Zijn er ook goede kanten aan het Chinese virus? Daar zou je met een heel sterk vergrootglas op zoek naar moeten gaan, want heel die resem strenge maatregelen om, naar het woord van een corona-wetenschapper, het virus bij zijn nekvel te kunnen grijpen, zijn wij met z’n allen kotsbeu, laat staan dat wij er iets goeds van zouden willen zeggen. Toch zou ik een poging willen doen: ik vind het positief dat de corona-afzondering ervoor gezorgd heeft dat het nieuw-modische Halloween-gedoe dit jaar op een laag pitje moest worden gedraaid. Al besef ik maar al te goed dat ik met die mening een hoop mensen, vooral van jeugdige leeftijd, tegen de haren instrijk, ik gruwel van die uit Amerika geïmporteerde griezel.
Voor alle duidelijkheid, met die griezel bedoel ik niet Donald Trump, maar wel dat fel opgeklopte en opgefokte Halloween dat uit het niets van over de grote waterplas naar onze kontreien is komen overwaaien. Net als corona heeft Halloween trouwens niet enkel onze gewesten besmet. Toen ik enkele jaren geleden op 31 oktober logeerde in Zuid-Afrika verbleef, kon ik er ook dààr niet naast kijken: Halloween bij de kapper, in alle warenhuizen en heel opvallend ook in het uitgaansleven. Bij het gadeslaan van die geïmporteerde zotternij, heb ik mij dikwijls afgevraagd of bij die raar gemaskerde feestvarkens wellicht zouden kunnen zijn die weten dat de oorsprong van die Amerikaanse Halloween gezocht moet worden bij de Kelten van ons aloude Avondland en meer bepaald in Ierland, waar de naam verwijst naar een sater, die zich bij voorkeur placht te verschuilen in de dichte bossen die daar, zowel als bij ons, in lang vervlogen dagen welig tierden.
Ik heb mij vaak afgevraagd of de uitgelaten feestvierders in Vlaanderen en Nederland enige notie hebben van onze eigen Heer Halewyn die in onze eigen letterkunde vereeuwigd is in de schitterende ballade die ik zelfs in Zuid-Afrika meermaals heb mogen voordragen, helemaal uit het hoofd, nota bene. Vreemd dat deze ‘eigen’ Halewyn niet tot het uitgaansleven is kunnen doordringen en die vreemde Halloween er niet uit weg te slaan is. Dat fenomeen heeft mij geïrriteerd, zodanig dat ik er zowaar een gedicht aan gewijd heb. Hier komt het.
Ach Halloween Ach Halloween, die griezelgruwel door de States ons opgedrongen, geen boodschap heb ik aan dat soort geïmporteerd vertier dat ons van far away met forse flair de strot wordt ingewrongen op klanken uit een wereld die van over there is, niet van hier. Ach Halloween, geef mij maar liever Halewyn uit onze middeleeuwen, die door een mooie maagd met list verschalkt werd aan een galgeveld. Het lied van Halewyn is vele eeuwen erfgoed van ons volk gebleven en ’t wedervaren van de sater werd aan vele generaties voortverteld. Helaas is toen de geest van ene Halloween het water komen overwaaien en werd vergeten ‘t in een klare bron gewassen hoofd van Halewyn, vergeten op ‘t banket van krakelingen en van vele soorten Vlaamse vlaaien. Kon ik maar weer bij Halewyn en bij die maagd met bruine ogen zijn!
5 reacties op “Geïmporteerde griezel”
Er zijn momenteel in de maatschappij echt wel prangender zaken dan de Amerikaanse variant van het Halloween feest om u over te ergeren. Niet?
Men kan het evenzeer als een vooruitgang bekijken dat deze Heidense feestdag terug is van weggeweest, zij het in verbasterde vorm. Ja, de commercie pusht een nieuw verkoopsmoment. Doch, het is echter makkelijk om tegen iets te zijn, moeilijker is het om voor iets te zijn. Wat heeft u zelf gedaan om Heidense feesten tot een waardig, volksverbindend en eventueel zelfs spiritueel alternatief te maken? Als alternatief voor bv. kerst? Want deze hoogmis van consumentisme, van gespeelde wollige goedheid waarbij men aflaten koopt bij goede doelen om zijn ziel te wassen is duizendmaal irritanter dan Halloween. En is kerst tenslotte geen christelijke adaptatie van het Heidense Joel / Yule? Klaagt u daar ook over? Wie heeft er de creativiteit en verbeelding om het Heidendom, de Heidense feesten en tradities te moderniseren, attractiever te maken voor jongere generaties? Ik zie in deze kringen echter geen begeestert talent. Tegen iets zijn mag, doch men moet wel iets positiefs en beters in de plaatst stellen, met alleen zeuren en klagen komt men nergens. Ik lees en proef in het opiniestuk hierboven de verbittering van een oude man. Bedenk wel, met azijn vangst men geen vliegen. Charles Darwin stelde het al; evolutie is aanpassen of uitsterven. Tradities die niet evolueren, sterven dus uit. Misschien iets om over na te denken?
Ik vind het een afschuwelijke vorm van alles tegen de goede smaak en zeden.
Zonde dat er zoveel pompoenen aan ten onder gaan maar diegenen die er hun
Tijd insteken en aan zovele mooiere dingen voorbij gaan zeg ik ……….dat zal wel
Voorbijgaan tot er een andere gek opstaat!!
Kunnen we niet het ideetje lanceren dat Halloween stigmatiserend is voor nieuwkomers? Pompoen zijn per slot van rekening oranje van kleur, en dus niet bla… euh sorry wit. Wedden dat het dan binnen de kortste keren verboden wordt?
Zo klinkt het in de Ballade van Heer Halewyn uit ONZE middeleeuwse letterkunde: ‘Zijn hoofd lag voor zijn voeten ras … Zij nam het hoofd al bij het haar en waste’t in een bronne klaar’.
In tegenstelling tot wat nogal eens wordt aangenomen, is Halloween geen Amerikaanse uitvinding maar het relict van een Keltisch herfstritueel dat de Ierse en Schotse migranten meebrachten. In feite is het zelfs een Nieuwjaarsfeest (Samhain), want de kalender liep bij de Kelten af op onze 1 November, het moment dat het vee de stal in ging. Daarbij gaat het om een uitdrijvingsritueel tegenover kwade demonen, catastrofes, verpersoonlijkt door de kwelgeest Allowin, wiens hoofd door een jonge vrouw wordt afgehakt. (Zegt Johan Sanctorum…)