Nieuws, opinie en vooruitzichten met een alternatief-rechtse blik door onze vaste schrijver
De boerenopstand, nee niet die uit Luthers tijd. U heeft er waarschijnlijk al veel over gelezen. Tienduizend boeren bestormen een afgezet Malieveld in Den Haag, rijden de hekken plat met hun trekkers en jouwen de linkse politici uit en applaudisseren voor de rechtse. De steun vanuit ons kamp was unaniem. De gewone werkende man die opstaat tegen de tirannie van de anti-blanke elite. De echte motor van de economie tegen de parasitaire kantoorklerken van de randstad.
Wat ook erg hielp is dat zij dezelfde tegenstanders als ons hebben. GroenLinks, D66, het blok van progressieve extreemlinkse partijen, dat de westerse cultuur en nu ook economie om zeep wil helpen. De felle bezwaren tegen dit protest zag men in de partijdige berichtgeving. Eerdaags na het protest stroomden de grote Nederlandse kranten vol met kritiek op de boeren. “Ja zij werken hard en leveren ons voedsel máár….” was de strekking van de meeste artikelen. Maar zij zijn eigenlijk miljonairs. Maar eigenlijk exporteren zij vooral. Maar eigenlijk hebben zij pech en moeten zij wijken voor onze idealen. Sommigen poogden nog enige steun aan de boeren uit te spreken, teneinde niet volledig verketterd te worden als elitaire salonsocialisten, maar die steun werd meestal al in de 2e of 3e alinea weersproken.
Aan de rechterzijde had men ondertussen de boer verheerlijkt en hij kon niets fout doen. Liefst had men, zo leek het even, een paar vlammenwerpers op de trekkers gezet en het Binnenhof bestormd. Geenstijl, Telegraaf en alle bekende liberaal-rechtse media stonden vierkant achter de boeren, slachtoffers van een bureaucratische cultuur van ziekelijke pesterijen die eigenlijk nergens goed voor zijn.
Zoals zo vaak in het leven, ligt de waarheid ergens in het midden. Moet de bio-industrie vriendelijker worden voor dier en milieu? Zeker. Is de Nederlandse landbouwsector daarin leidend? Zeker. De Nederlandse boer bevindt zich onder de best opgeleide en meest vakkundige boeren ter wereld. Het is voor de zoveelste keer de linkse waanzin om nooit de echte vervuilers in de derde wereld aan te spreken, met name China en India, maar om wetten en regels in te voeren die weinig uithalen en vooral symboolpolitiek zijn. Het probleem is niet de landbouwsector in Nederland. Maar het zou natuurlijk koloniaal en onderdrukkend zijn om eens een flinke boycot op China te leggen.
Er moet echter wel degelijk hervormd worden. Links heeft altijd wel ergens een vaag punt met wat zij agenderen, maar hun oplossingen zijn altijd onwerkbaar en hebben meer negatieve neveneffecten dan daadwerkelijke resultaten. Er moet een energietransitie komen want er komt een moment van peak-oil (een piek in de olieproductie /red) en dat kunnen wij beter voor zijn. Het energieakkoord is echter een ondoordachte bende dat weinig oplost en vooral tot stand lijkt te zijn gekomen door de lobby van de bouwindustrie. Zo nu ook het aanpakken van de landbouw.
Het grootschalig verbouwen van hetzelfde gewas op dezelfde grond, wat wij in het westen praktiseren, put de grond uit en is op termijn onhoudbaar. Dus moeten wij daarin zeker hervormen. Het probleem is dat de zittende macht wederom met flut-oplossingen komt (biomassa, natuurreservaatjes, emissies inperken) terwijl de oplossing voor zowel milieu, energietransitie en landbouw een totale herstructurering van de economie en transport vergt. Lokale economische netwerken, ecologisch verantwoord leven en kortere logistieke routes. En als u daar meer over wilt weten, lees dan deze longread over realistisch milieubeleid dat ik samen met enkele vrienden van de TU Delft heb geschreven;
Het Klimaatvraagstuk: Menselijke rol, energietransitie en financiering
De kern van mijn boodschap is: links is fout, kwaadaardig en dom. Dus steun de boeren, want alles wat de zittende macht destabiliseert is een goede zaak. Wees dan ook vooral aanwezig op het volgende boerenprotest. Fakkels en hooivorken moet men helaas wel zelf meenemen.