen en met pulpkanalen als MTV binnen handenbereik.