Deze zaterdag werden er voor het eerst in Nederland manifestaties gehouden van de bekende beweging Occupy Wallstreet die een kleine maand geleden op Wallstreet te New York is gestart en inmiddels over heel de V.S.A. is uitgewaaierd. In Den Haag kwam men op het Maliveld bijeen, logisch als zijnde de regeringsstad, met naar schatting zo´n 700 mensen. En in Amsterdam waar de voornaamste financiële instellingen zitten alsmede de aandelenbeurs, kwamen zo´n 1500 mensen bijeen. De verslaggever van het NOS nieuws kon nog net zijn kwijl binnenhouden toen hij dit alles versloeg en leek te willen vertellen dat het groot succes is, ik heb er toch wel een andere visie op.

Deze beweging is uit de V.S.A. overgewaaid en richt zich allereerst tegen bankiers, die ze verantwoordelijk houden voor de economische crisis. Ze lijkt in de V.S.A. langzaam uit te groeien tot een bredere beweging tegen sociale ongelijkheid en tegen verrijking aan de top van de transnationale bedrijven. Deze protesterende Amerikanen noemen zich de 99% van de bevolking die zich verzetten tegen de uitbuiting en corruptie door de 1%.

Maar in Nederland is de situatie wel wat anders dan deze in de V.S.A. Daar zit met in een economisch crisis met 10% werkloosheid en een staatsschuld van circa $ 14.000 miljard en daarbij nog een huizenmarkt die echt volledig is ingestort. Echter de inkomensverschillen zijn hier veel minder groot en ook zijn de cijfers, zoals die van de werkeloosheid hier heel wat minder slecht.

Want natuurlijk niet betekent dat de kritiek op de vrije markt niet terecht is of dat de banken zich ook in Nederland niet zouden misdragen. De steeds verder uitbreidende rol van de banken binnen de economie is absoluut geen goede zaak. Ze heeft tevens van haar beschermde rol binnen het economisch proces misbruik misbruik gemaakt, door te gaan gokken op de beurzen. Daarbij zijn er nog de miljarden aan kapitalenstromen die over de wereld schieten en allerlei brutale investeringsfondsen die hiermee bedrijven opkopen en weer verkopen ongeacht de gevolgen voor de medewerkers. Nee, de centrale kritiek van deze beweging is zeker terecht.

In Nederland is wat betreft buitenparlementaire actie, waar het gaat over economische ongelijkheid, in handen van linkse bewegingen. Het is dan ook duidelijk dat deze, inclusief ook alle partijen, een grote vinger in de pap hebben in deze acties. Daarbij nog wat aangevuld met geestgenoten met denkbeelden uit Mei´68 en wat studenten. De werkman en vrouw en de middenklassers, de ruggensteunen van onze economie, heb ik de kritieken op straat nog niet zien steunen. Althans in Nederland dan niet.

Het is al een tijdje dat linkse bewegingen trachten de economische crisis om te zetten in het vergroten van de aanhang. Eerder al met de beweging ´Griekenland is overal´ n.a.v. de Griekse protesten, maar daar zaten bijna exclusief anarchistische organisaties achter. Iets dat ook wel te zien was aan de uitstraling van de protesten, met als gevolg dat ze geen enkele bijval kregen, ook niet uit de linkse hoek.

In het geval van de occupy-bewegingen is er dus zeker brede bijval van de linkse bewegingen en dat is zeker de winst voor de personen die munt willen slaan uit de economische onvrede. Echter ben ik benieuwd of ze gaan groeien, maar ik heb hiervoor nog geen signalen gezien, hoewel er in de samenleving zeker ook wel onrust is over de rol van de banken in het economisch proces.