Steek je vinger op als jij ook het klimaat ontkent

Of vind jij ook dat het mèèr dan stilaan met dat soort neologismen de spreekwoordelijke spuigaten uitloopt, lieve lezeres, geachte lezer dezer? Wordt er wel eens over nagedacht dat woorden in onze en in om ’t even welke àndere mensentaal ‘iets’ willen diets maken, iets te betekenen willen hebben? Geef jij ook wel eens de paarden van je verbeelding vrije teugel als ze terug draven willen naar die toverachtige Tuin van Eden met appels en peren en sappige pruimen aan vol beladen bomen waar de eerste mensen op aarde de vruchten van mochten plukken, als ze met hun pas geschapen fikken maar niet aan die unieke, die énige ‘Boom van goed en kwaad’ gingen zitten! En precies bij dàt goddelijk verbod bleek bij de paradijselijke helft van  de eerste menselijke schepselen het schoentje te knellen, al liepen beide paradijsbewoners daar als pre-karmelieten als het ware, volslagen ongeschoeid rond. En als je geen schoeisel draagt, kan er ook geen wringen. Terug nar die verboden boom en zijn vruchten, waar Eva maar de hand naar uit te steken had. Laagstam dus, want ook van een ladder om tegen een hoogstam te zetten, had de eerste vrouw geen weet, evenmin als van een ladder in haar kousen, omdat ze die niet droeg.

De eerste mensen droegen gewoonweg nikske, wat mutatis mutandis door de Vlaamse Beweging in een slagspreuk is aangepast pour le besoin de la cause: ‘Voor ’t belgiekske? Nikske!’ Zo zie je maar dat van Aards Paradijs naar Vlaamse Beweging maar een kleine stap is. Omgekeerd ligt vèèl moeilijker! Tijd nu om bij mijn titel uit te komen: het klimaat. Nergens in het scheppingsverhaal gelezen dat het voor eerste mensen, al droegen zij geen kleren, geen weer geweest zou zijn om een hond door te jagen. Dat er toen nog geen hond geschapen was, doet géén afbreuk aan het realiteitsgehalte van die uitspraak, integendeel! Zo’n uitspraak, gevleugeld of niet, mag nu toch wel als een oervoorbeeld worden bestempeld van klimaatontkenning. Zelfs zonder die hond moet het Anuna en Kyra en al die andere gedreven actievoerders voor een te herwinnen Aards Paradijs toch meer dan één doorn in de linkervoet zijn, die stuitende ontkenning van een klimaat waarin de wereld vergaat als de misselijke mens het op zijn beloop laat. En dat brengt mij dan als vanzelf terug bij eerste mens Adam die Eva op haar beloop liet richting die laagste appelaar waarin zij met een knakje die appel van zijn takje pakte. Zij beet erin en zag plotsklaps dat zij naakt was. En Adam zag het ook, maar riep haar niet op het appèl met haar appel. Tot jolijt van dat serpent dat zijn lol niet op kon en waarnaar later, vèèl later, de serpentines van carnaval zijn genoemd!