Is het onervarenheid, domheid of gewoon een totaal gebrek aan kennis van de politieke geschiedenis?  Hoe dan ook heeft Conner ‘mateke’ Rousseau de eerste grote flater van de nieuwe Waals-linkse Vivaldi-regering begaan: hij heeft zowaar socialist Frank Vandenbroucke tot minister gebombardeerd.  Die haalde bij de verkiezingen 0 stemmen, want hij stond niet eens op een lijst.  Voor jongere mensen doet die naam wellicht geen belletje meer rinkelen, maar Frank Vandenbroucke ging de geschiedenisboeken in als ‘De Geldverbrander’ uit het Agusta-smeergeldschandaal uit de jaren ’90 van vorige eeuw.  Zijn benoeming catapulteert ons terug naar een tijd, dat de maffia rond de PS en de SP.a elkaar met Italiaanse huurmoordenaars op parkings neerkogelde.

In 1988 kocht het Belgische leger een reeks nieuwe helikopters aan bij de Italiaanse wapenbouwer Agusta.  Er hing al meteen een verdachte sfeer rond het dossier, want de Agusta’s waren duur en eigenlijk militair niet ideaal.  In 1991 ging de bal dan aan het rollen, toen een kopstuk van de PS, André Cools, in ware maffiastijl neergekogeld werd door huurmoordenaars uit Italië.  Het beeld van zijn lijk op een autoparking ging de wereld rond en maakte duidelijk, dat Luik wel degelijk het ‘Palermo aan de Maas’ was.

Het spoor naar de opdrachtgevers van de moord leidde naar zwaar criminele maffiafiguren in de PS, vooral rond de ministers Guy Mathot en Alain Van der Biest en hun kabinetten.  Maar tijdens hun onderzoek struikelden de speurders ook over het ene corruptiedossier na het andere, zowel binnen de PS als de SP.a.  De twee belangrijkste waren de corruptie bij de verzekeringsmaatschappij OMOB, en de tientallen miljoenen smeergeld die door wapenbouwer Agusta betaald waren aan kopstukken van de PS en de SP.a om het overheidscontract binnen te halen.

Na vele jaren procederen werden socialisten in 1998 tot straffen veroordeeld: veroordeeld werden vooral Willy Claes, Guy Coëme en Guy Spitaels.  De Vlaamse socialist Willy Claes was toen secretaris-generaal van de NAVO: hij moest zijn functie neerleggen.  De Vlaamse socialisten zorgden zo wellicht voor de grootste blamage voor de reputatie van België op het wereldtoneel ooit.

De socialisten hadden er geen probleem mee: Willy Claes werd behouden als partijlid, werd overal bedeeld met postjes, en werd belastinggeld toegeschoven door hem als ‘muzikant’ te laten optreden voor linkse gemeentebesturen…  Vorig jaar zat hij nog te blinken op de eerste rij van een congres naast Conner Rousseau.  Die een trui met de tekst ‘Peace’ droeg.  Zittend naast iemand die veroordeeld is voor het aannemen van smeergeld van wapenhandelaars.  Bij sommige partijen lachen ze subtiel met hun kiezers, bij de SP.a in alle openheid.

Tijdens het onderzoek kwam aan het licht, dat het hele corruptiedossier rond Agusta binnen de SP.a al jaren bekend was.  In het bijzonder Frank Vandenbroucke was maar al te goed op de hoogte.  Hij werd voorzitter van de SP.a in 1989 en werd er toen over geïnformeerd, dat er miljoenen aan smeergeld van Agusta in een kluis lagen, die dus niet in de officiële boekhouding opgenomen waren.  In plaats van het juiste te doen, en naar het gerecht te stappen, gaf Vandenbroucke zijn medewerkers de opdracht, om de miljoenen te verbranden.  Toen dat bekend raakte, moest Vandenbroucke in 1995 opstappen als federale Minister.

Men kan zich zelfs de vraag stellen, of Frank Vandenbroucke de moord op André Cools niet had kunnen voorkomen.  Want als hij in 1989 naar het gerecht was gestapt met de smeergeldmiljoenen, zoals hij had moeten doen, dan had het gerecht misschien vroeger het Agusta-smeergeldschandaal ontdekt, en dan had de maffia-structuur in de PS-kabinetten kunnen opgerold worden, nog voor de moord op Cools in 1991 beraamd en uitgevoerd was.

Hoe dan ook is Frank Vandenbroucke sindsdien ‘Frankie de Geldverbrander’.  En die geldverbrander komt nu, met 0 stemmen, dus in een Waals-linkse regering terecht zonder meerderheid aan Vlaamse kant.  De schaamte ver voorbij.