KU Leuven geeft prijs van 10.000 euro Rachida Lamrabet, die door UNIA aan de deur werd gezet. (te radicaal)
Mocht u er nog aan twijfelen waarom rechtsnationalisten de culturele subsidies en prijzen in Vlaanderen in vraag stellen. Sinds Jambon aan de subsidies wil peuzelen, en daarbij de steun van het Vlaams Belang krijgt, is het weer zeer actueel. Dat weerhield de KU Leuven niet om wereldvreemde standpunten in te nemen, ook met belastinggeld uiteraard.
Schrijfster Rachida Lamrabet, geboren in Marokko (Sidiboujedain 1970) werkte 16 jaar als juriste bij het Inter-federaal Gelijkekansencentrum UNIA. Daar – stel u voor – kwam ze onder vuur te liggen wegens te radicale standpunten i.v.m. hoofddoeken en het boerkaverbod. Volgens Lamrabet waren dat verregaande inbreuken op de vrijheid van vrouwen. UNIA wilde dat ontslag destijds zelf bekendmaken, via een persconferentie, om zo de boodschap zelf de wereld te kunnen insturen. Dat mislukte flagrant. Een veel te vroeg geplaatste tweet van Dyab Abou Jahjah, een vriend van Lamrabet, waarin hij het ontslag hekelde en dus ongelukkigerwijs openbaar maakte, gooide toen roet in het eten. Desalniettemin werd ze ontslagen.
Maar dat was nog niet alles. Volgens UNIA-medewerkers en collega’s van de schrijfster, was ze een onmogelijke persoon om mee samen te werken, een rot karakter zeg maar. Collega’s die niet akkoord gingen met haar politiekcorrecte fratsen, werden afgeblaft.
Voor al dat fraais reikt de KU Leuven op 28 januari 2020 haar tweejaarlijkse Cultuurprijs uit aan Rachida Lamrabet. Haar bekendste werken zijn de romans ‘Vrouwland’ en ‘Vertel het iemand’, en het essay ‘Zwijg, allochtoon!’. Op de Cultuurprijs plakt een bedrag van 10.000 euro. Lamrabet ontvangt ook een erepenning van de Groep Humane Wetenschappen van de KU Leuven.
En dan volgen de steeds terugkerende holle woorden: “Lamrabet is een consistent auteur“. “De engagementen, thema’s en beelden in haar romans zijn constanten, maar tegelijk rijpt haar schrijfstijl en zoekt ze nieuwe paden op”. Pfff.
De erepenning, in dit geval uitgereikt door de Faculteit Letteren, is bedoeld voor personen die zich academisch of maatschappelijk onderscheiden hebben en wordt hen toegekend voor de belangrijke bijdrage die ze op cultureel en sociaal vlak hebben geleverd aan de samenleving.
4 reacties op “Zo werkt de cultuur in Vlaanderen”
Politieke correctheid, een uitzonderlijk vuile ziekte, die de mens tot het bevattingsvermogen van een doorsnee wrattenzwijn verlaagt (of verheft in sommige gevallen, ik noem geen namen… het zijn er te veel). Het wapen daartegen is de waarheid, als een diep gedreven nagel in de doodskist van elk politiek correct dier!
Mr. Spock (van Mr. Spock’s Blog Site)
De islamofiele K.U.L. moet de “K” laten vallen want er is niks “Karholiek” meer aan, al blijft het wel een misselijk makende flauwe”KUL”
Het kwaad blijft regeren;
dwazen vind je ook aan de top van de universiteit van Leuven
Deze namiddag even terloops een zogenaamde inloop pop-art tentoonstelling in een zijbeuk van de Sint-Niklaaskerk, Korenmarkt, Gent bezocht.
Op de eerste stand was het al raak met de volgende handgeschreven affiche : ‘Jan Jambon is een OETLUL.’
Een beetje tegenwind (gemiddeld 6% inlevering) en “ons” kunstwereldje is van zijn melk.
“Onze” verheven kunstelite hoor je zelden wanneer weer Vlaamse arbeiders/bedienden (dikwijls) op eerder hoge leeftijd plotseling door een KMO of een gemeentelijke overheid “gereorganiseerd” (lees: afgedankt) worden en dan met 40% tot 60% minder (dop i.p.v. jobs jobs jobs ) verder moeten…