Het coronavirus doet zich voelen overal in de maatschappij, ook in de nationalistische beweging. Zowat alle geagendeerde bijeenkomsten zijn afgelast. Congressen, borrels, lezingen zijn allemaal opgeschort. Net als de rest van de samenleving blijft men binnen.

Iedereen zal onderhand wel corona moe zijn, toch is het belangrijk even stil te staan bij de politieke en sociale implicaties van dit virus. Allereerst gaan de economische effecten erger zijn dan de ziekte zelf en met een vertraagde klap aankomen. Dit is ten dele door de verstoring van het dagelijks leven waardoor consumptie en productie stilvallen, maar nog meer komt dit door 12 jaar opeengestapeld neoliberaal inflationeel beleid dat nu in rap tempo zich vertaalt naar de echte wereld. Markten storten in omdat het een zeepbel is die al jaren opgepompt is door de centrale banken. De aankomende economische crisis gaat alle problemen die nooit opgelost zijn sinds 2008 weer op tafel leggen, plus de consequenties van het banen- en inkomstenverlies die de verstoring van het dagelijkse leven met zich meebracht.

Om wat perspectief te geven: toen de crisis echt begon in de VS in 2008 werden er op de eerste dag 670.000 ontslagaanvragen ingediend. Dat was tot dan toe het hoogste aantal ontslagen op één dag ooit. In deze crisis nu, werden er 6,6 miljoen ontslagaanvragen ingediend. Economen schatten dat werkeloosheid op de korte termijn in de VS kan oplopen tot 32% van de werkende bevolking.

Dit is een crisis die de Grote Depressie kan evenaren, tenminste in de VS. Het verschil met 2008 is met name dat iedereen nog veel dieper in de schulden zit, dat centrale banken al hun opties al uitgespeeld hebben, met alleen negatieve rentes en helikoptergeld (massale geldschepping en verspreiding onder de bevolking) nog als opties. En iedereen met enig economisch inzicht weet nu wel dat geld printen geen oplossing is gebleken. Buiten dat, is deze crisis niet een liquiditeitscrisis, maar een verstoring van de werkelijke economie. Productie valt stil, consumptie valt stil. Daar valt niet tegenaan te printen.

Wij gaan dus een zware tijd tegemoet. Maar wij moeten ook wat cynischer leren denken. Tenslotte doet het huidige systeem dat ook. Een crisis is altijd een kans en dat zien wij bij de beleidskeuzes van de gevestigde politiek. Totalitaire maatregelen worden doorgevoerd, zoals drones die mensen in de gaten houden, Google die locatiedata met overheden gaat delen, men moet in sommige landen zich legitimeren op straat en een boete riskeren als men geen goede reden heeft om op straat te zijn. In Frankrijk en Hongarije regeert men per decreet, het parlement is opgeschort of is haar controlerende functie kwijt. In België grijpt links de kans en vormt een minderheidsregering die de Vlaamse partijen buiten spel zet.

Zo cynisch als dit is, dat is realpolitik en zo moeten wij ook denken. Deze crisis toont het absolute falen van het neoliberale systeem aan. Op economische en sociaal vlak. Het kan niet met een crisis omgaan, haar economische beleid is pure waanzin, een economie gebouwd op schuld kon nooit een lang leven beschoren zijn. Er is geen enkele ruimte in het systeem voor niet optimale omstandigheden. Alles, van de zorg tot logistieke netwerken en strategische voorraden, is geoptimaliseerd naar flinterdunne marges teneinde het meest kostenefficiënt te zijn. Elke opschudding is hierdoor gelijk een ramp. Politiek zou vooruitdenken moeten zijn.

Laat dit dan ook de boodschap zijn die wij de komende maanden uitdragen. Het systeem is failliet, u bent werkeloos door de incompetentie van onze leiders. Uw oom, vader, opa of echtgenoot is overleden door het falen van de heersende neoliberale ideologie. U betaalt nu aan de bank om er spaargeld te stalen, omdat in de huidige economie de arbeider en middenklasse uitgezogen wordt tengunste van de banken. Die zijn too big to fail immers, maar u niet.

Legers werklozen die geplunderd worden door financieel kapitalisme betekent politieke verandering. En het ergste dat zou kunnen gebeuren is nog als zij zich keren naar de Marxistische partijen voor antwoorden. Dat zou alles nog erger maken. Dit moet voorkomen worden, dus moeten wij de komende weken en maanden heel duidelijk formuleren waarom Neoliberalisme gefaald heeft en waarom links geen antwoorden heeft.

Nationalisme is de enige werkelijke vorm van solidariteit.