Wat we al lang vermoedden, én ook vreesden, komt uit. Bepaalde
bevolkingsgroepen houden zich niet aan de quarantainemaatregelen,
zoals die door de overheid worden opgelegd. Dat resulteert uiteraard
in meer besmettingen, zowel binnen de groep als daarbuiten. Dat
asociaal gedrag wordt door de overheid angstvallig verzwegen. Maar
af en toe – wanneer het water aan hun mond staat – lekt er iets uit,
zoals nu in Luik.

«Une proportion anormalement élevée de patients d’origine africaine
subsaharienne» hospitalisés à la Citadelle”(Willy Demeyer)

Volgens de Luikse burgemeester, Willy Demeyer (PS), zijn een
abnormaal hoog percentage patiënten met coronaverschijnselen
afkomstig uit Sub-Saharaans Afrika, de Afrikaanse landen die ten
zuiden van de Sahara liggen en van oorsprong een zwarte bevolking
hebben. Het waren de artsen van het Luikse Citadelziekenhuis die de
plaatselijke bewindvoerders daarover alarmeerden.

Het verhaal stond te lezen in de kranten van de groep Sudpresse, dit
naar aanleiding van een persconferentie van Demeyer. Na grondig
opzoekingswerk, hebben we daarvan niets in de Vlaamse leugenpers
teruggevonden. Maar goed, we kennen ze.

Over hoeveel Afrikanen het ging, wilde de burgemeester echter niet
kwijt. Daarvoor verschool hij zich achter het medisch geheim.
Wat dat met medische geheimhouding te maken heeft, blijft een
raadsel. Niemand vraagt immers om inzage van de persoonlijke
dossiers. Maar de bevolking heeft wel het recht te weten hoe
omvangrijk ongedisciplineerde bevolkingsgroepen zijn.

We weten dat Afrikanen graag en uitbundig feesten, waar op zich
niet mis mee is. Maar als ze de quarantainemaatregelen aan hun
laars lappen – wat het groot aantal ziekenhuisopnames wellicht
verklaart – en daardoor de plaatselijke bevolking mede in gevaar
brengt, dan moet dat publiekelijk gemaakt worden. Er zijn immers
talrijke steden, gemeenten en wijken, voornamelijk in het Brusselse
en de Denderstreek, waar men zich ook in Afrika waant.

Natuurlijk zorgen de uitspraken van Demeyer voor de nodige
polemieken. Gutmenschen spreken over stigmatisering van de
Afrikaanse gemeenschap, en zelfs van racisme.  We hadden natuurlijk niets anders verwacht.

Wanneer we dit stukje afsluiten, kijken we nog even naar de
persconferentie van de corona-experten. Daar werd de vraag gesteld
waarom er in verhouding tot het aantal besmette personen meer doden vallen in Wallonië en Brussel dan in Vlaanderen, ondanks dat er in Vlaanderen meer besmette mensen
zijn.  Er kwam geen duidelijk antwoord. Zou het mede aan het
wangedrag van bepaalde bevolkingsgroepen liggen?