Beetje bij beetje komt de waarheid rond de terroristische moordpartij in Parijs aan het licht. Als bij wonder durven ze deze keer niet (meer) te spreken over een ‘onevenwichtige dader’, hoewel sommigen dat graag hadden gehad en zelfs hebben laten rondgaan.

Mickaël Harpon, de uit Martinique afkomstige dader, kocht zijn keramisch mes, met een lemmet van 33 cm, de ochtend van de slachtpartij. Dat liet hij per SMS-bericht aan zijn vrouw weten, die onmiddellijk reageerde met: “Alleen Allah zal over u oordelen”. Dat verklaart ook meteen waarom zij werd opgepakt, en de voorbedachtheid als paal boven water staat. Er raakte ook bekend dat de ‘dove’ Harpon zich elke avond – liefst in djellaba – naar de salafistische moskee begaf. Als ‘gehoorgestoorde’ was dat zeker niet om naar de preken van de imam te luisteren.

Waar men het motief voor de slachtpartij eerst als arbeidsconflict wilde laten uitschijnen, werd het onderzoek toch toevertrouwd aan het Parijse Nationaal Parket voor terrorismebestrijding en aan de antiterroristische afdeling van de Parijse gerechtelijke politie. Kort na de aanval zei minister van Binnenlandse Zaken Christophe Castaner dat de ‘dove’ werknemer ‘nooit gedragsproblemen’ of ‘enige waarschuwingssignalen’ had vertoond.

Een verhaal dat we stilaan kennen.