Henri en Marie-Thérèse Kaloustian, beiden zeventigers uit Lyon, keken ernaar uit om een paar dagen met hun kinderen en kleinkinderen in hun tweede verblijf door te brengen. Maar het verliep niet zoals ze gehoopt hadden. Agressieve krakers – de nationaliteit hebben we niet kunnen achterhalen – hadden zich gewoon knusjes in hun woning aan de Azurenkust geïnstalleerd.

Hun pand in Théoule-sur-Mer, in de Var, dat ze 36 jaar geleden hadden aangekocht, werd gekraakt door een echtpaar en hun kinderen. De krakers, die de wetgeving allicht goed kennen, namen er hun intrek op 19 augustus en de eigenaars kwamen de 21ste aan. Dat was een dag te laat om ze door de politie te laten buitenzetten.

Waanzin

De man diende een klacht in bij de politie en ook de burgemeester werd ingeschakeld. Hij legde uit dat de krakers de sloten van hun huis hadden laten veranderen en het elektriciteitscontract op hun eigen naam hadden gezet. De burgemeester gaf onmiddellijk het bevel aan zijn politiediensten om de krakers buiten te zetten. Maar al vlug kwam het signaal van de prefectuur en de procureur dat ze hun actie moesten stoppen en de indringers ongemoeid moesten laten. De eigenaars hebben dan maar de nacht in hun wagen doorgebracht.

Wat, gaat u zeggen? Welja:
In geval van kraken van een tweede woning is de wet duidelijk: na 48 uur bezetting door indringers is het niet meer mogelijk om het pand te ontruimen door de ordehandhavers en moet het gerechtelijk apparaat ingrijpen.

Wanneer de rechtbank dan beslist om de indringers uit te drijven, dan nog hebben ze twee maanden tijd om een andere woning te zoeken (‘kraken’). Maar daarmee stopt de waanzin niet. Een jurist herinnert eraan dat als de gepensioneerde besluit de krakers zelf uit te zetten, hij 3 jaar gevangenisstraf en 30.000 euro boete riskeert.

Een normaal mens denkt waarschijnlijk dat we dat verhaaltje verzinnen. Was het maar waar.