Paris Match, het wekelijks in Frankrijk verschijnend geïllustreerd blad, brengt een portret van een zekere Alice Coffin (Toulouse 1978 – ), van wie zojuist ‘Le génie Lesbien’ (het lesbische genie) verscheen bij de uitgeverij Grasset in Parijs. De dame (sic!) militeert voor een absolute apartheid tussen mannen en vrouwen en gelooft bovendien dat het nodig is om de mannen op alle echelons opzij te schuiven.

Alice Coffin is een journaliste, lesbische activiste en gemeenteraadslid in Parijs voor de lijst van ‘Europe Ecologie Les Verts’ (EELV).  Voor de groene madam zijn alle mannen onverbeterlijke, gewelddadige macho’s.  Alice Coffin leest geen boeken meer die door mannen zijn geschreven, kijkt niet meer naar films die door mannen zijn gemaakt, luistert niet meer naar muziek die door mannen is gecomponeerd.  Voor haar geen Bach, Mozart, Beethoven, Aznavour, Brel, Beatles, Stones, Shakespeare, Dumas, Coppola, Spielberg, en noem maar op. 

Of ze in geval van dringende medische hulp de tussenkomst van een mannelijk chirurg zou weigeren, heeft ze er niet bij gezegd. Sinds 2012 geeft Coffin ook les ‘journalistiek’ in het Institut Catholique de Paris. Stuur uw kinderen (jongens) daar maar eens naar toe! Afgaand op haar foto, zal echter geen man wakker liggen van haar voorkeuren.

Omdat de kiezers massaal wegbleven (corona) voor de laatste gemeenteraadsverkiezingen, deden vele groenen hun intrede in de gemeente- en stadhuizen. De Fransen zullen het geweten hebben. De groene burgemeester van Lyon wil geen ‘Tour de France’ meer in zijn gemeente (te vervuilend) en zijn ambtsgenoot uit Bordeaux wil geen ‘dode bomen’ (lees Kerstbomen) in zijn stad.

Naast de gekende verkiesbaarheidsvoorwaarden zou een psychiatrisch verslag misschien aangewezen zijn voor bepaalde verkozenen.