De Croo en zijn Vivaldi, nee, ik lust ze niet
of juister uitgedrukt, ik lust ze wél, maar rauw
en ergens weggedoken zodat niemand ziet
wat voor een zuur gezicht ik trek wanneer ik kauw.

Dit heb ik niet besteld, gaat het dan door mijn hoofd
en massa’s kiezers deden dat al evenmin.
Wie heeft zo velen zùlke vieze pee gestoofd
dat er massaal gekokhalsd wordt van tegenzin?

Zo velen krijgen ’t paarsgroen goedje niet verteerd
en slaan er stante pede blauw van uit of rood,
terwijl er bij Vivaldi wordt kazak gekeerd
om ’t eigen vel te redden in geval van nood.

Dat zal wel wezen, lees ik in de media,
omwille van een dwang die onweerstaanbaar dwong,
zoals destijds bij Hitchcock in de cinema,
waar ik als jonge snaak al eens naar kijken gong.

De Demokraten zullen zeggen: “Zie je wel,
dat kiest en kent ’t verschil niet tussen gong en ging.
maar wil een vinger wél in ’t politieke spel
met groen klimaataccent ten koste van pingping.

Het is te laat de put gevuld, maar ‘k was een rund
omdat ik stemde niét voor paars of groen, maar voor…
Ik heb de beste paarden de haver niet gegund.
Vergeef me, paarden, het was maar een metafoor.