Nadat het Chinese longvirus losbarstte en zich dankzij open grenzen en leugens (‘het is maar een griepje’) kon verspreiden naar Europa, zitten we nu in België aan dag 19 van de halfslachtige ‘zachte lockdown’.  Scholen zijn dicht, maar er is opvang;  winkels zijn dicht, maar voedingswinkels blijven open;  restaurants zijn dicht, maar er wordt lustig rondgereden met maaltijden…  We blijven zogezegd ‘in ons kot’, maar er wordt gewandeld en gefietst dat het een lieve lust is.  Intussen gaan de bijeenkomsten in moskeeën en synagogen vrolijk voort, want ‘God beslist of we ziek worden’;  en in geïslamiseerde buurten houdt niemand zich aan ‘social distancing’, want elke deftige moslimman moet blijkbaar minstens drie keer per dag zijn buurman, nonkel, broer en vader zien en kussen.  En ongelooflijk maar waar: het openbaar vervoer blijft rijden.

De politici die anders niet van het scherm weg te branden zijn met oproepen tot ‘openheid’ en ‘open grenzen’ zijn merkwaardig stil.  De leugenpers probeert er de moed in te houden met vragen aan de experten als: ‘ Is er al hoop? Is de curve al aan het afvlakken?’  Mediageile nepexperten gaan daarin mee, de verstandige experten waarschuwen: dit is een marathon.

Een marathon.  Of een wegglijden in de afgrond, als de huidige halfslachtige maatregelen niet werken.  Laat ons de fameuze ‘curve’ van België van het aantal doden tot op vandaag eens bezien, afgezet tegenover andere landen:

We hebben de zaak dus niet onder controle zoals Japan of Zuid-Korea.  We doen nu zelfs slechter dan China zelf.  Daar blunderde men aanvankelijk met censuur en traagheid, maar grendelde men de miljoenenstad Wuhan daarna wel VOLLEDIG af, met een harde lockdown: blokkades door politie en leger op alle wegen rondom, sluiting van alles gedurende weken, en iedereen verplicht van de straat af.  Met succes: de samenleving herneemt er nu weer.

België volgt voorlopig nog onverbiddelijk de curve van Italië.  We hebben een paar weken voorsprong, maar als het zo doorgaat, breekt binnen enkele weken de hel los in al onze ziekenhuizen, en vallen er duizenden doden.

De leugenpers verzuimt het kompleet de noodzakelijke vraag te stellen, dus zullen wij het maar doen.  Niemand vindt de huidige maatregelen aangenaam, maar resultaat hebben ze tot op de dag vandaag nauwelijks, of te weinig.  Dus waarom kondigt de politiek geen HARDE Wuhan-lockdown af, waarbij iedereen al zeker twee weken verplicht ‘in zijn kot’ blijft, met behoud van loon?  En met inzet van het leger in alle islamitische en Joodse wijken om de regels OVERAL af te dwingen?  Wuhan heeft bewezen dat het werkt.  Misschien vermijden we zo de totale ramp zoals die zich nu in Spanje en Italië voltrekt.