De Turkse president Erdogan is een man van zijn woord. Dat is het minste wat we van deze moderne dictator kunnen zeggen. En hij houdt het zeker niet bij woorden. Vraag het maar eens aan de Koerden in het noordoosten van Syrië. Slechts enkele uren nadat hij met een stevig offensief tegen de Koerden dreigde, voegde hij de daad bij het woord. De eerste tanks rolden de grens over, vliegtuigen met hun moordende lading stegen op en de grondtroepen deden de rest.
En wat deden onze Europese leiders? Inderdaad, die keken machteloos toe hoe de Koerden, vrouwen en kinderen werden gedood of op de vlucht werden gejaagd. Blijven onze leiders alleen maar toekijken en toegeven aan de chantage van Erdogan? De Turkse leider schrikt voor weinig terug. Negatieve commentaren van de Europese leiders storen hem niet, integendeel. Na de schuchtere ‘negatieve’ commentaren van de Europese leiders sprak Erdogan duidelijke taal. Die liet niets aan de verbeelding over.
Als het westen niet stopt met de kritiek op zijn machtsvertoon zou hij de poorten van zijn land wagenwijd open zetten en meer dan 3,5 miljoen Syriërs richting Europa sturen. De zuiverste chantage, maar de grote Turkse leider ging zelf nog verder. Tegelijk vroeg hij Europa nog eens 28 miljard euro steun om de vluchtelingenstroom aan de grens met Europa tegen te houden.
Onze Europese leiders blijven toezien. Voor hoe lang nog?
Europa laat de Koerden in de steek
Terwijl Erdogan en zijn troepen geen strobreed in de weg worden gelegd, worden de Koerden in Syrië in de steek gelaten. Dat waren korte tijd geleden echter de slechtsten niet.
Ze waren voor het Westen de beschermers tegen het moorddadige IS. Ze stonden in de vuurlinie en incasseerden de grootste klappen. Ze verloren daarbij een belangrijk gebied in het noordoosten van Syrië, hun ’thuisland’. Een gebied van meer dan 30 kilometer werd ontvolkt.
Nu wil Erdogan daar soennitische vluchtelingen uit de rest van Syrië onderbrengen. Met het bouwen van steden wil hij een buffer optrekken tussen de Koerden en Turkije. Zo wil hij voorkomen dat ‘De Koerden zich zouden verenigen en een Groot Koerdistan zouden oprichten.’
President Erdogan is een man van zijn woord. Europa blijft zwijgen. En wat doet de NAVO waar Turkije lid van is, maar alle voorschriften ongestraft aan zijn laars blijft lappen?
6 reacties op “Blijft machteloos Europa toekijken en toegeven aan chantage van Turkse president Erdogan?”
Je zou de inval ook anders kunnen bekijken:
-bevrijd alle gevangen IS crapuul, want die kunnen samen met 40.000 (door het Westen gesponsorde) jihadis de strijd voor de islamisering voortzetten en opdrijven
– de originele Koerden (net zoals Europeanen) worden vervangen door een andere bevolking, die Erdogan kan bespelen
– net zoals in Kosovo gaan we NATO gebruiken om een sharia omgeving te waarborgen.
Ver gezocht? Ik denk het niet.
@ Wim Vreeswijk: de terroristen komen via en van Turkije zelf.
Heer Vreeswijk:
Nog beter dan een muur tussen Syrië en Turkijë, is voor ons als Europeanen een muur / en waterdichte marinepatrouille tussen het laatste land in Zuid-Oost-Europa, Griekenland en Turkijë,
dus een grens tussen (het merendeels Christelijke en blanke) Europa en het merendeels islamitische Azië waarin ook Turkijë ligt.
Alle andere opties zijn geen sluitende / definitieve oplossing voor de almaar door etterende ‘migratie-crisis’ op de Griekse eilanden en de Middellandse Zee!!
……zijn geen sluitende…..MOET ZIJN:
is geen sluitende.
[…] Lees verder bij de bron: ReactNieuws […]
De Europese leiders keken machteloos toe en dat verbaast me feitelijk niks. Afgezien dat Turkije militair uit winstbejag nog altijd bevoorraad wordt door het Westen blijft het uit Europa bij woorden. Economische sancties lijken interessant maar zijn dat niet omdat Turkije onverminderd financieel geholpen wordt door bevriende, soms puissant rijke, islamitische buurlanden en het westen vijandig gezind zijn. Dus de sancties zijn alleen maar symboliek en theater voor de bühne. Het beste is als zoveel mogelijk gevluchte Syriërs, in het kader van vele handjes maken licht werk, terug gaan naar Syrië voor de herbouw van miljoenen ruïnes. Ook is het wellicht wijs als er een muur komt tussen Syrië en Turkije, zodat ook terroristen geen toegang meer krijgen tot Turkije.